Του Νίκου Ι. Μεγαδούκα
Τον Ιούνιο του 1973 η Τζένη Καρέζη και ο Κώστας Καζάκος ανέβασαν στο Θέατρο «Αθήναιον» μία παράσταση που έγραψε ιστορία.
«Το Μεγάλο μας Τσίρκο», σε κείμενο του Ιάκωβου Καμπανέλλη και μουσική του Σταύρου Ξαρχάκου, με ερμηνευτή των τραγουδιών τον Νίκο Ξυλούρη.
Το έργο παρουσίαζε την ιστορία και τις ταλαιπωρίες του ελληνικού λαού, από την άφιξη του Όθωνα το 1833 (και φυσικά τη βαυαρική αντιβασιλεία) μέχρι την Κατοχή.
Σε κάποιο από τα τραγούδια του Στ. Ξαρχάκου, ο μακαρίτης ο Ξυλούρης τραγουδούσε: «Το σύνταγμα βαστούν χωροφυλάκοι/ και στο παλάτι μέσα οι παλατιανοί/προσμένουν κάτι νέο να φανεί/ Στολίστηκαν οι ξένοι τραπεζίτες/ξυρίστηκαν οι Έλληνες μεσίτες/Εφτά ο τόκος πέντε το φτιασίδι/σαράντα με το λάδι και το ξύδι./Κι αυτός που πίστευε και καρτερούσε/βουβός φαρμακωμένος στέκει και θωρεί/τη λευτεριά που βγαίνει στο σφυρί».
Δεν φαντάζομαι να διερωτάσθε γιατί θυμήθηκα τόσο το «Μεγάλο μας Τσίρκο», όσο και το εν λόγω τραγούδι.
Είναι προφανές πως τα όσα βιώνουμε περιλαμβάνονται στους ανωτέρω στίχους του Ι. Καμπανέλλη.
Στο Σύνταγμα έχουμε τους «χωροφυλάκους», δηλαδή τους «τρεις και εξήντα παίρνετε και τον κόσμο δέρνετε» αστυνομικούς , των οποίων πολιτικός προϊστάμενος είναι ο πρώην Πρόεδρος της ΕΦΕΕ Χρήστος Παπουτσής. Αστυνομικούς οι οποίοι (με κρυμμένα τα πρόσωπα μ’ αυτές τις μάσκες που φορούν) αξιοποίησαν ξανά τους λεγόμενους «γνωστούς – αγνώστους» (για τους οποίους ο γνωστός δημοσιογράφος Νίκος Χατζηνικολάου είπε πως είναι δικοί τους εγκάθετοι) και ξυλοκόπησαν αγρίως δημοσίους υπαλλήλους, που απεργούσαν και είχαν κάνει πορεία στο Σύνταγμα. Ξυλοκόπησαν δημοσιογράφους και φωτορεπόρτερ που έκαναν τη δουλειά τους.
Ο δε πρώην πρόεδρος της ΕΦΕΕ και σημερινός υπουργός «Προστασίας του Πολίτη» Χρήστος Παπουτσής, την επομένη, σαν να μην συνέβη τίποτα, δήλωσε: «Η αστυνομία έχει μία εντολή. Αυτοσυγκράτηση και σεβασμός των πολιτών, όλων των πολιτών. Και των δημοσιογράφων και των φωτορεπόρτερ και όλων των πολιτών...».
Ο δε εκπρόσωπος της ΕΛΑΣ Θανάσης Κοκκαλάκης είχε δηλώσει προ ημερών πως «όταν ένας αστυνομικός βλέπει έναν δημοσιογράφο μπροστά του, όχι συγκεκριμένα αυτόν που βρίσκεται εκεί, αλλά μόνη η παρουσία του δημοσιογράφου μπορεί να του θυμίσει συναισθηματικά καταστάσεις και περιπτώσεις όπου θεώρησε ότι έτυχε άδικης μεταχείρισης από τα Μέσα Ενημέρωσης».
Ο ασφαλίτης που έδειρε τη φωτορεπόρτερ κ. Τατιάνα Μπόλαρη, μετά το σάλο που προκλήθηκε, συνελήφθη και μένει να δούμε τι θα αποφανθεί η δικαιοσύνη για τις... αντρίκειες πράξεις του απέναντι σε μια γυναίκα.
Σήμερα, βεβαίως, δεν έχουμε «παλατιανούς, που προσμένουν κάτι νέο να φανεί».
Έχουμε, όμως, την κυβέρνηση Παπανδρέου, η οποία ενεργεί ως εντολοδόχος των δανειστών της χώρας, που σημαίνει ότι «στολίστηκαν οι ξένοι τραπεζίτες και ξυρίστηκαν οι Έλληνες μεσίτες», ενώ ο ελληνικός λαός «βουβός φαρμακωμένος στέκει και θωρεί, τη λευτεριά που βγαίνει στο σφυρί».
Δεν φαντάζομαι να έχει κανείς εξ υμών αντίρρηση και να πιστεύει πως δεν συμβαίνουν όλα αυτά.
Δεν φαντάζομαι να πιστεύει κανείς εξ υμών πως η ελευθερία της χώρας δεν έχει βγει στο σφυρί, καθώς είναι κοινώς παραδεκτό ότι η Ελλάδα ευρίσκεται σε καθεστώς περιορισμένης εθνικής κυριαρχίας.
Επειδή δε αντιλαμβάνονται ότι όλη η κοινωνία είναι απέναντί τους, «βουβή και φαρμακωμένη», προσπαθούν να τη φοβίσουν και να την τρομοκρατήσουν.
Τη φοβίζουν με τις απανωτές δηλώσεις ότι αν δεν πληρώσουμε τα έκτακτα χαράτσια, τότε δεν θα υπάρχουν χρήματα για μισθούς και συντάξεις.
Τη φοβίζουν με τα παιχνίδια που γίνονται με τις συνεχείς αναβολές στην καταβολής της 6ης δόσεως από τα πρώτα δάνεια, καταβολή που μετατίθεται για το Νοέμβριο, όταν θα τελειώνουν και τα ταμειακά διαθέσιμα του κράτους.
Και την τρομοκρατούν όχι μόνο με την ενδυνάμωση των μηχανισμών καταστολής και με το ξυλοφόρτωμα πολιτών που διαδηλώνουν και δημοσιογράφων, αλλά και με απειλές, όπως αυτές του κ. Βενιζέλου, σε δημοσιογράφους, όταν δεν του αρέσει κάποιο από τα ερωτήματά τους ή με αποστροφές (στη Βουλή) του Υπουργού Υγείας (και καθηγητή – παρακαλώ - του Συνταγματικού Δικαίου) Α. Λοβέρδου, ο οποίος ενοχληθείς από την κατάληψη του γραφείου του από απεργούς διαδηλωτές, εξέφρασε και την ανησυχία του για το ότι όλα αυτά συμβαίνουν, παρουσία της Τρόικας στην Ελλάδα.
«Ξέρετε ότι δεν μπορούμε να πάμε στα γραφεία μας, ότι δεν υπάρχει, με τη λογική του σεβασμού στις κινητοποιήσεις, ελληνικό κράτος αυτή τη στιγμή, με την Τρόικα εδώ και τη χώρα να βρίσκεται εκεί που είναι;", αναρωτήθηκε.
"Διακόψαμε τη λειτουργία του κράτους, δεν υπάρχει σήμερα δυνατότητα να δουλέψουμε. Δεν έχει κανένας το δικαίωμα να διακόπτει τη λειτουργία του κράτους", πρόσθεσε.
Δεν χρειάζεται να θυμίσω (ως εντασσόμενες σε μια επιχείρηση τρομοκρατήσεως και εκφοβισμού της κοινωνίας) τις γνωστές δηλώσεις του Θ. Πάγκαλου, για τον κίνδυνο να γίνει η Ελλάδα Αργεντινή, να χρεοκοπήσει και να δούμε τανκς να φυλάνε τις τράπεζες, ούτε εκείνες του Ευ. Βενιζέλου ο οποίος είχε καλέσει την αντιπολίτευση να στηρίξει την κυβέρνηση και να ακολουθεί «με στρατιωτική πειθαρχία αυτά που λέμε».
Αξίζει, όμως, να επισημάνω δύο ακόμη στοιχεία, που επιβεβαιώνουν όσους ισχυρίζονται πως όταν μια εξουσία καταρρέει, τότε καταφεύγει σε αλόγιστο αυταρχισμό, εκφοβισμό και εκβιασμό της κοινωνίας.
Γιατί τι άλλο σημαίνει η (με τη σύμφωνη γνώμη της ΝΔ και του ΛΑΟΣ) κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου;
Και τι σημαίνει, τέλος, η δήλωση της Έλενας Παναρίτη (βουλευτού του ΠΑΣΟΚ) σε τηλεοπτική εκπομπή, η οποία είπε πως «δεν είμαστε σε καμιά δικτατορία δυστυχώς ή... ευτυχώς»;
Αλήθεια που μας πάνε;
