Γράφει ο Σωτ. Αθαν. Μουντζούρης
Βρισκόμαστε σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, σε ότι αφορά τη δημόσια ασφάλεια, λόγω της συνεχιζόμενης άνεξέλεγκτης εγκληματικότητας.
Καθημερινά πληροφορούμαστε από τα ΜΜΕ για εγκληματικές πράξεις σκληρών και αδίστακτων κακοποιών, που πλήττουν καίρια το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών.
Από την πραγματική εγκληματικότητα, η δημοσιευόμενη (καταγγελλόμενη) αποτελεί την κορυφή του παγόβουνου, διότι μέρος αυτής καταγγέλλεται επισήμως στις Αρχές και εκ της καταγγελλομένης ελάχιστα περιστατικά δημοσιεύονται στον Τύπο.
Η αφανής (αθέατη) πλευρά της εγκληματικότητας καταρχήν, όσον και η παρασιώπησή της (μη καταγγελλόμενη στις αρχές), είναι πολύ μεγαλύτερη της φαινομένης. Το τελευταίο, ίσως να συμβάλλει και στην αποφυγή φοβίας και πανικού στον γενικό πληθυσμό της χώρας, ιδίως σε άτομα μοναχικά και μεγάλης ηλικίας.
Το ανησυχητικό είναι η βεβαιωμένη πλέον ύπαρξη μεγάλου αριθμού όπλων σε χέρια ατόμων που διαπράττουν τη λεγόμενη βαριά εγκληματικότητα (ληστείες, ανθρωποκτονίες, εκβιασμούς, διαρρήξεις κ.λπ.),στοιχείο που προσδίδει την ύπαρξη οργανωμένου εγκλήματος στη χώρα μας. Τα αίτια είναι πολλά και δεν είναι του παρόντος θέματος η ανάλυσή τους.. Οι παράνομοι μετανάστες, η ανεργία, η οικονομική κρίση και όλα τα παρεπόμενα αποτελούν, χωρίς αμφιβολία, εγκληματογόνους παράγοντες.
Το σίγουρο είναι ότι, βρισκόμαστε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, από απόψεως εγκληματικής δράσης, αύξησης εγκληματικότητας και οργανωμένου εγκλήματος.
Η αντιμετώπιση της καταστάσεως αυτής επιβάλλει άμεση συνεργασία των αρμοδίων για αξιοποίηση όλων των δυνάμεων που μπορούν να βοηθήσουν στην κατεύθυνση αυτή.
Ο εθελοντισμός-ας το πούμε «εθελοντική επιστράτευση»- των απόστρατων αστυνομικών, για παροχή βοήθειας στην αντιμετώπιση της εγκληματικότητας και την εμπέδωση του αισθήματος ασφαλείας των πολιτών, θεωρείται λίαν απαραίτητος και ιεραρχείται ως άμεση προτεραιότητα σήμερα, διότι η συμβολή του στην πρόληψη και καταστολή θα είναι σημαντική.
Χωρίς οικονομική δαπάνη μπορεί αμέσως να οργανωθεί ο εθελοντισμός των απόστρατων αστυνομικών, κατά περιφέρεια, ανεξαρτήτως βαθμού και φύλου.
Μεγάλος αριθμός απόστρατων αστυνομικών θεωρείται αξιόμαχος και είναι ηλικίας μεταξύ 50 έως και 65 ετών.
Η οργάνωση μπορεί να γίνει στα πρότυπα εκείνου του ερυθρού σταυρού ή, λόγω της κρίσης-για μηδενικό κόστος-με τη βοήθεια της Ελληνικής Αστυνομίας, των τοπικών Δήμων ή των περιφερειών του κράτους.
Οι εθελοντές («επιστρατευμένοι» με τη θέλησή τους) συνταξιούχοι αστυνομικοί θα κληθούν να προσφέρουν και πάλι στην κοινωνία, στον ΄Ελληνα πολίτη, στην πατρίδα.
Η προσφορά τους κοινωνική απολύτως και μάλιστα ανωτέρας ηθικής αξίας, διότι είναι ανιδιοτελής και χωρίς αμοιβή.
Οι εθελοντές, «επιστρατευμένοι» απόστρατοι, με τη συμμετοχή ή όχι εν ενεργεία συναδέλφων τους, μπορούν να περιπολούν, με πολιτική περιβολή και ειδική προς τούτο σήμανση ( φέροντες ειδική κονκάρδα με σχετικό έμβλημα), στην πόλη και στην ευρύτερη περιοχή (ύπαιθρο). Είναι εφοδιασμένοι με τηλεπικοινωνιακά μέσα, καταγράφουν και επισημαίνουν ύποπτα πρόσωπα, ενημερώνουν τους αρμοδίους για έλεγχο και ενεργούν όταν και όπως ο Νόμος προβλέπει. Συνεργάζονται με τους εν ενεργεία συναδέλφους και τις αρμόδιες τοπικές δημοτικές, εισαγγελικές και άλλες αρχές.
Τα μέσα που θα χρειασθούν είναι διαθέσιμα ή δύνανται να εξευρεθούν διότι η προσφορά στην κοινωνία θα είναι ανεκτίμητης αξίας εκείνης σε σχέση με την ελαχίστη δαπάνη απόκτησής τους.
Και απόστρατοι στρατιωτικοί μπορούν να ενταχθούν σε αυτό το δίκτυο εθελοντισμού, διότι έχουν την ανάλογη «τεχνογνωσία».
Η πρόταση είναι ρεαλιστική και άμεσα εφαρμόσιμη και απευθύνεται κυρίως στους αρμοδίους φορείς (τοπική και περιφερειακή αυτοδιοίκηση και Αστυνομία).
Στο εξωτερικό υπάρχουν οι εθελοντές της γειτονιάς που συνεργάζονται με τον αστυνομικό της περιφέρειας ή με τον τοπικό δήμαρχο ή άλλον αρμόδιο δημόσιας ασφάλειας.
Η μόνη λύση στη συγκεκριμένη περίπτωση με τις ειδικές συνθήκες που υπάρχουν στη χώρα μας είναι η ενδυνάμωση των κρατικών θεσμών και υποδομών με οποιοδήποτε τρόπο για επιτυχή κατάληξη του κηρυχθέντος πολέμου κατά της εγκληματικότητας.
Ο προσφορότερος είναι αυτός του εθελοντισμού από ειδικά πρόσωπα που διαθέτουν «την τεχνογνωσία», την επάρκεια και τα ψυχικά εκείνα εφόδια για ανιδιοτελή προσφορά στο κοινωνικό σύνολο.
Πρέπει η τάξη να αποκατασταθεί, ο πολίτης να αισθανθεί ασφαλής και πάλι στη γειτονιά του, στο σπίτι του, στο χωριό του.
Λύσεις διαφορετικές και εκτός του Νόμου δεν υπάρχουν. Είναι ώρα αποφάσεων των αρμοδίων και πριν ακόμη είναι αργά. Καιρός να αξιοποιηθεί και να καταστεί ενεργός για προσφορά- και πάλι –στον Έλληνα πολίτη, ο απόστρατος (συνταξιούχος) αστυνομικός.
Σε μία τέτοια κλήση θα ανταποκριθεί και θα δηλώσει «παρών».
