Της Ζωής Παρμάκη
Φωτ. Λεωνίδας Τζέκας
Αν και μόλις 28 ετών χρησιμοποιεί πληθυντικό ευγενείας και όταν γνωρίζει μια γυναίκα κάνει μια ελαφριά κλίση του κεφαλιού εμπρός που θυμίζει υπόκλιση. Ο λόγος για τον ταλαντούχο Λαρισαίο βιολονίστα Δημήτρη Καρακαντά, που πριν λίγες ημέρες συμμετείχε ως επικεφαλής σε μια μοναδική συναυλία σε ένα σύνολο εγχόρδων στο Δημοτικό Ωδείο της Λάρισας.
Τον συναντήσαμε στον πεζόδρομο της οδού Βενιζέλου, στο ύψος του Αρχαίου Θεάτρου, πρόθυμα περπατήσαμε παρέα για να τον «απομονώσουμε» στη συνέχεια στον ήσυχο κήπο γνωστού καφέ. Ο δεξιοτέχνης βιολονίστας αν και ζει δεκατρία χρόνια στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στη Βιέννη δεν λησμονεί να επισκέπτεται όσο πιο συχνά μπορεί τη χώρα του, μέσα σε ένα πρόγραμμα 132 συναυλιών που έχει προγραμματίσει για το 2016 και τριών CD που αναμένεται να κυκλοφορήσουν μέσα στη χρονιά. «Οι επόμενες δουλειές που θα κυκλοφορήσουν είναι από τη δική μου εταιρία παραγωγής. Η κίνησή μου αυτή μου δίνει μια ελευθερία και συγχρόνως τον απόλυτο έλεγχο στις επιλογές», αναφέρει για να διευκρινίσει ότι λόγω της κρίσης που περνά η δισκογραφία εδώ και χρόνια οι περισσότερες πωλήσεις γίνονται είτε μέσα από διαδικτυακούς χώρους, είτε μετά τις συναυλίες.
Ο Δημήτρης Καρακαντάς έφυγε νωρίς από την Ελλάδα για την Αυστρία. «Τότε φανταζόμουν τα καλύτερα, είχα φύγει με όλες μου τις επιλογές ανοιχτές, αλλά αυτές περιορίστηκαν τα τελευταία χρόνια εξαιτίας της οικονομικής κρίσης», λέει για την επιλογή του να ζήσει μόνιμα στο εξωτερικό και συμπληρώνει ότι «προσπαθώ να την επισκέπτομαι και να παίζω στην Ελλάδα όσο πιο συχνά μπορώ». Στέκεται όμως λίγο ακόμα σε αυτό και σχολιάζει τις επιπτώσεις που έχει δημιουργήσει η οικονομική κρίση στο μέλλον των παιδιών. «Πιστεύω ότι το 99% των νέων μουσικών που έφυγαν από τη χώρα δεν πρόκειται να επιστρέψουν και αυτό θα έχει αντίκτυπο στη διδασκαλία των παιδιών. Δεν έχει να κάνει με την ποιότητα των καθηγητών που βρίσκονται εδώ αλλά για εμένα ήταν εξαιρετικό, με γέμιζε με ενθουσιασμό και όνειρα που οι δάσκαλοί μου εδώ είχαν σπουδάσει στη Βιέννη. Τα νέα παιδιά δεν θα έχουν αυτή τη δυνατότητα. Είναι ελάχιστοι αυτοί που επιστρέφουν και μπορούν να μοιραστούν τις εμπειρίες τους με τους μαθητές τους».
Όποτε το επιτρέπουν οι υποχρεώσεις του ο Δημήτρης Καρακαντάς βρίσκεται στη Λάρισα και κάνει σεμινάρια σε νέους μουσικούς. «Ξεχωρίζω παιδιά με ταλέντο που έχει η πόλη μας, εξάλλου η Λάρισα έχει μια μεγάλη παράδοση στη μουσική, διαθέτουμε ένα από τα σημαντικότερα ωδεία της χώρας. Δεν είναι τυχαίο πως όσοι Λαρισαίοι έχουν διαπρέψει προέρχονται από την ορχήστρα και τις χορωδίες του Δημοτικού Ωδείου. Από την πλευρά μου όσο μπορώ και όπως μπορώ βοηθάω τα παιδιά που ενδιαφέρονται να έρθουν έξω για σπουδές. Τους επισημαίνω τι πρέπει να προσέξουν και πώς το όνειρό τους μπορεί να γίνει πραγματικότητα».
Η ΣΥΜΦΩΝΙΚΗ
Ο δεξιοτέχνης βιολονίστας λίγο πριν αναχωρήσει για την Αυστρία επισημαίνει το μεγάλο έργο που προσφέρει η Συμφωνική Ορχήστρα της πόλης. «Ήταν για εμένα ο πιο σημαντικός μου στόχος να μπω στην ορχήστρα. Στην περιφέρεια έχουν κλείσει σημαντικές ορχήστρες όπως είναι του Βόλου και της Πάτρας, εξαιτίας οικονομικών προβλημάτων που αντιμετώπιζαν. Η Λάρισα έχει ξεχωρίσει με τη Συμφωνική της Ορχήστρα και όσα αυτή έχει προσφέρει μέχρι τώρα. Ο μαέστρος Χρήστος Κτιστάκης αλλά και όσοι συμμετέχουν σε αυτή έχουν όρεξη και διάθεση για δουλειά. Είναι ένα τεράστιο κίνητρο για έναν μουσικό να υπάρχει Συμφωνική Ορχήστρα στην πόλη του, που πολλά παιδιά στην επαρχία δεν το έχουν. Είναι επίσης αρκετά σημαντικό που τη στηρίζει η Αντιδημαρχία Πολιτισμού του Δήμου Λαρισαίων».
Σχολιάζοντας το άνοιγμα που έχουν κάνει τα τελευταία χρόνια οι μεγάλες ορχήστρες όπως είναι η κρατική ορχήστρα Θεσσαλονίκης, η λυρική σκηνή παίζοντας σε χώρους ανοιχτούς για όλους ο Δημήτρης Καρακαντάς λέει ότι «είναι από τα πιο σημαντικά πράγματα που έχουν γίνει. Όπως και η ορχήστρα της Λάρισας έχει γίνει πιο ενεργή. Πρέπει να ξεπεράσουμε τα παλιά στερεότυπα. Μια συναυλία κλασικής μουσικής πρέπει να μπορούν να την παρακολουθούν όλοι. Να γίνει μέρος όλου του κόσμου. Είναι ωραίο να βγαίνουν οι μουσικοί και να παίζουν έξω. Να γίνουμε και πάλι προσιτοί. Εξάλλου χωρίς το κοινό δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα».
Τέλος, δεν ξέχασε να αναφερθεί στον Σύλλογο Φίλων Συμφωνικής Ορχήστρας Λάρισας και στη στήριξη που προσφέρει στο μουσικό σύνολο. «Είναι από τις λίγες ορχήστρες αν όχι η μοναδική που διαθέτει έναν σύλλογο που τη στηρίζει. Που αριθμεί περί τα διακόσια μέλη που προπληρώνουν τα εισιτήρια όλων των συναυλιών της χρονιάς. Είναι σημαντικό η ορχήστρα να στηρίζεται από την πόλη και να δίνει τη σιγουριά στους μουσικούς ότι δεν θα παίξουν ποτέ σε έναν άδειο χώρο. Η Λάρισα δείχνει ότι έχει ανάγκη τη Συμφωνική Ορχήστρα».
ΟΙ ΣΠΟΥΔΕΣ
Ο Δημήτρης Καρακαντάς γεννήθηκε στη Λάρισα το 1987. Σπούδασε βιολί στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης με τον Δημήτρη Χανδράκη από όπου αποφοίτησε το 2005. Από το 2003 ζει στη Βιέννη όπου με Υποτροφίες του Συλλόγου Φίλων της Μουσικής, του Ι.Κ.Υ. και του Μεγάρου Θεσσαλονίκης σπούδασε βιολί με τον Gunter Pichler και την Joanna Madroszkiewicz και Παραγωγή Ηχογραφήσεων στο τμήμα ηχοληψίας του Πανεπιστημίου της Βιέννης. Επίσης σπούδασε μπαρόκ βιολί με την Midori Seiler στο πανεπιστήμιο της Βαϊμάρης και στο Mozarteum του Salzburg και από το 2015 είναι διδακτορικός φοιτητής στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης.
Έχει πετύχει πολλές και σημαντικές διακρίσεις σε πανελλήνιους αλλά και διεθνείς διαγωνισμούς, όπως τα 1α βραβεία και τα βραβεία του κοινού στο 9ο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νέων Ταλέντων στη Μολδαβία και στον διαγωνισμό «Fidelio» της Ραδιοφωνίας της Βιέννης.
Έχει εμφανιστεί ως σολίστ στην Ελλάδα και διεθνώς σε σημαντικές αίθουσες συναυλιών όπως το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και οι φημισμένες αίθουσες του Musikverein, του Konzerthaus και της Ραδιοφωνίας της Βιέννης.
Το 2011 κυκλοφόρησε ο πρώτος προσωπικός του δίσκος με τα έργα για σόλο βιολί και τα ντουέτα για δύο βιολιά του Σίμου Παπάνα με τη συμμετοχή του Γιώργου Δεμερτζή και σύντομα μετά ο δίσκος «Alba Tanguera» με έργα για βιολί και κιθάρα με τον Θοδωρή Χαρό.
Παίζει με βιολί Paolo Antonio Testore φτιαγμένο στο Μιλάνο το 1757.
