Στην πιο δύσβατη ατραπό, από την οποία δεν διαφαίνεται οδός διαφυγής, έχει εισέλθει η κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή, τον οποίον οι περισσότερες πληροφορίες από συνομιλητές του εμφανίζουν δύσθυμο και αμήχανο, καθώς αντιλαμβάνεται πως τελειώνει ο πολιτικός χρόνος, τον οποίο προσπαθούσε να κερδίσει ώστε να επιφέρει αλλαγή στο δυσμενές για τη ΝΔ πολιτικό κλίμα, η δε κλιμακούμενη οικονομική κρίση θεωρείται βέβαιο πως δεν μπορεί να λειτουργήσει υπέρ της «γαλάζιας» παρατάξεως.
Στην κυβέρνηση, μετά την (καθυστερημένη, κατά κοινή ομολογία) διαγραφή του βουλευτή Πέτρου Τατούλη, επανήλθε ο εφιάλτης των 151 βουλευτών, είναι δε προφανές πως η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός ευρισκόμενοι σε πολιτική αδυναμία, έχουν αρχίσει να χάνουν βασικά της ερείσματα στους μηχανισμούς του κράτους.
Όπως, στη δικαιοσύνη, με το σκάνδαλο της Μονής Βατοπαιδίου, την παραίτηση των δύο εισαγγελέων - έστω κι αν αυτή ανεκλήθη- και με την αναγκαστική παραπομπή του ζητήματος στη Βουλή, αλλά και στον χρηματοπιστωτικό χώρο, με τη γνωστή άρνηση των τραπεζιτών να ενταχθούν, με τους κυβερνητικούς όρους, στο πρόγραμμα των 28 δισ. ευρώ, άρνηση που συνδέεται, εκτός των άλλων και με την εμμονή των Τραπεζών να συνεχίσουν να απολαμβάνουν τα υπερκέρδη τους και τα golden boys τους, τα bonus και τις υπέρογκες αμοιβές τους, άρνηση που υποχρεώνει τον πρωθυπουργό να καταφεύγει σε επαναλαμβανόμενες απειλές και σε πιέσεις.
ΕΜΜΟΝΗ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Ωστόσο, τόσο ο Κώστας Καραμανλής όσο και ο πανταχόθεν βαλλόμενος (ιδιαίτερα δε εκ των έσω, όπου έχει αναβιώσει άγρια διαμάχη, όχι μόνο με ιδεολογικά χαρακτηριστικά, αλλά και με όρους προβολής προσωπικών στρατηγικών, ενόψει της αναμενόμενης, από ορισμένους εκ των αντιτιθεμένων, λεγομένης μετακαραμανλικής εποχής) Υπουργός του επί των Οικονομικών Γιώργος Αλογοσκούφης δείχνουν να εμμένουν στην αδιέξοδη νεοφιλελεύθερη οικονομικοκοινωνική πολιτική τους.
Άλλωστε, σε συνάντηση που είχαν στις Βρυξέλλες οι κ. Καραμανλής και Αλογοσκούφης (και αφού είχαν προηγηθεί οι συναντήσεις του πρωθυπουργού με τους κ. Γιούνκερ και Μπαρόζο) επαναβεβαιώθηκε ότι, υπό τις παρούσες συνθήκες, δεν είναι δυνατόν να υπάρξει σημαντική παρέκκλιση από τη μέχρι σήμερα οικονομική πορεία.
Ο δε Γιώργος Αλογοσκούφης παρά τις περί του αντιθέτου εισηγήσεις (και πιέσεις εκ των έσω) που δέχεται, όταν ρωτήθηκε αν θα υπάρξουν αλλαγές στον προϋπολογισμό, δήλωσε προ ημερών, ότι «ασφαλώς, κάποιες προσαρμογές θα γίνουν, γιατί υπάρχουν νέα δεδομένα τους τελευταίους δύο μήνες, αλλά οι προσαρμογές αυτές, θα είναι μικρές».
«Δεν έχουμε στόχο να συνεχίσουμε να διευρύνουμε τα ελλείμματα και μάλιστα να πληρώνουμε τα πολύ υψηλά διεθνή επιτόκια που υπάρχουν σε τέτοιες συνθήκες, προκειμένου να κάνουμε επιπλέον δημόσιες δαπάνες. Στις σημερινές συνθήκες κάθε διεύρυνση του ελλείμματος προκαλεί αυξημένες δαπάνες, λόγω της αύξησης των περιθωρίων των επιτοκίων», πρόσθεσε.
Η κατάσταση αυτή οδηγεί σε φαύλο κύκλο, καθώς είναι προφανές πως ο πρωθυπουργός αντιλαμβάνεται τον κίνδυνο, η οικονομική κρίση και οι παρενέργειές της να πλήξουν ανεπανόρθωτα την εικόνα της κυβερνήσεως και προς τούτο θέλει, δια των υποσχέσεών του περί παροχών στις ασθενέστερες κοινωνικά ομάδες, να μεταδώσει την αίσθηση της στροφής προς μια πιο κοινωνική πολιτική.
Την ίδια δε στιγμή (θα πρέπει να) αντιλαμβάνεται πως η νεοφιλελεύθερη πολιτική που ακολουθεί με επιμονή, έχει αποθρασύνει τους τραπεζίτες, που αρνούνται να παίξουν με τους όρους που η κυβέρνηση προσδιορίζει (αφού είχαν μάθει αλλιώς) και έτσι ο Κώστας Καραμανλής προσπαθεί να ανεβάσει τους τόνους εναντίον τους, θεωρώντας ότι η τακτική αυτή θα του αποβεί πολιτικά ωφέλιμη, αν και γνωρίζει ότι πρόκειται για λαϊκίστικη τακτική.
ΑΝΟΙΓΕΙ Η ΨΑΛΙΔΑ
Ωστόσο, είναι γνωστό πως οι εξελίξεις στην οικονομία είναι αυτές που δίνουν τη νίκη ή την ήττα στις εκλογές και σ’ αυτόν τον τομέα η κυβέρνηση έχει αποτύχει, όπως καταγράφεται σε όλες τις δημοσκοπήσεις, οι οποίες επιμένουν να δείχνουν άνοδο του ΠΑΣΟΚ, συσπείρωση του κόμματος της μείζονος αντιπολιτεύσεως, αποσυσπείρωση της ΝΔ, διεύρυνση, υπέρ του ΠΑΣΟΚ, της ψαλίδας σε σχέση με τη ΝΔ ως προς την πρόθεση ψήφου και κυρίως αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων υπέρ της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως στην παράσταση νίκης, δηλαδή στο ποιος πιστεύουν οι πολίτες πως θα κερδίσει τις προσεχείς εκλογές.
Αυτό δε το τελευταίο εύρημα έχει αρχίσει να εδραιώνεται στην ελλαδική κοινωνία και είναι αυτό, σε συνδυασμό με την κλιμακούμενη κρίση στην οικονομία και την εμφανή αδυναμία της κυβερνήσεως να τη διαχειριστεί κατά τρόπο συγκροτημένο υπέρ της κοινωνίας και όχι υπέρ των golden boys, είναι που έχει προκαλέσει κλίμα ηττοπάθειας στο «γαλάζιο» στρατόπεδο.
Ο ΕΚΛΟΓΙΚΟΣ ΓΡΙΦΟΣ
Οι πάντες, ακόμη και εντός της ΝΔ (σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις ή με την προϋπόθεση της ανωνυμίας) συνομολογούν ότι ο Κώστας Καραμανλής εμφανίζεται πολιτικά αδύναμος σε όλα τα επίπεδα, ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι που ισχυρίζονται ότι η επίσπευση της εκλογικής αναμετρήσεως ίσως να καταστεί αναπότρεπτη, καθώς η διαγραφή Τατούλη «δεν είναι σικέ» (όπως αυτές του Στ. Δαϊλάκη ή του Κ. Κουκοδήμου, οι οποίοι επανήλθαν στην Κ.Ο. της Ν.Δ.) και συνεπώς δεν μπορεί η κυβέρνηση να υπολογίζει στην ψήφο του διαγραφέντος, ενώ έχει ενώπιόν της ανοικτά ζητήματα που πρέπει να περάσουν από τη Βουλή (και στα οποία δεν υπάρχει ομοφωνία εντός της Ν.Δ.) στο δε ερευνώμενο σκάνδαλο της Μονή Βατοπαιδίου ουδείς μπορεί να προδιαγράψει ως πού θα φτάσει…
Πάντως, ο Γραμματέας της Ν.Δ. Λευτέρης Ζαγορίτης διέψευσε τα σενάρια περί εκλογών λέγοντας ότι αυτά «δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα», αν και επίμονες πληροφορίες φέρουν τον πρωθυπουργό να είπε σε συνεργάτες του ότι δεν θα διστάσει να διαλύσει τη Βουλή και να καταφύγει σε εκλογές, αν υπάρξει και άλλος βουλευτής που θα τον επικρίνει.
«Αν είναι να πάμε σε εκλογές επειδή κάποιοι δεν καταλαβαίνουν τι λένε, ας πάμε. Δεν πρόκειται να κάνω πίσω», φέρεται να είπε ο πρωθυπουργός.
Οι περισσότερες κυβερνητικές πηγές επιμένουν πως δεν υπάρχει – τουλάχιστον για το 2009 - θέμα πρόωρων εκλογών (διαψεύδουν, δηλαδή, το σενάριο που θέλει τις βουλευτικές εκλογές, πριν τις ευρωεκλογές του θέρους της επόμενης χρονιάς) αλλά δεν το αποκλείουν για το 2010, με αφορμή την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.
Η εκδοχή, όμως, αυτή σημαίνει, όπως λένε πολλοί αναλυτές, ότι αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση δεν δείχνει διατεθειμένη να ζητήσει την ανανέωση της θητείας του Κάρολου Παπούλια, ένα πρόσωπο στο οποίο θα μπορούσαν να συμφωνήσουν εκ νέου η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ. Εκτός, φυσικά κι αν έχει ενδείξεις ή γνώση ότι ο 79χρονος Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν επιθυμεί να ανανεωθεί η θητεία του.
Παρά ταύτα όλοι οι αναλυτές επιμένουν πως με την οικονομική και κοινωνική κατάσταση να χειροτερεύει, δύσκολα η κυβέρνηση θα συμπληρώσει τις προϋποθέσεις για την εξάντληση της τετραετίας και αναπόφευκτα, λοιπόν, θα συνεχίσουν και θα ενισχύονται τα σενάρια για πρόωρη προσφυγή στις κάλπες.
Ο ΔΥΣΧΕΡΗΣ ΑΝΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ
Στο προσκήνιο βρίσκεται εκ νέου το σενάριο του ανασχηματισμού της κυβερνήσεως περί τα τέλη του έτους, εκτός κι αν υπάρξει αιφνιδιασμός, ώστε, τουλάχιστον σε επίπεδο εντυπώσεων, να δοθεί η αίσθηση της αλλαγής πορείας.
Ο Κώστας Καραμανλής ευελπιστεί ότι μέχρι τότε θα έχει ολοκληρωθεί χωρίς απρόοπτα η ψήφιση του προϋπολογισμού και θα έχει κλείσει η υπόθεση του Βατοπαιδίου, με την ολοκλήρωση των εργασιών της Εξεταστικής Επιτροπής. Οι περισσότερες πληροφορίες προεξοφλούν ότι θα αλλάξει ο Υπουργός της Οικονομίας προκειμένου να μεταδοθεί μήνυμα αλλαγής οικονομικής πολιτικής, αν και αυτό τελεί υπό την αίρεση των εξελίξεων στις διεθνείς οικονομίες και στην αντανάκλασή τους στην, ήδη, στεγνή από ρευστό εγχώρια αγορά και με πενόμενα πολλά νοικοκυριά…
Ωστόσο, ο ίδιος ο Γιώργος Αλογοσκούφης ερωτηθείς αν θα ήθελε να δοκιμαστεί σε άλλο υπουργείο απάντησε: «Θα ήταν λιποταξία σε περίοδο οικονομικής κρίσης και οικονομικής αναταραχής, όπως αυτή που βιώνουμε σήμερα, εγώ να εγκατέλειπα τη μάχη. Έχω μπροστά μου σημαντικές προκλήσεις για την οικονομία. Μπορεί η απάντησή μου να ήταν διαφορετική αν δεν υπήρχαν αυτές οι προκλήσεις και η κρίση".
Τι σημαίνει αυτό; Ότι ο Γ. Αλογοσκούφης αρνείται να αφήσει το Υπουργείο της Οικονομίας και αυτό με τη σειρά του σημαίνει πως είτε ο Κώστας Καραμανλής θα οργισθεί και θα τον αντικαταστήσει (αν πράγματι αυτό σχεδιάζει) είτε ότι ο σημερινός πρωθυπουργός δεν ελέγχει την κατάσταση στην ίδια την κυβέρνησή του.
Πρόσωπα κλειδιά, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας, στην περίπτωση ανασχηματισμού είναι ο Γιώργος Αλογοσκούφης, ο Θόδωρος Ρουσόπουλος, ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης, ο Λευτέρης Ζαγορίτης, ο Αντώνης Σαμαράς και ο Σταύρος Δήμας.
Το μέλλον του σημερινού Υπουργού της Οικονομίας είναι, όπως επιμένουν όλες οι πληροφορίες, αβέβαιο, ο Υπουργός Εθνικής Αμύνης φέρεται διατεθειμένος να επιστρέψει στο αξίωμα του Γραμματέα του κόμματος (οπότε ο σημερινός Γραμματέας θα εισέλθει στην κυβέρνηση) ο πρώην Πρόεδρος της Πολιτικής Άνοιξης είναι πιθανόν να αναλάβει το Υπουργείο Οικονομίας ή Αναπτύξεως, ο δε Ευρωπαίος Επίτροπος, το όνομα του οποίου επίσης «παίζει» ως αντικαταστάτης του Γ. Αλογοσκούφη, δεν έχει τις καλύτερες των σχέσεων με τον Υπουργό ΠΕΧΩΔΕ.
Σ’ ότι αφορά ειδικότερα στον Αντώνη Σαμαρά, φαίνεται πως μπορεί να ξεπεραστούν (μετά και την πρόσφατη «επαφή» του με την Ντόρα Μπακογιάννη) τα εμπόδια του παρελθόντος από την οικογένεια Μητσοτάκη (όχι φυσικά από τον ίδιο τον πρώην πρωθυπουργό) ενώ αναφορικά με τον Θόδωρο Ρουσόπουλο το παζλ είναι περίπλοκο.
Εφόσον έχουν ολοκληρωθεί οι εργασίες της Εξεταστικής Επιτροπής, ο πρώην Υπουργός Επικρατείας είναι ενδεχόμενο (αλλά όχι κατ’ ανάγκη πιθανόν) να επιστρέψει στην κυβέρνηση, όχι, όμως, στο αξίωμα που κατείχε, αν και στον τομέα της επικοινωνίας το κενό στην κυβέρνηση είναι κάτι περισσότερο από εμφανές.
Παρά τις διαφορές απόψεων και αντιλήψεων που υπάρχουν στο κυβερνητικό στρατόπεδο, όλοι συμφωνούν ότι η κυβέρνηση θα πρέπει να κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να βελτιώσει την εικόνα της μέχρι τις ευρωεκλογές, εκτός κι αν προκύψουν αναγκαστικά πρόωρες εκλογές.
Οι πιο αισιόδοξοι στην κυβέρνηση λένε πως παρά την εξαιρετικά δυσοίωνη συγκυρία, δεν έχει χαθεί οριστικά η δυνατότητα ανακάμψεως, με τους κατάλληλους χειρισμούς εκ μέρους του Κώστα Καραμανλή, αλλά υπάρχουν και οι ηττοπαθείς που λένε πως «αν πάμε σε εκλογές «θα χάσουμε με κρότο».
Βεβαίως υπάρχει και ο Κώστας Μητσοτάκης, ο οποίος, επί της ουσίας (και για τους δικούς του ευεξήγητους και οικογενειακούς λόγους) προέβλεψε νίκη του ΠΑΣΟΚ, ούτως ή άλλως. «Προσπαθώ και αγωνίζομαι για μια αυτοδύναμη κυβέρνηση της Ν.Δ. και μετά τις επόμενες εκλογές. Εάν, όμως, πρόκειται να πέσουμε σε ακυβερνησία, προτιμώ έστω αυτοδύναμη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ», ανέφερε σε επιστολή του στην «Καθημερινή».
