Του Ρίζου Κων. Κομήτσα, δημάρχου Κιλελέρ – προέδρου της ΠΕΔ Θεσσαλίας
Είναι τέτοιο το δέος και η συναισθηματική φόρτιση που αισθάνεται κανείς ακολουθώντας τα βήματα του Κυρίου μας, Ιησού Χριστού, στη γη του Μαρτυρίου, που καθιστά το ταξίδι στους Αγίους Τόπους ως την πλέον σημαντική πνευματική εμπειρία για κάθε χριστιανό, για κάθε απλό άνθρωπο.
Είναι τέτοιο το μέγεθος της εμβληματικής φυσιογνωμίας του Θεανθρώπου, τόσο συγκλονιστικές οι εικόνες, οι στιγμές στις περιοχές όπου Έζησε και Μαρτύρησε, που το φως της ανθρώπινης ψυχής τρεμοπαίζει σαν το κερί μπροστά στο μεγαλείο του Κυρίου και το φορτίο που Σήκωσε στις πλάτες Του για τον καθέναν από εμάς.
Φθάνοντας, στις αρχές Ιουνίου, στα Ιεροσόλυμα μαζί με δεκάδες Λαρισαίους χριστιανούς, που συμμετείχαν στο προσκυνηματικό ταξίδι της Ιεράς Μητροπόλεως Λαρίσης και Τυρνάβου, στους Άγιους Τόπους, αισθανθήκαμε, αμέσως, την εκρηκτική πνευματικότητα του τόπου όπου η Σταύρωση και η Ανάσταση του Ιησού Χριστού σημάδεψαν για πάντα τη συνείδηση του ανθρώπου και καθόρισαν την πορεία μας εις το διηνεκές.
Η μεγάλη μας τύχη και ευλογία σε αυτό το ταξίδι υπήρξε η παρουσία του σεβασμιότατου μητροπολίτη Λαρίσης και Τυρνάβου, κ.κ. Ιγνατίου. Αποδείχθηκε ο σημαντικότερος ξεναγός, ο καλύτερος οδηγός με την αρωγή του οποίου μπορέσαμε να βιώσουμε την ταπείνωση αλλά και την ανάταση, μαζί, που γεννά η επαφή της ψυχής με το Θείο, η πορεία στα ίδια μέρη όπου πριν είκοσι αιώνες ο Χριστός άλλαξε τη μοίρα του κόσμου.
Ιεράρχης σπουδαίος αλλά και άνθρωπος πρόσχαρος, αυθεντικός, κέρδισε τους πάντες ο σεβασμιότατος με την απλότητά του, με την προθυμία του να συμβάλει στην κατανόηση των όσων έβλεπε το μάτι και κατέγραφε το πνεύμα. Χωρίς την παρουσία του, το ταξίδι δε θα είχε, σίγουρα, την ίδια ενέργεια, την ίδια πνευματικότητα, την ίδια επίδραση στις ψυχές όλων μας. Με τη δική του, μάλιστα, πρωτοβουλία είχαμε την τιμή να γνωρίσουμε και τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων, κ.κ. Θεόφιλο, του οποίου ήταν πρόδηλη η χαρά για την παρουσία μας στη γη των Αποστόλων και συγκινητική η διάθεση να μας μεταλαμπαδεύσει το φως του Λόγου του Κυρίου.
Η περιήγηση στα μέρη όπου ο κορυφώθηκε το Θείο Δράμα και ανέτειλε η ελπίδα για την αιώνια ζωή, από την οδό του Μαρτυρίου και τον φρικτό Γολγοθά έως τον Ιερό Ναό της Αναστάσεως και τον Πανάγιο Τάφο, έφερε δυσκολία στην ανάσα, δάκρυα στα μάτια, αναστάτωση στο νου αλλά και ένα αίσθημα αγαλλίασης στην καρδιά για την υπέρτατη Θυσία του Κυρίου, η οποία χάρισε στον κόσμο τη λύτρωση και τον εξαγνισμό.
Η εκπλήρωση ενός παιδικού ονείρου με την επίσκεψη στη Βηθλεέμ και το Θεοδέγμον Σπήλαιο, με την παρουσία στην Κανά, όπου ο Ιησούς ευλόγησε τον γάμο των ανθρώπων και την ένωση των ψυχών τους, με την ανάβαση στο Σαραντάριον Όρος, με το προσκύνημα στον τάφο της Παναγίας, με το «Βάπτισμα» στα νερά του Ιορδάνη ποταμού δρόσισαν με χαμόγελο τα χείλη, μέλωσαν την ψυχή, προσέφεραν συγκίνηση πρωτόγνωρη, ανεπανάληπτη, μοναδική.
Γέμισε με περηφάνια το στήθος, φούσκωσε το στέρνο στο αντίκρισμα της γαλανόλευκης στην πύλη του Ελληνορθόδου Πατριαρχείου Ιεροσολύμων αλλά και στα πέρατα της ερήμου, πάνω από τα λαξεμένα, μέσα στον βράχο, κελιά των Ελληνορθόδοξων μοναστηριών. Αυθόρμητη η ανατριχίλα στο άκουσμα της ελληνικής γλώσσας και στο γλυκό καλωσόρισμα από τους ακρίτες, υπερήλικες μοναχούς, οι οποίοι αν και έζησαν μία ολόκληρη ζωή μακριά από την πατρίδα, την τιμούν όσο λίγοι και τη θύμησή της κουβαλούν σαν άγιο φυλαχτό.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη παρηγοριά, πιο ελπιδοφόρα ανάμνηση από τα λόγια των ασκητών της ερήμου για την Ελλάδα μας και από την πίστη τους στα ιδανικά και τις αξίες που έκαναν γνωστούς τους Έλληνες στα πέρατα της Οικουμένης. Φυλάττουν Θερμοπύλες για το Έθνος μας οι πατέρες των Ελληνορθόδοξων μοναστηριών και τους πρέπει μεγάλη τιμή για το αγέρωχο φρόνημα και την ανεπιτήδευτη αγάπη προς την πατρίδα. Ελάχιστο δείγμα εκτίμησης, η επίσκεψη στα μοναστήρια τους, την οποία κάθε πιστός που θα βρεθεί στους Άγιους Τόπους οφείλει να έχει στο πρόγραμμά του. Είναι, άλλωστε, μία εμπειρία που αξίζει χρυσάφι, όσο ιδρώτα και αν χύσει κανείς για να φθάσει έως την άκρη τ’ουρανού όπου ζουν αυτοί οι σταυραετοί της Χριστιανοσύνης και του Ελληνισμού.
