Από τον Μάξιμο Χαρακόπουλο
«Σήκω Ανδρέα για να δεις τα παιδιά της Αλλαγής». Θυμήθηκα το σύνθημα οπαδών του ΠΑΣΟΚ καθώς ο Άκης Τσοχατζόπουλος διάβαινε το κατώφλι των φυλακών Κορυδαλλού. Η προφυλάκισή του σημειολογικά έκλεινε μια ολόκληρη εποχή. Ο παρ’ ολίγον αρχηγός του ΠΑΣΟΚ και πρωθυπουργός, συμβολίζει ανάγλυφα το πρότυπο που εισήγαγε και προώθησε ο Ανδρέας Παπανδρέου.
Η περιώνυμη «αλλαγή» του 1981 έφερε στην εξουσία και ένα πλήθος ανθρώπων που έψαχναν την ευκαιρία να ανέβουν κοινωνικά και να πλουτίσουν γρήγορα αλώνοντας το κράτος.
Για να έχει διάρκεια, όμως, η παραμονή τους στην εξουσία έπρεπε να δημιουργήσουν ένα ευρύ στρώμα κοινών συμφερόντων. Και αν στην αρχή τα συνθήματα για τον σοσιαλισμό και τις «βάσεις του θανάτου», αρκούσαν για να κερδηθούν οι ψηφοφόροι της αριστεράς, χρειάστηκαν δομικές αλλαγές για να εμπεδωθεί αυτή η εκλογική πελατεία.
Πρώτα μοιράστηκε στους ημέτερους μέρος του δημόσιου πλούτου, μέσω κυρίως των διορισμών στο δημόσιο. Το ΠΑΣΟΚ σε λίγα χρόνια, με τα ατελείωτα ρουσφέτια του, κατέστη το κόμμα των δημοσίων υπαλλήλων. Όταν ο πλούτος της χώρας άρχισε να εξαντλείται, η κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου, πατριάρχη του λαϊκισμού, στράφηκε στον εξωτερικό δανεισμό. Για να εκτοξεύσει το χρέος σε λίγα χρόνια από το 20% στο 80%. Και από τότε ζούσαμε με αυτόν τον βραχνά μέχρι που το 2009, με την άφρονα διακυβέρνηση του γιου του, ο βραχνάς κατέστη βρόχος που οδήγησε σε ασφυξία.
Αυτό που επίσης έκανε το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου και του Άκη Τσοχατζόπουλου και πληρώσαμε εξίσου ακριβά ήταν η ισοπέδωση των αξιών και η κατάργηση κάθε αξιοκρατίας. Η επιτυχία έγινε θέμα μόνο κατάλληλων γνωριμιών και κυρίως της κομματικής ταυτότητας. Αρκεί να πουλούσες σοσιαλιστικά «φούμαρα», να υποστήριζες τους Σαντινίστας στη Νικαράγουα, να κατακεραύνωνες την κακιά δεξιά και οι δρόμοι άνοιγαν. Γινόσουν καθηγητής στο Πανεπιστήμιο, μεγαλοδημοσιογράφος, βουλευτής, συνδικαλιστής, γενικά παράγοντας. Σαν γάγγραινα η αναξιοκρατία και ο ατομικισμός που δεν λάμβανε υπόψη το συλλογικό συμφέρον μόλυνε το κοινωνικό σώμα.
Η πασοκική λαίλαπα έκανε επιτρεπτά τα πάντα. Η διαφθορά εξαπλώθηκε. Και έτσι δημιουργήθηκε το αίσθημα της συνενοχής. Οι ευνοημένοι του πασοκικού συστήματος στήριξαν τον διογκωμένο κρατισμό, για να απομυζούν τις κρατικές και κοινοτικές επιδοτήσεις, βύθισαν σε μεγαλύτερο παρασιτισμό την οικονομία, διέλυσαν τον παραγωγικό ιστό. Και τελικά δημιούργησαν ένα αντιδραστικό σύστημα ανάσχεσης κάθε αναγκαίας μεταρρύθμισης, ιδίως όταν στα ηνία της χώρας βρέθηκαν κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας. Οι οποίες, πρέπει να παραδεχθούμε ότι, απέναντι στην καταστροφική αντιπολίτευση του πασοκικού συστήματος ακολούθησαν μια αρκετά συμβιβαστική τακτική για να μην εκτραχυνθεί η κοινωνική αντιπαλότητα.
Αυτοί οι ευνοημένοι λοιπόν «έπιναν νερό» στο όνομα του «κινήματος» με όποιον αρχηγό και διαιώνιζαν την άρρωστη κατάσταση. Έτσι δημιουργήθηκε η αίσθηση μιας ασπίδας προστασίας που επέτρεπε μέχρι σήμερα στον Τσοχατζόπουλο, αλλά και σε άλλα στελέχη του ΠΑΣΟΚ βουτηγμένα σε απίστευτα σκάνδαλα, να κυκλοφορούν ελεύθερα.
Σήμερα, όμως, μετά τα δύο χρόνια της διακυβέρνησης του Γ. Παπανδρέου, από μια ειρωνεία της ιστορίας, μαζί με τη μεσαία τάξη και ένα μεγάλο τμήμα των παλαιών ευνοημένων κατρακύλησε οικονομικά και κοινωνικά. Και τώρα ζητούν και αυτοί την κεφαλή επί πίνακι των πρωταιτίων της καταστροφής.
Είναι ολοφάνερο ότι το σύστημα ΠΑΣΟΚ μας τελείωσε. Όπως τελειώνει και το ΠΑΣΟΚ, των συντρόφων του Άκη. Η κοινωνία δεν συγχωρεί και δικαίως θα τιμωρήσει τους πρωταίτιους της καταστροφής. Για να πάει, όμως, η χώρα μπροστά δεν αρκεί μόνο η καταδίκη των πρωταγωνιστών του χθες. Οι πολίτες θα πρέπει να δώσουν θετική ψήφο στους εκπροσώπους των υγιών δυνάμεων της κοινωνίας και την Ελλάδα των αξιών και της δημιουργίας. Αυτή την Ελλάδα δεσμεύεται να στηρίξει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας που θα προκύψει από τις εκλογές της 6ης Μαΐου.
Ο Μάξιμος Χαρακόπουλος είναι γραμματέας Πολιτικού Σχεδιασμού της Νέας Δημοκρατίας, βουλευτής Λαρίσης.
