Φαντασμαγορική, άκρως εντυπωσιακή ήταν όντως η τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου προχθές. Αυτό ακριβώς που ονειρευόταν και σχεδίαζε η κινεζική ηγεσία, προκειμένου να δείξει σε όλο τον κόσμο ότι ο ολοκληρωτικός καπιταλισμός που αναπτύσσεται στη χώρα, βασιζόμενος στους μηδαμινούς μισθούς και την παντελή έλλειψη δυνατότητας αντίδρασης εκ μέρους των εργαζομένων, λόγω της αυταρχικής φύσης τού καθεστώτος, έχει ήδη καταστήσει την Κίνα μια «υπερδύναμη» ικανή να οργανώσει μεγαλοπρεπείς αγώνες.

Ο λόγος, άλλωστε, που οι αντιδραστικοί, διεφθαρμένοι και άκρως ελεγχόμενοι πολιτικά μηχανισμοί τής Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής είχαν αποφασίσει να δώσουν τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2008 στο Πεκίνο ήταν αυτός: η διατυμπάνιση σε όλον τον κόσμο ότι η Κίνα είναι μια πλήρως ενσωματωμένη δύναμη του παγκόσμιου συστήματος της οικονομίας τής αγοράς, που ελέγχεται από τις Η.Π.Α. και δευτερευόντως από την Ευρώπη.

Οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι, όμως, δεν είχαν μοναδικό στόχο το πώς θα διαφημίσουν την Κίνα, όπως είναι ευνόητο. Μέσα από τις διαδικασίες οργάνωσης των Ολυμπιακών Αγώνων, όπου η παγκόσμια προσοχή εστιάζεται στο Πεκίνο και αντικειμενικά το καθιστά πιο ευαίσθητο και ευάλωτο στις διεθνείς πιέσεις, οι Δυτικοί επεδίωκαν να πετύχουν την καθυπόταξη της Κίνας στη γραμμή των Η.Π.Α. σε διάφορα ζητήματα και γενικότερα την ευθυγράμμιση και τη στοίχισή της πίσω από τη γραμμή τής κυβέρνησης Μπους.

Μια πειθαρχημένη στην Ουάσινγκτον καπιταλιστική Κίνα, πιο ανοιχτή στην άλωσή της από τα αμερικανικά οικονομικά συμφέροντα, ήταν ο στόχος των Αμερικανών και των Ευρωπαίων.

Ο ΣΤΟΧΟΣ ΑΠΕΤΥΧΕ, ΟΙ ΠΙΕΣΕΙΣ ΟΡΓΙΑΣΑΝ

Αυτή η δυτική πολιτική δεν είναι υπερφίαλη και ανεδαφική. Η Κίνα είναι ένας δήθεν οικονομικός γίγαντας, με πήλινα πόδια. Ο κινεζικός καπιταλισμός εξαρτάται απολύτως από τις αγορές τής Αμερικής και της Ευρώπης. Αν οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι βάλουν δασμούς στα κινεζικά προϊόντα, η κινεζική οικονομία θα καταρρεύσει αμέσως σαν χάρτινος πύργος, γιατί η Κίνα δεν έχει ισχυρή εσωτερική αγορά. Πάνω από ένα δισεκατομμύριο Κινέζοι δυστυχούν σήμερα και περνούν χειρότερα από την εποχή τού Μάο, ενώ η οικονομική ευμάρεια των 200-300 εκατομμυρίων υπολοίπων βασίζεται στις δυτικές βιομηχανίες, που έχουν βρει ασύλληπτα φτηνούς μισθωτούς σκλάβους στην Κίνα και στις κινεζικές επιχειρήσεις που πουλούν προϊόντα πάμφθηνα στις Η.Π.Α. και στην Ε.Ε., αλλά με τεράστια περιθώρια υπερκερδών για τους Κινέζους επιχειρηματίες, λόγω των εξευτελιστικών μισθών.

Πάνω στην εξάρτηση της κινεζικής οικονομίας από τις αγορές τής Δύσης στηρίχτηκε το ευρωαμερικανικό σχέδιο απέναντι στη Κίνα.

Αμερικανοί και Ευρωπαίοι άρχισαν να πιέζουν το Πεκίνο και να απειλούν εικονικά με μποϊκοτάζ των Ολυμπιακών Αγώνων με τα πιο απίθανα πράγματα - πάντα, όμως, στοχοπροσηλωμένα εναντίον των πιο σημαντικών συμμάχων τής Κίνας στο διεθνές γεωπολιτικό παιχνίδι, επιλέγοντας, μάλιστα, χώρες με βαρύνουσα οικονομική σημασία για το Πεκίνο.

Τη μια καλούσαν σε μποϊκοτάζ εναντίον των Ολυμπιακών Αγώνων, επειδή η... χούντα τής Μιανμάρ (!), που είναι φιλοκινεζική, αλλά έχει την εξουσία εδώ και μισό αιώνα, αντιμετώπιζε με τη βία τις αντικαθεστωτικές διαδηλώσεις των βουδιστών μοναχών.

Την άλλη καλούσαν σε μποϊκοτάζ των Αγώνων τού Πεκίνου, επειδή το καθεστώς του Σουδάν (!) έσφαζε υποκινούμενους από τη Δύση αποσχιστές αντάρτες στην πετρελαιοφόρο περιοχή τού Νταρφούρ.

Έπειτα θυμήθηκαν οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι το Θιβέτ, το οποίο έχει περάσει διά της βίας υπό κινεζικό έλεγχο εδώ και... εξήντα (!) χρόνια - και δώσ’ του πάλι απειλές για μποϊκοτάζ, πέρα από την εμφανή δράση και πρακτόρων τής Δύσης στις αντίστοιχες ταραχές. Ταραχές που, φυσικά, αντανακλούν τα αντικινεζικά αισθήματα μεγάλης μερίδας τού θιβετιανού πληθυσμού, αλλά δεν σημαίνουν ταυτόχρονα υποστήριξη στο αποκρουστικό φεουδαρχικό ιερατείο των σκοταδιστών τού Δαλάι Λάμα.

Οι Κινέζοι, όμως, αποδείχτηκαν μάλλον σκληρά καρύδια και οι υποχωρήσεις που έκαναν στους Ευρωαμερικανούς ήταν μάλλον ασήμαντες - και σίγουρα πολύ λιγότερες από όσες περίμεναν η Ουάσινγκτον και οι Βρυξέλλες.

ΤΕΛΕΤΗ ΕΝΑΡΞΗΣ ΚΑΙ ΤΥΜΠΑΝΑ ΠΟΛΕΜΟΥ

Οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι δεν συγχώρησαν στους Κινέζους την αντίστασή τους στις πιέσεις τους. Ποτέ άλλοτε κατά την ημέρα τής τελετής έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων δεν υπήρξαν αφενός σοβαρότατες πολεμικές συγκρούσεις και αφετέρου τόσες προσπάθειες τραβηγμένες από τα μαλλιά να στηθεί αντικινεζικό σκηνικό με οποιαδήποτε αφορμή. Αν έβλεπε κανείς τα τηλεοπτικά κανάλια παγκόσμιας εμβέλειας και απήχησης την Παρασκευή, μόνο για Ολυμπιακούς Αγώνες δεν είχε όρεξη!

Πρώτα - πρώτα η όξυνση της σύγκρουσης στον Καύκασο έκοβε την ανάσα. Ο πρόεδρος της Γεωργίας, Μιχαήλ Σαακασβίλι, τυφλό όργανο των Αμερικανών, διάλεξε, προφανώς καθ’ υπόδειξη των πιο επιθετικών κύκλων των Η.Π.Α., ακριβώς την ημέρα τής τελετής έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων για να εισβάλει στη Νότια Οσετία, μια περιοχή τής Γεωργίας από την εποχή τής Σοβιετικής Ένωσης, που έχει αποσχιστεί και θέλει να ενωθεί με τη Ρωσία, καθώς η Βόρεια Οσετία ανήκει ήδη στη Ρωσική Ομοσπονδία. Άλλωστε, σχεδόν όλοι οι κάτοικοι της Νότιας Οσετίας, που δέχτηκε τη γεωργιανή επίθεση, έχουν ήδη ρωσικά διαβατήρια.

Οι Γεωργιανοί εισβολείς σκότωσαν Ρώσους στρατιώτες και ίσως πάνω από χίλιους άμαχους Οσέτιους, ενώ την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές τα ρωσικά τανκς είχαν σπάσει τα σύνορα και κατευθύνονταν προς την πρωτεύουσα της Νότιας Οσετίας, το Τσχινσβάλι, που είχε πέσει στα χέρια των Γεωργιανών, με στόχο να το ανακαταλάβουν.

Ο Γεωργιανός πρόεδρος Σαακασβίλι είχε στόχο, με την ενέργειά του αυτή, να προκαλέσει μείζονα κρίση στις σχέσεις των Η.Π.Α. και της Ε.Ε. με τη Ρωσία, προσβλέποντας ακόμη και στη σύγκρουση δυνάμεων του Ν.Α.Τ.Ο. με ρωσικά στρατεύματα!

Εννοείται ότι μια τέτοια κίνηση του Σαακασβίλι είχε εκ των προτέρων την έγκριση της κυβέρνησης Μπους, η οποία δεν θα διστάσει να προκαλέσει κλίμα ακόμη και παραμονών... παγκόσμιου πολέμου (!), προκειμένου να κερδίσουν τις εκλογές οι Ρεπουμπλικανοί στις Η.Π.Α., αν, φυσικά, της το επιτρέψει εκείνο το πολύ ισχυρό τμήμα τού αμερικανικού κατεστημένου που προωθεί ως πρόεδρο τον Μπαράκ Ομπάκα, προκειμένου να αλλάξει την τόσο αρνητική εικόνα των Η.Π.Α. στην Ευρώπη και στον υπόλοιπο κόσμο. Δεν είναι τυχαίο που η κυβέρνηση Μπους τη μια απειλεί με επίθεση εναντίον του Ιράν, τώρα βάζει τον Σαακασβίλι να σκοτώνει εκατοντάδες Ρώσους, για να προκαλέσει ρωσική στρατιωτική εισβολή στη Γεωργία και να κληθεί το... Ν.Α.Τ.Ο. να σώσει τον Σαακασβίλι (!) - και πάει λέγοντας...

ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΙΝΑΣ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΘΟΡΥΒΟ

Και ενώ οι σοβαροί αναλυτές παρακολουθούσαν με κομμένη την ανάσα τις δραματικές εξελίξεις στον Καύκασο, οι τηλεοπτικές οθόνες γέμιζαν με τις πιο απίθανες αντικινεζικές διαδηλώσεις.

Στην Μπανγκόκ της Ταϊλάνδης, για παράδειγμα, μαζεύτηκαν καμιά εκατοστή όλοι κι όλοι διαδηλωτές, που κατηγορούσαν την Κίνα και εμφάνιζαν ως χειροπέδες τους Ολυμπιακούς κύκλους των Αγώνων τού Πεκίνου, επειδή πριν από... είκοσι (!) χρόνια, στις 8 Αυγούστου του 1988, η χούντα τής Μιανμάρ είχε καταστείλει βιαίως αντιδικτατορικές φοιτητικές διαδηλώσεις.

Στο Νεπάλ, εκεί όπου υπάρχει η δεύτερη, μετά την Ινδία, εξόριστη θιβετιανή κοινότητα, που υπακούει στη γραμμή τού Δαλάι Λάμα, επιχειρήθηκε να οργανωθούν αντικινεζικές διαδηλώσεις την Παρασκευή με θέμα το Θιβέτ. Επειδή, όμως, στο Νεπάλ κυρίαρχη πολιτική δύναμη είναι οι μαοϊκοί αντάρτες, που ανέτρεψαν την ελέω θεού μοναρχία αιώνων, πάνω από χίλιοι διαδηλωτές Θιβετιανοί συνελήφθησαν.

Τα γεγονότα των διαδηλώσεων ήταν εμφανώς σκηνοθετημένα, αυτό όμως δεν απέτρεψε τη συνεχή προβολή τους από το CNN και άλλα τηλεοπτικά δίκτυα ανάλογης πολιτικής γραμμής. Ο θόρυβος που οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι ήθελαν να γίνει εναντίον της Κίνας (ως ελάχιστη «εκδίκηση» μετά την παταγώδη αποτυχία τού μείζονος στόχου τής κινεζικής ευθυγράμμισης στις αμερικανικές υποδείξεις), έγινε πραγματικά.

Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι από προπαγανδιστική σκοπιά η Κίνα βγαίνει με ενισχυμένη την εικόνα της μέσα από τη διαδικασία προς τους Ολυμπιακούς Αγώνες τού Πεκίνου.

Δεν γνωρίζουμε ακόμη πόσο μπορεί να περιοριστεί η ζημιά μέσω των ίδιων των Αγώνων και των φαντασμαγορικών τελετών έναρξης και λήξης. Το κλίμα, πάντως, του Πεκίνου είναι απαίσιο και δεν βοηθά καθόλου την επίτευξη ρεκόρ στα αθλήματα, οπότε τα πάντα θα κριθούν στο αν έχουν ήδη προχωρήσει στη δημιουργία προσωρινά μη ανιχνεύσιμων ουσιών ντοπαρίσματος των αθλητών. Ίδωμεν...

Θα ήταν σίγουρα υπερβολή αντίθετη προς την πραγματικότητα να πει κανείς ότι η Κίνα ζημιώθηκε από τους Ολυμπιακούς Αγώνες τού Πεκίνου. Είναι βέβαιο, όμως, ότι όπως και οι Η.Π.Α. και η Ε.Ε., έτσι και η κινεζική ηγεσία αποκόμισε πολύ λιγότερα πολιτικά οφέλη από τους Αγώνες από όσα φανταζόταν.