Ιστορική αναγκαιότητα, οι εθνικές εκλογές

Σκέψεις

Το ξεπούλημα... της ανεξαρτησίας και της λαϊκής κυριαρχίας της χώρας άρχισε αμέσως μετά τον πόλεμο, το 1945. Τα γεγονότα είναι γνωστά και οριοθετούνται με την περίφημη AMAG (American agency) και άλλα παρόμοια. Συνεχίστηκε με το ΝΑΤΟ και έφτασε στη σημερινή παγκοσμιοποίηση που προκαλεί τα δεινά που ταλανίζουν τους λαούς του πλανήτη. Ο καπιταλισμός φίλοι μου, είναι ένα αδηφάγο τέρας που τρέφεται και αναπτύσσεται με τις σάρκες και το αίμα των λαών. Είναι αυτό το τέρας που καταστρέφει λαούς και πολιτισμούς όπως του Ιράκ, του Αφγανιστάν και πρόσφατα τα κράτη της Β. Αφρικής και όχι μόνο. Και οι ελεύθερες δημοκρατικές κυβερνήσεις; Συμμορφώνονται με τις υποδείξεις των ιμπεριαλιστών, προσφέρουν γη και ύδωρ στους σφαγείς και ξεπουλούν εδάφη και ανθρώπους. Αυτό το ξεπούλημα πρέπει πρώτα απ’ όλα να το αποτρέψουμε. Μπορούμε! Εκόντες, άκοντες μας έσπρωξε στη δουλειά η κυβέρνηση. Δούλα η ίδια στην υπηρεσία των αφεντικών της, του μεγάλου κεφαλαίου και των συμφερόντων του καταρρέοντος καπιταλισμού (αν και σοσιαλίστρια!), βύθισε τον ελληνικό λαό σ’ έναν απύθμενο λάκο μιζέριας, φτώχειας και εξαθλίωσης. Σε διατεταγμένη αποστολή η κυβέρνηση, υπηρετεί τ’ αφεντικά της πειθήνια και υπάκουα αγνοώντας τις συνέπειες που έχουν οι ενέργειές της για τον ελληνικό πληθυσμό και την κοινωνία. Εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, άνεργοι, μικρομεσαίοι επιχειρηματίες κι αγρότες, όλοι θύματα και δούλοι μιας πρωτοφανούς ανθρωποθυσίας που σταματημό δεν έχει. Στα ύψη η ανεργία και η υποαπασχόληση, στα ύψη η απελπισία, η ανασφάλεια κι η αβεβαιότητα, όχι για το απώτερο αλλά και για το άμεσο μέλλον. Νεολαία χωρίς προοπτική χωρίς ελπίδα που προβλέπει μόνο στη μετανάστευση. Ξεχνά όμως αυτή η νεολαία ότι το 2011 δεν είναι 1955 τότε που μπορούσες να μεταναστεύσεις σε Γερμανία, Καναδά, Αυστραλία κ.λπ. Τώρα οι πόρτες έχουν κλείσει. Τι μένει; Ο Αγώνας. Ο Αγώνας για ανατροπή αυτής της κατάστασης. Ο Αγώνας που αρχίζει με την ανυπακοή και την απειθαρχία στα κελεύσματα μιας πολιτείας που συναγωνίζεται σε αυταρχικότητα αντιλαικότητα κι αντικοινωνικότητα τα πιο στυγνά καθεστώτα. Στο στόχαστρο της κυβέρνησης η Παιδεία (σε αφασία...), η υγεία (σε θανάτωση...), η πρόνοια (σε νάρκωση ...), όλα τα δικαιώματα που κατέκτησαν οι λαοί με σκληρούς αιματηρούς και πολύνεκρους αγώνες. Πολύ άσχημη η κατάσταση φίλοι. Δεν πρέπει όμως να υποταχθούμε, να υποκύψουμε. Να αντισταθούμε σθεναρά! χρειάζεται. Τίποτα δεν χάνεται, αν οι λαοί δεν το επιτρέψουν! Το ‘χουμε ξαναπεί: Η κοινωνία του καπιταλισμού ή αλλιώς νεοφιλελευθερισμού είναι φυσικό να χωρίζεται σε τάξεις: των εκμεταλλευτών και των θυμάτων τους. Αυτό παθαίνει ... (επί δεκαετίες) η ελληνική κοινωνία ως σήμερα. Με τα αφεντικά (πάσης φύσεως ηγεμόνες ...), πάνω απ’ το κεφάλι! του ραγιά εργάτη – εργαζόμενου και ν’ απομυζούνται: τόσο ο μόχθος του και η εργατικότητά του όσο και τα δίκια του! Υπάρχουν «εφευρήματα» από την αστική τάξη (κεφαλαιοκρατία), για να προκαλούν συγχύσεις, ανακατωσούρες και να παραπλανούν τους λαούς. Οι νέες «προβοκάτσιες» κουκουλοφόρων και λοιπών αναρχικών ομάδων, ενάντια στο φιλειρηνικό κοινωνικό κίνημα των αγανακτισμένων «ή καλύτερα» «απελπισμένων» ανθρώπων στις πλατείες και τους δρόμους, δεν είναι τυχαίες! Μαρτυρούν κι αποκαλύπτουν – αν μη τι άλλο – τα δόλια σχέδια της κυβέρνησης, ώστε να περάσουν – αυτά τα της αιχμαλωσίας! για τον ελληνικό λαό επώδυνα... μέτρα – (μεσοπρόθεσμα) πάση θυσία! Χρησιμοποιώντας, φίλοι μου, θεμιτά κι αθέμιτα μέσα προκειμένου να κοιμηθεί... η πατριωτική και εθνική αντίσταση του Έλληνα. Γεγονός, που θα επέφερε – σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα – και «νέες οικονομικές του αφαιμάξεις!» αλλά και «υποδουλώσεις» κάθε μορφής εν γένει. Αυτή η κυβέρνηση πρέπει να καταλάβει έγκαιρα τις ενδογενείς της αδυναμίες και να παραιτηθεί το συντομότερο, γιατί μόνο «κακό» προξενεί στον ελληνικό λαό και τη χώρα. Όσο κάθεται επίμονα στην «καρέκλα της εξουσίας» - με «ηττοπάθεια και φοβία» απέναντι στους δανειστές μας – και δεν επαναδιαπραγματεύεται νέους καλύτερους όρους επί των «μνημονίων», που μας επιβάλλονται κάθε φορά – τότε, να είναι βέβαιη, ότι θα προσπαθεί να κρυφτεί και δεν θα βρίσκει... καταφύγιο πουθενά... γιατί ο κόσμος – πλέον – θα έχει εξουθενωθεί απ’ τη φτώχεια!!! Και όταν η «φτώχεια» πλατιάσει σε αρκετά τμήματα του πληθυσμού – μη μπορώντας να ζήσουν – αντιλαμβάνεται κανείς τις επικείμενες καταστροφικές συνέπειες για την ίδια τη χώρα του. Αν και τις εκλογές – πολύ πρόωρα – ο ελληνικός λαός δεν τις ήθελε, θεωρεί τώρα πώς είναι επιτακτική – ιστορική ανάγκη και πρέπει να γίνουν, για να αλλάξουν οι συσχετισμοί δυνάμεων μπάς και σωθεί ο τόπος! Αν όμως και πάλι η κυβέρνηση αρνηθεί αυτή τη λαική και κοινωνική απαίτηση, τότε οι ευθύνες της θα είναι τεράστιες και οι ζημιές για την πατρίδα, το λαό και το έθνος, ανεπανόρθωτες! Εδώ θα κριθούν: η «υπευθυνότητα και η σοβαρότητα» της Πολιτείας το τι θα αποφασίσει – τελικά – να πράξει για το καλό της Ελλάδας) από τη μία κι από την άλλη ο βαθμός «ωριμότητας» του λαού και της κοινωνίας, μετά τα όσα – πλείστα «δεινοπαθήματα» υπέστησαν όλα τα προηγούμενα χρόνια ως σήμερα από τις δύο αυτές πολιτικές δυνάμεις εξουσίας, που χρεοκόπησαν! τη χώρα και τους ανθρώπους της ολοκληρωτικά πλέον. Θαρρούμε, πώς είναι ιστορική αναγκαιότητα, να γίνουν τώρα οι Εκλογές! Πλήν της κυβέρνησης, το θέλουν άπαντες κόμματα, φορείς, το σύνολο του Ελληνισμού γενικότερα. Πρέπει ο λαός να «πιέσει» έντονα προς αυτή την κατεύθυνση, ώστε να υποχρεώσει την «πείσμωνα κι ανένδοτη» κυβέρνηση να υποχωρήσει ... και να τις προκηρύξει το ταχύτερο! Κι όλα αυτά, για να μην υλοποιηθεί στο ακέραιο όχι μόνο το «μεσοπρόθεσμο» (εφιαλτικό ...) πρόγραμμα κατά του λαού μας, αλλά και για τα επερχόμενα – μετά το 2015 – νέα δεινά! των Ελλήνων μέσω του «μακροπρόθεσμου» (πιο οδυνηρού ...) προγράμματος. Που, σχεδιάστηκε, από τους πάσης φύσεως εκβιαστές μας ... με στόχο την πλήρη «διάλυση και υποταγή» της πατρίδας και του έθνους, αφού, οι ίδιοι διαπιστώνουν και «ψυχολογούν», ότι οι Έλληνες κυβερνήτες δεν τολμούν! και είναι ανίκανοι ... από μόνοι τους να «σώσουν» τη χώρα τους. Τι θλιβερό! Γι’ αυτό φίλοι μου συμπατριώτες, ένας δρόμος υπάρχει: Αγώνας, Αγώνας, Αγώνας αδιάλειπτος ...