Τη στιγμή που πριν από λίγες ημέρες αποφασίστηκε η καταβολή των δόσεων στην Ελλάδα, παρέχοντας εγγυήσεις ρευστότητας για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα, την ώρα που οι Ευρωπαίοι εταίροι στην προσπάθειά τους να σώσουν την ευρωζώνη ξεκινούν από την Ελλάδα την εφαρμογή του σχεδίου νομισματικής σταθερότητας, με τη συμπερίληψη μέτρων για τις αδύναμες χώρες που δυσκολεύονται να ανταποκριθούν στα νέα δεδομένα, το νέο μνημόνιο του Σεπτεμβρίου, που θα είναι η επέκταση του Μεσοπρόθεσμου, βάζει τις βάσεις για νέες περικοπές και λιτότητα που θα εξαντλήσει και τον πιο αισιόδοξο πολίτη.
«Οι δυσκολίες δεν τελείωσαν», τόνισε ο πρωθυπουργός, προσθέτοντας ότι δεν θα αφήσει τις ερχόμενες γενεές να βρεθούν αντιμέτωπες με ανυπέρβλητες δυσκολίες. Αλήθεια, σκέπτομαι, με ποιο τρόπο θα γίνει αυτό; Πώς θεωρεί ο κ. Παπανδρέου ότι θα συμβάλλει στην ανακούφιση των νεότερων όταν το ένα πρόγραμμα μετά το άλλο μπαίνουν ως θηλιά στον λαιμό των πολιτών για να επιβάλλουν τους όρους τους; Είναι δυνατόν να μιλά κανείς για επιπρόσθετες και καινούργιες δυσκολίες και ταυτόχρονα να δηλώνει πως δεν θα αφεθεί ο νέος στη μοίρα του, που το μέλλον του έχει ήδη υποθηκευτεί; Και αν όλα αυτά δεν είναι παρά ευχολόγια και υποσχέσεις της απελπισίας αναφορικά με την καθοδήγηση του λαού στο μέλλον, τι είναι; Το νέο μνημόνιο του Σεπτεμβρίου, προέκταση του Μεσοπρόθεσμου που θα διαρκέσει περίπου ενάμιση χρόνο, θα τεθεί σε ισχύ από το 2013 και ασφαλώς θα περιλαμβάνει, σύμφωνα με πληροφορίες, νέα οδυνηρά μέτρα σε βάρος των πολιτών. Την ίδια στιγμή, η Γερμανίδα καγκελάριος τονίζει με έμφαση ότι αυτά που θα δώσουν οι Γερμανοί, θα τα πάρουν στο πολλαπλάσιο! Τι σημαίνει αυτό; Ότι πολύ απλά θα καταβάλλουμε στους Γερμανούς ισχυρό αντίτιμο για τη συμβολή τους στην οικονομική μας στήριξη είτε με τη μορφή καταβολής των λιγοστών μετρητών που μας έχουν απομένει, είτε με το ξεπούλημα των φιλέτων στους επενδυτές, που πλέον επιλέγουν την Ελλάδα λόγω του χαμηλού επενδυτικού κόστους. Μην νομίζετε λοιπόν ότι τα προβλήματα λύθηκαν και πως από ΄δω και στο εξής θα έρθουν καλύτερες ημέρες. Τουναντίον τώρα είναι που «θα πέσουν κεφάλια» και οι πολίτες «θα ξηλωθούν» εκ νέου προκειμένου να εισρεύσει το πενιχρό ρευστό, που με τη σειρά του θα αποδοθεί εις το πολλαπλάσιο, που λέει και η Μέρκελ. Αν τα πράγματα ήταν τόσο απλά δεν θα γινόταν τόσο μεγάλη φασαρία για το ελληνικό χρέος, ούτε η τρόικα θα πηγαινοερχόταν κάθε τόσο για να βολιδοσκοπεί τις ενέργειες της κυβέρνησης και να διερευνήσει τις εκδηλώσεις συμβιβασμού του ελληνικού λαού. Τα πράγματα είναι όχι μόνο πολυσύνθετα αλλά περίπλοκα και πολλάκις ακατανόητα. Ο πρωθυπουργός βέβαια ακόμη πανηγυρίζει για την εγγύηση των ξένων εις ότι αφορά την χρεοκοπία. Παίρνει ο Γιώργος Παπανδρέου βαθιές ανάσες και ελπίζει πως θα καταλαγιάσει τις αντιδράσεις των πολιτών. Πως όμως θα το πετύχει αυτό με το επερχόμενο μνημόνιο, συνέχεια του Μεσοπρόθεσμου; Πως θα πείσει τους πολίτες πως όλα γίνονται με γνώμονα το ξεπέρασμα της ύφεσης και προκειμένου να τεθεί η ελληνική οικονομία σε αναπτυξιακή τροχιά; Είναι σχεδόν σίγουρο ότι οι πολίτες όχι απλά δεν θα δεχθούν νέα μέτρα αλλά θα αξιώσουν παραίτηση της κυβέρνησης μπροστά στο ενδεχόμενο αυτό. Ποντάρει λοιπόν ο πρωθυπουργός στις εκλογές, που καθώς όλα δείχνουν θα διεξαχθούν τον Οκτώβρη, ή μήπως θεωρεί πως όλα θα ξεπερασθούν με μαγικό ραβδάκι; Αν ο κ. Παπανδρέου νομίζει ότι με αλχημείες και σοφίσματα θα ξεπεράσει τους σκοπέλους, τότε πολύ απλά έχει χάσει την επαφή του με την ελληνική πραγματικότητα. Αν, από την άλλη μεριά, πιστεύει ότι έτσι θα ξεπεραστούν βαθμηδόν οι όποιες αντιρρήσεις, πλανάται οικτρά.
Οι πολίτες στο νέο μνημόνιο του Σεπτεμβρίου θα αντιδράσουν ακόμη πιο δυναμικά και δεν θα επιτρέψουν νέες περικοπές. Αφήστε που μέχρι τον Οκτώβρη ενδέχεται να συμβούν πολλά αναπάντεχα γεγονότα, με δεδομένη την εσωκομματική αναρχία στο κυβερνών κόμμα. Γιατί αν δεν το έχετε καταλάβει μέχρι τώρα, πολύ απλά θα πρέπει να αρχίζετε να συνηθίζετε στην ιδέα πως πολλοί βουλευτές του ΠΑΣΟΚ δεν δέχονται να θεωρούνται ως ο τελευταίος τροχός της αμάξης. Έρχεται λοιπόν νέα λαίλαπα από τον Σεπτέμβρη και μετά. Θα πρέπει να σκεφτούν πολύ σοβαρά πως θα σερβίρουν τους νέους όρους στον ελληνικό λαό. Ευθύνες στην πορεία αυτή, βέβαια, έχει και η αντιπολίτευση, ιδιαίτερα η ΝΔ, που με αόριστες αντιπροτάσεις για την αντιμετώπιση του χρέους δεν πείθει το μέσο πολίτη. Μένουμε λοιπόν σε αυτά τα αποτελέσματα από τη Σύνοδο της Κορυφής των Βρυξελλών.
Και μάλιστα την ίδια στιγμή που οι τρομοκρατικές ενέργειες στη Νορβηγία, με πιθανή εμπλοκή ακροδεξιών και νεοναζιστών, προκαλούν πονοκέφαλο στις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Παράξενες εποχές διανύουμε. Η χρηματοπιστωτική κρίση που χτυπά την ευρωζώνη, επιφέρει σημαντικές αλλαγές στην διαβίωση των πολιτών. Απομένει να δούμε κατά πόσο θα υπάρξει ανταπόκριση και προπαντός αποδοχή των νέων μέτρων που επιβάλλονται στην ευρωζώνη των πολλών, καθώς φαίνεται, αδύνατων οικονομικά χωρών. Γιατί το πρόβλημα δεν είναι μόνο της Ελλάδας. Απλά εδώ η διαφθορά μεσουράνησε επί πολλές δεκαετίες. Και οι πολίτες έχουν έναν παραπάνω λόγο να μην εμπιστεύονται υποσχέσεις και ταξίματα για την πορεία μιας χώρας που εξακολουθεί να στηρίζεται σε δανεικά.
