Θα διανύσουμε ως χώρα μια πολύ δύσκολη εποχή για τουλάχιστον τρία ακόμη χρόνια, καθώς φαίνεται. Θα γυρίσουμε, όπως προβλέπεται, σε άλλες εποχές, όπου η οικονομική δυσκαμψία, η ανεργία και ο πληθωρισμός, θα χτυπήσουν κόκκινο και οι πολίτες δεν θα μπορούν να αντεπεξέλθουν στις συνθήκες διαβίωσης, που θα κάνουν αδύνατη την όποια επενδυτική προσπάθεια και καλλιέργεια ενός σοβαρού αναπτυξιακού κλίματος. Ο πρωθυπουργός βέβαια επιμένει πως το έργο που καταβάλλει η κυβέρνησή του θα συνεχιστεί, παρά τις όποιες δυσκολίες που θα προκύπτουν την κάθε φορά από τις διαμαρτυρίες των πολιτών. Οι στόχοι που έχουν τεθεί, λέει ο κ. Παπανδρέου, θα αποδώσουν καρπούς μετά από κάποια χρόνια, με δεδομένη την ευρωπαϊκή στήριξη προερχόμενη από την καταβολή των δανειακών δόσεων. Δεν μας λέει όμως ο πρωθυπουργός πώς θα επιβιώσουμε μέχρι τότε, με ποιο τρόπο θα ανακουφιστούμε οικονομικά, τη στιγμή μάλιστα που οι δόσεις αυτές δεν φτάνουν ούτε για να ξοφλήσουν τα παλαιά χρέη. Τα χρόνια αυτά που θα χρειαστούν προκειμένου να επέλθει κάποια νηνεμία στο εσωτερικό της χώρας είναι πράγματι πολλά και κανείς δεν μπορεί να προεξοφλήσει πώς θα διανυθούν. Προς το παρόν, τα ταξίδια στις Βρυξέλλες του πρωθυπουργού αλλά και του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, διαδέχονται το ένα το άλλο και οι δηλώσεις προσαρμόζονται αναλόγως των οδηγιών από τους Ευρωπαίους εταίρους. Την ίδια στιγμή, στην Ελλάδα, ο αναβαθμισμένος, Ευάγγελος Βενιζέλος, συναντήθηκε με τους εκπροσώπους της τρόικας. Στόχος της συνάντησης ήταν η οριστικοποίηση των μέτρων και των παρεμβάσεων του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής και του εφαρμοστικού νόμου (φορολογικά μέτρα, αποκρατικοποιήσεις, διαρθρωτικές αλλαγές). Καταλαβαίνετε λοιπόν καλά ότι μπήκαμε στην τελική ευθεία με τις ιδιωτικοποιήσεις, και το πρόγραμμα για τη χώρα μας ξεκινά να εφαρμόζεται υπό την εποπτεία του ΔΝΤ και της ΕΚΤ. Το τι θα γίνει στη συνέχεια κανείς δεν γνωρίζει, στον λίγο ουσιαστικά χρόνο που απομένει για την κυβέρνηση, από τη στιγμή που θα συνεχίζονται οι πιέσεις και διαμαρτυρίες των πολιτών. Τα ταξίδια βέβαια του πρωθυπουργού δεν θα μειωθούν, ούτε οι διαπραγματεύσεις για τις σαρωτικές αλλαγές στα οικονομικά της χώρας θα σταματήσουν. Οι δε υποχωρήσεις της κυβέρνησης δεν αναμένεται να μειωθούν, καθόσον οι δόσεις θα εξασφαλίζονται και οι πολιτικές θα προσαρμόζονται αναλόγως της συχνότητάς τους. Όλα αυτά θα συμβούν και η αφαίμαξη της χώρας θα συντελεστεί. Αυτό που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει είναι τι θα γίνει στην περίπτωση που κάτι από όλα αυτά δεν γίνει όπως έχει συμφωνηθεί. Μιλάω για την περίπτωση που και σαρωτικές αλλαγές γίνουν και χρήμα δεν πέσει. Ο πρωθυπουργός έχει δηλώσει εκκωφαντικά «ή μνημόνιο ή χάος». Η περιβόητη συναίνεση έχει προς το παρόν αναβληθεί και μετατίθεται μάλλον στις επικείμενες εκλογές. Τότε που η συγκατοίκηση ΠΑΣΟΚ και ΝΔ όχι απλά θα την αξιώνει, αλλά θα επιβάλλει την κοινή αντιμετώπιση των πραγμάτων στο εσωτερικό της χώρας. Επιμένω για τις εκλογές, γιατί δεν βλέπω πως μια τέτοια κυβέρνηση όπως η τωρινή μπορεί να τα βγάλει πέρα με τόσες δυσκολίες στα οικονομικά – ένα αδιέξοδο ουσιαστικά – αλλά και με τους πολίτες να βρίσκονται συνεχώς στους δρόμους. Με δεδομένο μάλιστα το γεγονός ότι και το ποσοστό του ΠΑΣΟΚ, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, αλλά και της ΝΔ, δεν τους δίνουν την ανάλογη πνοή προκειμένου να πορευτούν με ασφάλεια. Με λίγα λόγια, τα κόμματα αυτά δεν μπορούν να εισπράξουν την απαραίτητη λαϊκή ετυμηγορία. Ποιο σενάριο λοιπόν θα επιλεχθεί μετά τις εκλογές; Μήπως η οικουμενική κυβέρνηση; Μα και αυτή θα μπάζει από παντού καθώς η ασυμφωνία μεταξύ των κομμάτων είναι μεγάλη. Έτσι, με αυτές τις προοπτικές, το μέλλον της χώρας φαντάζει σκοτεινό. Αυτός που μπορεί να καθορίσει την τύχη της είναι μονάχα ο λαός. Θα μου πείτε, με ποιο τρόπο αν και από τις εκλογές δεν προκύψει κάποιο σχήμα που να τον εκφράζει; Μα φυσικά με τις συνεχείς διαμαρτυρίες και διαδηλώσεις. Μήπως και ακουστεί η θέλησή του, μήπως και επιτέλους όλοι όσοι εμπλέκονται στη «σωτηρία» της χώρας, σεβαστούν την ετυμηγορία του. Γιατί οι αυτόκλητοι σωτήρες είναι πολλοί. Πολλοί λίγοι όμως είναι αυτοί που ενδιαφέρονται πραγματικά για όσα έχει υποστεί από την μνημονιακή πολιτική. Ας αφήσουμε λοιπόν τα γεγονότα να αποκαλύψουν πού πραγματικά κρύβεται η αλήθεια και πού το ψέμα. Για το αν τα συσσωρευμένα κοινωνικο-οικονομικά προβλήματα χτυπήσουν κόκκινο και η επιστροφή σε άλλες εποχές είναι πλέον αναπόφευκτη. Σε εποχές που θα μοιραζόμαστε ακόμη και το εισιτήριο για μια διαδρομή με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, και θα προσπερνάμε αδιάφορα τους πάγκους με τα προϊόντα στις λαϊκές.