Κυρία διευθυντή
Διάβασα στις εφημερίδες τις προτάσεις της επιτροπής με πρόεδρο τον κ. Μπαμπινιώτη και επειδή εδώ και 14 χρόνια τη μισή μου μέρα αναπνέω τον αέρα του σχολείου, θα ήθελα να κάνω μερικές παρατηρήσεις.
Η επιτροπή εισηγείται την εισαγωγή ζωνών πολιτισμού στα σχολεία δηλαδή λογοτεχνίας, μουσικής, θεάτρου, αθλητισμού κ.α. Το πρόβλημα όμως με αυτά είναι ότι στην εποχή μας υπάρχει σύγχυση για το τι είναι πολιτισμός. Πόσα λογοτεχνικά βιβλία και πόσες θεατρικές παραστάσεις για παράδειγμα κάθε άλλο παρά έκφραση πολιτισμού μπορούν να θεωρηθούν ; Εξ άλλου πολλοί φορείς όπως δήμοι, σύλλογοι ακόμα και ενορίες διοργανώνουν πολιτιστικές δραστηριότητες και όποιος μαθητής θέλει μπορεί να συμμετέχει. Γιατί να επιβαρυνθεί και με αυτά το σχολείο (φυσικά και το ταμείο του δημοσίου) και έτσι αναγκαστικά να γίνει ολοήμερο ; Υπάρχουν εξ άλλου τα μουσικά και τα αθλητικά σχολεία και οι μαθητές που θέλουν μπορούν να γραφούν σε αυτά.
Η επιτροπή εισηγείται να γίνουν όλα τα δημοτικά, γυμνάσια, λύκεια της Ελλάδας ολοήμερα δηλαδή οι μαθητές να σχολάνε στις 4 το απόγευμα. Αυτό σημαίνει ότι κάθε σχολείο πρέπει να έχει τραπεζαρία όπου θα τρώνε οι μαθητές το μεσημέρι. Έχει υπολογίσει κανείς τα χρήματα που χρειάζονται για να παρατεθεί μεσημεριανό φαγητό σε όλους τους μαθητές της Ελλάδας ; (δεν μπορώ να σκεφθώ ότι θα κουβαλούν μαζί τους το φαγητό οι μαθητές).
Συμφωνώ με τον κ. Μπαμπινιώτη ότι μας λείπει η οργάνωση στα σχολεία. Χάνονται πολύ εύκολα διδακτικές ώρες. Ό,τι και να γίνει στην Ελλάδα κλείνουν τα σχολεία. Συμφωνώ με τις εισηγήσεις της επιτροπής για μείωση της ύλης των μαθημάτων για να αφομοιώνεται καλύτερα, την κατάργηση των κατευθύνσεων που κάνουν τους μαθητές να αδιαφορούν για τα μαθήματα γενικής παιδείας, την κατάργηση της δασκαλοκεντρικής μεθόδου διδασκαλίας που δεν ταιριάζει στην εποχή μας, την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου για να φαίνεται τι πετυχαίνει το σχολείο, την παιδαγωγική κατάρτιση των φοιτητών των «καθηγητικών» σχολών για να μπορούν αργότερα με επιτυχία να διδάξουν. Μακάρι να τις δεχθεί ο κ. Υπουργός γιατί νομίζω ότι θα βοηθήσουν να επιτευχθούν οι υψηλοί στόχοι που έθεσε ο κ. Μπαμπινιώτης «να αγαπήσουν το σχολείο οι μαθητές, να θέλουν να βρίσκονται εκεί, να νιώθουν ό,τι παίρνουν από το σχολείο».
Χαράλαμπος Παπαδόπουλος
Καθηγητής Χημικός
(ximikos.blogspot.com)
