* Αικ. Χρ. Παπαγιαννοπούλου καθηγήτρια Αγγλικής – Γαλλικής ιδιοκτήτρια Κέντρων ξένων γλωσσών και πληροφορικής
Μετά από 30 χρόνια στην ξενόγλωσση εκπαίδευση έχω αισθανθεί ότι οι γυναίκες του κλάδου μου είναι τολμηρές και σαν αφεντικά του εαυτού τους έχουν αρκετή πεποίθηση και εμπιστοσύνη στον εαυτό τους. Δεν θα ήθελα ποτέ με αυτό που ισχυρίζονται να μειώσω την υπέρτατη ανδρική συμβολή στον τομέα μας εφόσον οι δύο γιοι μου αλλά και η κόρη μου αυτόν τον κλάδο διάλεξαν και κάνουν καριέρα ως ιδιοκτήτες κέντρων ξένων γλωσσών στη Λάρισα. Όμως, σύμφωνα με έρευνα στη Θεσσαλονίκη για περισσότερο από τρεις δεκαετίες υφίσταται ο Σύλλογος Ιδιοκτητών Κέντρων Γλωσσών με περισσότερο από 300 μέλη, τα οποία σε ποσοστό 95% είναι γυναίκες. Το γεγονός αυτό υφίσταται και στη Λάρισα και στις μεγάλες πόλεις της Ελλάδας, πολύ περισσότερες είναι οι ιδιοκτήτριες κέντρων ξένων γλωσσών και πληροφορικής από τους άνδρες ιδιοκτήτες. Γενικά στην ξενόγλωσση εκπαίδευση, άλλες γυναίκες αναπτύχθηκαν περισσότερο και απέκτησαν μεγάλους ομίλους ή φροντιστήρια και άλλες κράτησαν αυτή την επιχειρηματικότητα σε χαμηλά επίπεδα αλλά με εξαιρετικά αξιοπρεπή και αξιόλογη συνεισφορά στο χώρο μας, σύμφωνα με τη Δόξα Δάφνη πρόεδρο του Συλλόγου. Εξάλλου και στις περισσότερες από εμάς, κάποια στιγμή στη ζωή μας τέθηκε το ερώτημα της εργασίας στο Δημόσιο, επιλογή που δεν είναι πάντα λύση, αφού δεν ξέραμε πού θα διοριστούμε, πότε θα γυρίσουμε στην πόλη μας, πώς θα κάνουμε οικογένεια, ενώ και η αμοιβή είναι γνωστή και μετρημένη. Όσο για τον τομέα μας, οι ιδιοκτήτες κέντρων ξένων γλωσσών είναι πράγματι αφεντικά του εαυτού τους, έρχονται σε επαφή καθημερινά με διαφορετικές ηλικίες ανθρώπων αφού η εκμάθηση μιας ξένης γλώσσας δεν έχει ηλικία, και καταφέρνουν τελικά να έχουν ένα πρόγραμμα που κρατά την ισορροπία ανάμεσα στην οικογένεια και τη δουλειά.
Πιστεύω πως οι γυναίκες του τομέα μου είναι ιδιαίτερου τύπου. Αυτονομηθήκαμε και αποφασίσαμε να βγούμε στον στίβο μιας ανοιχτής αγοράς, που είναι δύσκολη και ανταγωνιστική. Προφανώς, διαθέτουμε κάποια θωράκιση. Η αυτοπεποίθηση, η μαχητικότητα και η εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά μας. Επίσης, ακριβώς επειδή ερχόμαστε σε επαφή με πολλές κουλτούρες οι ορίζοντές μας είναι περισσότερο ανοιχτοί. Διαβάζουμε ξένους συγγραφείς κι ακόμη έχουμε εμπλακεί με εκπαιδευτικά συστήματα εκτός των συνόρων.
Εκτός αυτού, η διδασκαλία είναι βέβαιο πως δεν είναι εύκολη δουλειά, γίνεται όμως δυσκολότερη ιδιαίτερα για εκείνους που αν οι μαθητές τους δεν πετύχουν σε εξετάσεις χρεώνονται την αποτυχία. Είναι σίγουρο πως κάθε χρονιά οι καθηγητές ξένων γλωσσών περνούν εξετάσεις μαζί με τους μαθητές τους. Διδάσκουμε περίπου από τις 9:00 το πρωί έως τις 1:30 το μεσημέρι, και από τις 3:00 έως τις 10:00 ή και 11:00 το βράδυ, αλλά για όποιον αγαπά τη διδασκαλία και την απολαμβάνει, αυτό δεν είναι κουραστικό. Η επαφή με τα παιδιά είναι σίγουρα ανανεωτική για όλους τους δασκάλους. Όμως το επάγγελμά μας σχετίζεται με έναν μεγάλο αριθμό παιδιών αλλά και μεγάλη μερίδα φοιτητών και ενηλίκων που ενδιαφέρονται να τελειοποιήσουν την ξένη γλώσσα για την καριέρα τους και εμάς, μέσα από αυτό, μας δίνεται ζωή. Οι καλύτεροι “εκπαιδευτές” μας βέβαια είναι τα παιδιά. Ο ρόλος μας ωστόσο διαφοροποιείται ανάμεσα στα παιδιά και στους μεγάλους και αυτό γιατί είμαστε δάσκαλοι για τα παιδιά και προπονητές για τους μεγάλους. Για όλους όμως τους σπουδαστές είτε σε νεαρή είτε σε μεγαλύτερη ηλικία ισχύει το ίδιο. Αν δεν μελετήσεις σκληρά… δεν περνάς στις εξετάσεις.
Κι ας μην ξεχνάμε πάντα, στον αιώνα της παγκοσμιοποίησης που ζούμε τώρα, οι ξένες γλώσσες και οι υπολογιστές αποτελούν ένα διαβατήριο για μια καλή θέση στην αγορά εργασίας, για μια καλύτερη κοινωνική θέση αλλά και μεγαλύτερους πνευματικούς ορίζοντες για όλους μας. Και εμείς οι γυναίκες ως καθηγήτριες ξένων γλωσσών έχουμε πολλά να προσφέρουμε σ’αυτό.
