Αν και έπασχε από εμφύσημα και διάρρηξη ενός τυμπάνου μπορούσε, κάτω από το νερό και σε μεγάλο βάθος να μείνει χωρίς ανάσα έως και επτά λεπτά αφού όπως ο ίδιος έλεγε εκεί κάτω δεν αισθανόταν την ανάγκη να αναπνεύσει. Ξεσκάρωσε την άγκυρα και έγινε θρύλος.

Από τότε πέρασαν 103 χρόνια για να καταφέρει ένας άλλος Έλληνας να πάει πιο βαθιά χρησιμοποιώντας την παραδοσιακή σκανταλόπετρα και μάλιστα στο ίδιο σημείο.

Πρόκειται για τον Χρόνη Χλίτσιο, έναν 45χρονο γυμναστή από τον Βόλο που ασχολείται με την ελεύθερη κατάδυση από παιδί. Διάλεξε τη σκανταλόπετρα επειδή είναι τελείως παραδοσιακό αγώνισμα χωρίς μάσκα.

Τον πετυχαίνουμε στον Βόλο την ώρα που σκέφτεται να αρχίσει να βγαίνει από τον Παγασητικό καθώς σύμφωνα με τον ίδιο δεν τον χωράει. Έχει σαν στόχο το παγκόσμιο ρεκόρ που το κατέχει ένας Αυστριακός και θέλει περισσότερο βάθος για προπονήσεις.

* Χρόνη πώς είναι τα πράγματα σε τέτοιο βάθος; Μαύρα και κρύα;

- Το κρύο είναι ένα θέμα. Σε αυτή τη μορφή κατάδυσης υπάρχει ένα μειονέκτημα και είναι το γεγονός πως δεν έχεις στολή ούτε μάσκα. Είσαι μόνο με το μαγιό σου. Μετά τα 35-40 μέτρα τα νερά δεν ζεσταίνονται, και η θερμοκρασία πέφτει 8-10 βαθμούς κατευθείαν. Από τους 27 βαθμούς της επιφάνειας εκεί πέφτουμε στους 16-17 και αυτό είναι έντονο. Ένα κομμάτι της προπόνησης πρέπει να το αφιερώσεις στη θερμορρύθμιση προκειμένου να το αντιμετωπίσεις ψύχραιμα.

* Κατέβηκες 80 μέτρα σε 2’ 28’’. Τι χαρακτηριστικά πρέπει να έχει ένας άνθρωπος για να μπορεί να αντέξει τέτοια πίεση σε τέτοιο βάθος;

- Ο ανθρώπινος οργανισμός δεν είναι εντελώς προσαρμοσμένος για να αντέχει τέτοιες πιέσεις. Το βασικότερο πρόβλημα σε αυτού του είδους την κατάδυση και σε κάθε κατάδυση είναι η πίεση που δέχεται ο αθλητής στα αυτιά, στις τυμπανικές μεμβράνες. Όσο καταδυόμαστε κάθε δέκα μέτρα αυξάνεται μια ατμόσφαιρα η πίεση. Αυτό μεταφράζεται σε ένα κιλό ανά τετραγωνικό εκατοστό. Οπότε στα 100 μέτρα σκεφτείτε πως μιλάμε για μια κατάσταση 11 ατμόσφαιρες πίεση τη στιγμή που στην επιφάνεια έχει 1 ατμόσφαιρα.

* Τι κάνετε για να αντέξετε;

- Αυτό που κάνουμε είναι απαραίτητα είναι η περίφημη εξίσωση. Υπάρχει ένα μανταλάκι που το έχουμε στη μύτη μας και καθώς κρατάμε με τα δύο χέρια την πέτρα συνεχώς προσπαθούμε να εκπνέουμε μέσα από το μανταλάκι έτσι ώστε να εξισώνεται η πίεση στα αυτιά. Αυτό το κάνουμε συνέχεια όσο διαρκεί η κάθοδος.

* Σε ποιο σημείο δυσκολεύτηκες εσύ; Είπες κάποια στιγμή πως δεν θα τα καταφέρεις;

- Όσο πιο βαθιά πηγαίνεις δυσκολεύει η διαδικασία της εξίσωσης. Αυτό συμβαίνει γιατί πρέπει να ασκήσεις πίεση στο διάφραγμα έτσι ώστε να πιέσει τον πνεύμονα για να στείλει αέρα μέσω του λάρυγγα, του φάρυγγα. Όσο όμως καταδυόμαστε αυτό δυσκολεύει γιατί ο πνεύμονας όλο και συρρικνώνεται. Ο αγώνας λοιπόν για να κερδίσουμε το βάθος έγκειται στο σημείο να εξισώσουμε όλο και πιο βαθιά.

* Πώς πετυχαίνεις κάτι τέτοιο;

- Είναι δύο παράγοντες. Η συχνή προπόνηση και οι τεχνικές. Όσο πιο βαθιά πηγαίνεις τόσο πιο πολύ τις βελτιώνεις. Κάποια στιγμή ο πνεύμονας πιάνει τον υπολειπόμενο όγκο που μετά δεν συρρικνώνεται άλλο και αδυνατείς να εξισώσεις. Υπάρχει μια άλλη μέθοδος εξίσωσης που λέγεται Manlfield και είναι πολύπλοκη. Γεγονός είναι πως πρέπει να την εξασκήσεις καλά αν είσαι αποφασισμένος να πας βαθιά.

* Οι κάτοικοι της Καρπάθου πώς αντιμετώπισαν το ρεκόρ;

- Ο κόσμος της Καρπάθου είναι ένας εξαιρετικός κόσμος και παρατηρήσαμε πως είναι έξω από το κλίμα της υπόλοιπης Ελλάδας με την κρίση. Φιλόξενοι και πανηγύρισαν την επίδοση.

***Η επόμενη προσπάθειά του θα γίνει 9 – 10 – 11 Σεπτεμβρίου για το παγκόσμιο ρεκόρ.

ΤΗ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΣΑΝ ΟΙ ΣΦΟΥΓΓΑΡΑΔΕΣ

Τι είναι η σκανταλόπετρα

Η σκανταλόπετρα είναι ένα κομμάτι πέτρας, συνήθως μάρμαρο ή γρανίτης, με στρογγυλεμένες γωνίες και υδροδυναμικό σχήμα, βάρους από 8-14 κιλά, την οποία χρησιμοποιούσαν οι σφουγγαράδες από την αρχαιότητα μέχρι πριν από λίγα χρόνια, σαν βοηθητικό εργαλείο στις καταδύσεις τους. Στη μια της άκρη υπάρχει μια τρύπα στην οποία είναι δεμένο ένα μακρύ σχοινί που ξετυλίγεται από τη βάρκα κατά την κατάδυση και ξαναμαζεύεται κατά την ανάδυση. Σ' αυτήν είναι περασμένο και ένα μικρό σχοινί με μια θηλιά, την οποία περνά στον καρπό του ο σφουγγαράς, για να μπορεί να ελευθερώνει τα χέρια του χωρίς να χαθεί η σκανταλόπετρα και η σύνδεσή του με τη βάρκα.

Μέχρι τη δεκαετία του 1960, αρκετοί σφουγγαράδες χρησιμοποιούσαν την πανάρχαια μέθοδο κατάδυσης με σκανταλόπετρα.