Του Φίλιππου Ζάχαρη (phil.zaharis@gmail.com)
Σε πόλεμο ανακοινώσεων μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ οδηγούν οι συνεχιζόμενες επιθέσεις κατά βουλευτών του κυβερνώντος κόμματος, που δεν λένε να σταματήσουν σε διάφορες πόλεις της χώρας. Η βεντέτα φαίνεται πως θα κρατήσει για καιρό, καθώς το ΠΑΣΟΚ αξιώνει ομολογία εμπλοκής και συγγνώμης ταυτόχρονα από τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ εκείνος αντεπιτίθεται στην κυβέρνηση της αποτυχίας, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, με την αιτιολογία ότι έχει χάσει οριστικά τον πολιτικό προσανατολισμό της.
Η μάχη αυτή ανανεώνεται καθημερινά καθώς, σύμφωνα με στοιχεία, τουλάχιστον 90 είναι οι βουλευτές που έχουν υποστεί πανελλαδικά φραστικές επιθέσεις και προπηλακισμούς. Η σοβαρή αυτή κόντρα μεταξύ των δύο κομμάτων αναμένεται να επιφέρει σημαντικές αλλαγές στον τρόπο επικοινωνίας μεταξύ των πολιτικών αρχηγών Παπανδρέου – Τσίπρα. Ο κ. Παπανδρέου παρεμβαίνει στα τελευταία φαινόμενα πολιτικής βίας, αξιώνοντας ψυχραιμία και αυτοσυγκράτηση προκειμένου να αποκλιμακωθεί η ένταση. Την ίδια στιγμή εξηγεί τους λόγους που φτάσαμε ως εδώ: «Στην Ελλάδα σήμερα πληρώνουμε την «ύβρη» ή την υπεροψία εκείνων των πολιτικών πρακτικών, των βαθιά συντηρητικών στη διαχείριση των πόρων μας, όσο και της μοίρας μας. Αντί της διαφάνειας, της υπευθυνότητας, της ανοικτής διακυβέρνησης, που αποτελούν και τη βάση των δημοκρατικών κοινωνιών μας και για το τι ακριβώς επιθυμούμε στα δημοκρατικά καθεστώτα μας, είχαμε πελατειακές σχέσεις, πάτρωνες, διασπάθιση χρήματος και διαφθορά. Είχαμε οφέλη για τους πλούσιους και ισχυρούς και, μαζί, ανισότητες για τους ασθενέστερους. Όλα τα παραπάνω επέδρασαν αρνητικά στη δημιουργικότητά μας, στις δυνατότητες και την ανάπτυξή μας. Οδήγησαν στην ασφυξία της απασχόλησης, ακόμη και της ανταγωνιστικότητας».
Όπως βλέπουμε, οι κατηγορίες κατά των πρακτικών και του κόμματός του ως κόμμα εξουσίας στο παρελθόν, διαδέχονται η μία την άλλη. Κατακεραυνώνεται με αυτό τον τρόπο και η κυβέρνηση Σημίτη αλλά και οι προηγούμενες που πρωθυπουργός ήταν ο πατέρας του. Παρατηρούμε ότι εμφανίζεται μια «κρίση ειλικρινείας», στην προσπάθειά του να πείσει για την παροντική άσκηση πολιτικής. Οι πολίτες όμως δεν λένε να συγχωρήσουν τις πρακτικές του παρελθόντος αλλά ούτε και τη σημερινή συμπεριφορά των πολιτικών, ειδικά εκείνων του ΠΑΣΟΚ που ψήφισαν το μεσοπρόθεσμο. Και η κυβέρνηση εξακολουθεί να φωτογραφίζει τον ΣΥΡΙΖΑ ως τον βασικό υπεύθυνο για τις επιθέσεις κατά των βουλευτών του.
Τι λέει όμως ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ; «Το γελοίο αλλά και επικίνδυνο σίριαλ συνεχίζεται σε μια προσπάθεια συσπείρωσης του κυβερνητικού στελεχιακού δυναμικού, αλλά και αλλαγής της πολιτικής ατζέντας. Η κυβέρνηση απομονωμένη από την κοινωνία, αποδίδει τη δίκαιη αγανάκτηση των πολιτών, όχι στην ίδια την κατεδαφιστική πολιτική της, αλλά στην Αριστερά. Ψάχνουν άλλοθι για να κρυφτούν και να δικαιολογήσουν τα μέτρα που με κοινωνική αναλγησία εφαρμόζουν με περικοπές των εισοδημάτων, αύξηση της ανεργίας, υπερφορολόγηση των αδυνάτων, ξεπούλημα του δημοσίου πλούτου αλλά και χημικό πόλεμο ενάντια σε ειρηνικούς διαδηλωτές. Θέλουν να σκεπάσουν τις επιπτώσεις του μεσοπρόθεσμου και του εφαρμοστικού νόμου. Θέλουν να κρύψουν την απουσία τους από τη συζήτηση που διεξάγεται στην Ευρώπη για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, επιλέγοντας ως «πατριωτικό» τους καθήκον την αναμονή των αποφάσεων των αγορών για να τις υλοποιήσουν κατά απόλυτο τρόπο. Η θέση του ΣΥΡΙΖΑ για τις αδιέξοδες πρακτικές βίας είναι απόλυτα σαφής. Δεν τις υιοθετούμε και είναι έξω από τις παραδόσεις και την κουλτούρα της Αριστεράς».
Από την μία λοιπόν αποδοκιμασία της βίας, από την άλλη δικαιολόγηση των διαμαρτυριών των πολιτών. Ο ΣΥΡΙΖΑ το ξεκαθαρίζει ότι δεν βρίσκεται αυτός πίσω από τις επιθέσεις, αυτό όμως δεν εμποδίζει την κυβέρνηση να τον στοχοποιεί. Και η κόντρα συνεχίζεται με απρόβλεπτες διαστάσεις. Το σίγουρο είναι ότι με αυτό τον τρόπο αποσιωπούνται και οι γενικευμένες διαμαρτυρίες των πολιτών που σε όλα τα μήκη και πλάτη της Ελλάδας εκδηλώνουν την δυσφορία τους κατά της ψήφισης του μεσοπρόθεσμου. Με τη νέα αυτή αντιπαράθεση γίνεται προσπάθεια να υποβαθμιστούν οι αντιδράσεις των πολιτών και να ανοίξει ένα νέο μέτωπο αντιπαράθεσης που θα σχετίζεται με την αποδοχή ή μη της βίας από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ, που πάντως έχει απαντήσει με την προαναφερόμενη ανακοίνωση.
Βέβαια, δεν είναι η πρώτη φορά που ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται στο στόχαστρο. Αποτελούσε σταθερή πρακτική και της προηγούμενης κυβέρνησης Καραμανλή με τις κινητοποιήσεις για την Παιδεία και τα πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια αλλά και τα γεγονότα που ακολούθησαν μετά τον θάνατο του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Το να κατηγορείται ένα κόμμα για τις αντιδράσεις - ακόμη και βίαιες – ενός μεγάλου τμήματος του ελληνικού πληθυσμού, δεν οδηγεί παρά σε μια όξυνση που κανέναν δεν εξυπηρετεί. Και το ενδιαφέρον από τις εξελίξεις μετά την ψήφιση του μεσοπρόθεσμου μεταφέρεται στο αν ένας βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος έχει προβλήματα με τις μετακινήσεις του και την ιδιωτική του ζωή.
Να το τονίσουμε και από την στήλη: Η βία είναι καταδικαστέα από όπου και αν προέρχεται, πόσο μάλλον όταν επιλέγεται ως τρόπος επίλυσης των διαφορών. Όμως δεν θα πρέπει να δίδεται επιλεκτική σημασία στη βία αυτή. Πριν από λίγες ημέρες, τα ΜΑΤ στην Αθήνα, αιματοκύλισαν το κέντρο της πόλης και προκάλεσαν ασφυξία από τα δακρυγόνα σε χιλιάδες πολίτες. Δεν είδαμε τότε όμως την ίδια ευαισθησία από τον υπουργό προστασίας του πολίτη, κ. Παπουτσή, που ασφαλώς και έχει δίκιο να υπερασπίζεται την οικογένειά του από κάθε είδους απειλές. Όμως το ίδιο θα έπρεπε να πράξει απέναντι στο όργιο της αστυνομικής βίας των προηγούμενων ημερών και όχι απλώς να διατάσσονται εικονικές ΕΔΕ αλλά οι υπεύθυνοι να οδηγηθούν στη δικαιοσύνη. Ως εδώ και μην παρέκει. Η βία δεν λύνει προβλήματα ούτε επιβάλλει νέο στάτους. Η Πολιτεία θα πρέπει πρώτα απ΄ όλα να κάνει την αυτοκριτική της και έπειτα να τα ρίχνει στους πολίτες, που σε τελευταία ανάλυση τα χάνουν όλα. Η δε παρατεταμένη κόντρα μεταξύ ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ απλά διαιωνίζει την πολιτική αντιπαράθεση προκειμένου να ξεχαστούν άλλα σοβαρότερα προβλήματα. Και κατ΄ αυτή την έννοια δεν έχουμε παρά επανάληψη παλαιότερων διενέξεων. Που συνήθως αποπροσανατολίζουν και παραπληροφορούν. Πολύ απλά, γιατί τις αντιδράσεις των πολιτών δεν υποκινεί κανένα κόμμα αλλά μονάχα το τυραννικό μεσοπρόθεσμο.
