Αντίθετα, θα … βλάψει σοβαρά το Δημόσιο Σύστημα Υγείας, γιατί προωθεί νέες καταργήσεις, συγχωνεύσεις, ιδιωτικοποιήσεις δημοσίων δομών υγείας και ολιγοπωλιακή αναδιάρθρωση του τομέα υγείας στη χώρα μας υπέρ των μεγάλων επιχειρηματιών υγείας» δηλώνει χαρακτηριστικά.
Ο πρώην υπουργός με αφορμή τη σημερινή παρουσίαση του βιβλίου του στη Λάρισα σε συνέντευξή του στην «Ε» αναδεικνύει την ανάγκη προώθησης ενός νέου εθνικού σχεδιασμού της μεταμοσχευτικής πολιτικής, που θα ενισχύει τα δημόσια μεταμοσχευτικά κέντρα και τις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας και θα προωθεί μια συνεχή καμπάνια για τη διάδοση της δωρεάς ανθρωπίνων οργάνων και ιστών για μεταμόσχευση, ενώ αναφέρεται και στους τρόπους με τους οποίους μπορεί να βελτιωθεί η ποιότητα ζωής των νεφροπαθών που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα στην καθημερινότητά τους.
Παράλληλα, υποστηρίζει ότι η πανδημία ανέδειξε την ανάγκη να τεθούν τα θεμέλια μιας άλλης κοινωνικής πολιτικής για την Υγεία, ενώ αναφέρεται και στη ριζοσπαστική Αριστερά επισημαίνοντας ότι οι οξυμένες λαϊκές ανάγκες, απαιτούν, τη συγκρότηση πολιτικού φορέα της μαχόμενης ριζοσπαστικής Αριστεράς με μετωπικά χαρακτηριστικά.

* Κύριε Στρατούλη, εκτός της πολιτικής συνεχίζετε την προσφορά στον χώρο της υγείας και με συγγραφικό έργο. Τι τελικά συμβαίνει όταν κάποιος γεννιέται τρεις φορές; Αλλάζει ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζει την ίδια ζωή; Και τελικά η ίδια η ζωή για να είναι συναρπαστική πρέπει να είναι αδιάκοπος αγώνας;
- Όταν, εκτός από τη φυσική σου γέννηση, γεννιέσαι άλλες δύο φορές, λόγω της Δωρεάς Οργάνων και προόδου της ιατρικής επιστήμης στον τομέα των μεταμοσχεύσεων ανθρωπίνων οργάνων συνειδητοποιείς ακόμα περισσότερο ότι οι άνθρωποι είμαστε περαστικοί σε αυτόν τον κόσμο και ότι γι’ αυτό αξίζει να τον βλέπουμε με αισθήματα αισιοδοξίας, αλληλεγγύης για τους συνανθρώπους, κυρίως, γι’ αυτούς κι αυτές που έχουν ανάγκη και με αυξημένη διάθεση κι ευθύνη ν’ αγωνιστούμε συλλογικά για να τον κάνουμε καλύτερο.
Αυτό το βιβλίο το έγραψα για να συμβάλω, με το προσωπικό μου παράδειγμα, στην καμπάνια, που γίνεται από δημόσιους, κοινωνικούς και επιστημονικούς φορείς για τη διάδοση της Δωρεάς Οργάνων στη χώρα μας, η οποία αποτελεί προϋπόθεση για να γίνονται μεταμοσχεύσεις οργάνων και να σώζονται ανθρώπινες ζωές.
Επίσης, για να δώσω θάρρος και κουράγιο σε ασθενείς τελικού σταδίου, όπως ήμουν κι εγώ, να μην εγκαταλείπουν τον αγώνα για την υγεία και τη ζωή τους και για ν’ αναδείξω την κοινωνική αλληλεγγύη ως το πιο αποτελεσματικό εργαλείο στήριξης των αδυνάμων και των βαριά ασθενών συνανθρώπων μας.

* Η δωρεά οργάνων κάθε άλλο παρά ικανοποιητική αποδεικνύεται στη χώρα μας. Το Εθνικό Σχέδιο δράσης για τις μεταμοσχεύσεις, που καταρτίστηκε πέρυσι μετά τη μελέτη των καθηγητών Ηλία Μόσιαλου και Βασίλειου Παπαλόη είναι αρκετό για μια «επανεκκίνηση» του συστήματος μεταμοσχεύσεων;
- Η μελέτη των δύο καθηγητών αποτελεί μία σοβαρή συμβολή στον διάλογο που έχει ανοίξει για να υπάρξει, επιτέλους, στη χώρα μας ένα Σχέδιο Δράσης για τις μεταμοσχεύσεις με βασικό και αναντικατάστατο τον ρόλο του δημόσιου τομέα της υγείας και με διασφάλιση της μη οικονομικής επιβάρυνσης των ασθενών.
Όπως γράφω και στο βιβλίο μου, χρειάζεται επειγόντως να εφαρμοστεί με ευθύνη του Υπουργείου Υγείας και του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων (ΕΟΜ), ένας νέος εθνικός σχεδιασμός της μεταμοσχευτικής πολιτικής, που θα λαμβάνει υπόψη τη μελέτη των δύο καθηγητών, τις προτάσεις των συλλογικών φορέων των ασθενών προς μεταμόσχευση, τα επιτυχημένα διεθνή πρότυπα, θα αξιοποιεί τη συσσωρευμένη ελληνική εμπειρία και θα κινείται στους εξής άξονες:
- Ενίσχυση των δημόσιων μεταμοσχευτικών κέντρων με αυξημένη δημόσια χρηματοδότηση, τον αναγκαίο εξοπλισμό και το κατάλληλο υγειονομικό προσωπικό.
- Καλύτερη οργάνωση, ενίσχυση και ουσιαστικός έλεγχος των Μονάδων Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ), που αποτελούν την κύρια πηγή μοσχευμάτων, με την αναγκαία στελέχωσή τους με το κατάλληλο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό.
- Σχεδιασμός και προώθηση από τον ΕΟΜ και τους κοινωνικούς και επιστημονικούς φορείς μιας οργανωμένης, σοβαρής, πειστικής και συνεχούς καμπάνιας για τη διάδοση της δωρεάς ανθρωπίνων οργάνων και ιστών για μεταμόσχευση. Σε κάθε κοινωνικό χώρο και με κάθε πρόσφορο μέσο ενημέρωσης.

* Υπάρχουν φυσικά και οι νεφροπαθείς, που αντιμετωπίζουν στην καθημερινότητά τους τεράστια προβλήματα στις δομές του εθνικού συστήματος υγείας. Με ποιον τρόπο μπορεί να βελτιωθεί η ποιότητα ζωής τους;
- Με προσλήψεις μόνιμων γιατρών και νοσηλευτών/-τριών σε όλες τις δημόσιες μονάδες τεχνητού νεφρού, στις νεφρολογικές και στις μεταμοσχευτικές κλινικές και στα εξωτερικά ιατρεία τους, με την καλύτερη συντήρηση των μηχανημάτων αιμοκάθαρσης σε αυτές τις μονάδες, με ενεργοποίηση όλων των κλινών τους και με έγκαιρη προμήθεια των κατάλληλων και αναγκαίων αναλωσίμων τους, με τον μηδενισμό της συμμετοχής τους σε όλα τα φάρμακα που τους είναι αναγκαία για παράπλευρες ασθένειες λόγω της νεφροπάθειά τους.
Με αύξηση του διατροφικού επιδόματός τους, που είναι παγωμένο εδώ και πολλά χρόνια, που σήμερα είναι αναγκαία όσο ποτέ λόγω της ακρίβειας, που ροκανίζει συστηματικά τα εισοδήματά τους.
Με την ικανοποίηση των αιτημάτων της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Νεφροπαθών και των τοπικών συλλόγων της με στόχο τη βελτίωση της ποιότητας ζωής τους.
* Διαχειριστήκατε ως αναπληρωτής υπουργός Υγείας στο παρελθόν το εθνικό σύστημα υγείας που ομολογουμένως ανταποκρίθηκε στις ανάγκες της πανδημίας, αλλά από τις αδυναμίες του διαπιστώνει κανείς ότι έφθασε ίσως και στα όριά του. Υπό ποιες προϋποθέσεις μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας για την παροχή σύγχρονων υπηρεσιών υγείας; Και πώς εντάσσεται η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας σ’ αυτό το σύστημα;
- Δυστυχώς, οι 27 μήνες της πανδημίας δεν αξιοποιήθηκαν από την κυβέρνηση για την ουσιαστική ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας, το οποίο ανταποκρίθηκε στις ανάγκες της πανδημίας, κυρίως, λόγω της εξαντλητικής εργασίας και της αυταπάρνησης του υγειονομικού προσωπικού του.
Η πανδημία ανέδειξε την ανάγκη να τεθούν τα θεμέλια μιας άλλης κοινωνικής πολιτικής για την Υγεία. Για ένα ριζικά νέο, σύγχρονο, δημόσιο και δωρεάν εθνικό σύστημα υγείας, που θα αντιμετωπίζει την υγεία ως λαϊκό δικαίωμα και κοινωνικό αγαθό και όχι ως εμπόρευμα:
- Με μια διαφορετική πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας με κέντρο την πρόληψη πρώτα από όλα στα λαϊκά, στρώματα. Δικτυωμένη στους χώρους εργασίας, σπουδών, μεταφορών και κοινωνικών δομών. Σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση από τις μνημονιακές πολιτικές και δεσμεύσεις, καθώς και από το σημερινό, νεοφιλελεύθερο, ιδιωτικο-οικονομικό μοντέλο υγείας.
- Με τη μεγάλη αύξηση των δαπανών για τη δημόσια υγεία και πρόνοια, με αναπροσανατολισμό της οικονομικής πολιτικής στο «κοινωνικό κράτος», δηλαδή, στις κοινωνικές και λαϊκές ανάγκες και όχι στην εξυπηρέτηση μεγάλων οικονομικών συμφερόντων.
Με την αντίστοιχη υποστήριξη του ΕΣΥ με μόνιμο υγειονομικό προσωπικό και εξοπλισμό, ώστε να καλύπτει επαρκώς τις έκτακτες και τις διαρκείς λαϊκές ανάγκες για περίθαλψη. Με δημόσιο - κοινωνικό έλεγχο στη φαρμακοβιομηχανία και τη βιομηχανία παραγωγής υγειονομικών υλικών.
- Με την πρόληψη απέναντι στη συνεχή επανεμφάνιση επιδημιών, νέων ή και παλαιότερων ασθενειών, σωματικών και ψυχικών, με μέτρα προστασίας της εργασίας, της διατροφής, της λαϊκής στέγης, των πόλεων, αλλά και της φύσης, των άγριων και οικόσιτων ζώων, ενάντια στην ανεξέλεγκτη και καταστροφική δράση των πολυεθνικών, που γεννούν τις επιδημίες και τις μαζικές ασθένειες. Με ουσιαστική εκπαίδευση του λαού και της νεολαίας για την προστασία της ατομικής και, κυρίως, της δημόσιας υγείας.

* Ενόψει των επικείμενων νομοθετικών ρυθμίσεων της κυβέρνησης διέρρευσαν ήδη οι προθέσεις για προώθηση των ΣΔΙΤ, η απασχόληση ιδιωτών γιατρών μερικής απασχόλησης στα δημόσια νοσοκομεία, τα απογευματινά χειρουργεία στα νοσοκομεία με επιβάρυνση των ασθενών κ.λπ. Είναι ικανές ρυθμίσεις για να ενισχύσουν το δημόσιο σύστημα υγείας;
- Ενώ το βασικό συμπέρασμα από την πανδημία είναι η ανάγκη για ενίσχυση του δημόσιου τομέα της υγείας, το νέο νομοσχέδιο του Υπουργείου Υγείας κινείται σε διαφορετική κατεύθυνση.
Κατά τη γνώμη μου, εάν αυτό ψηφιστεί, δεν οδηγεί ούτε σε ενίσχυση του ΕΣΥ ούτε σε επένδυση σε δημόσιες δομές υγείας και στο αναγκαίο προσωπικό τους ούτε σε λειτουργική αναδιοργάνωσή του, ούτε σε βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών του.
Αντίθετα, θα … βλάψει σοβαρά το Δημόσιο Σύστημα Υγείας, γιατί προωθεί συγχωνεύσεις δημόσιων δομών της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, απαξίωση των ΤΟΜΥ, περιορισμούς στην πρόσβαση ανασφάλιστων στις δημόσιες δομές υγείας, αύξηση της οικονομικής επιβάρυνσης των ασθενών, αντιδημοκρατική «μετάλλαξη» του ΕΟΠΥΥ με κατάργηση της συμμετοχής των αρμόδιων κοινωνικών φορέων, με αποκορύφωμα τον αποκλεισμό της Εθνικής Συνομοσπονδίας των ΑμεΑ, και των εργαζομένων του στο Διοικητικό Συμβούλιό του.
Προωθεί νέες καταργήσεις, συγχωνεύσεις, ιδιωτικοποιήσεις δημοσίων δομών υγείας και ολιγοπωλιακή αναδιάρθρωση του τομέα υγείας στη χώρα μας υπέρ των μεγάλων επιχειρηματιών υγείας.
Ο θεσμός του οικογενειακού γιατρού, που παρέχει ολιστική φροντίδα υγείας μέσα από δημόσιες δομές και σε συνεργασία με τη διεπιστημονική ομάδα υγείας, εγκαταλείπεται οριστικά.

* Διαδοχικές οι κρίσεις -οικονομική, υγειονομική, ενεργειακή- τα τελευταία χρόνια. Πώς η χώρα μας μπορεί να αντεπεξέλθει μετά από τη δεκαετή περίοδο στενότητας εξαιτίας των μνημονίων;
- Οι κοινωνικοί αγώνες αυτής της περιόδου για την επιβίωση του λαού και της νεολαίας θα πρέπει να συνδυάζονται με τον αγώνα για την προώθηση μίας εναλλακτικής στη λιτότητα οικονομικής και πολιτικής πρότασης εξόδου από την κρίση.
Για ένα νέο οικονομικό, παραγωγικό και κοινωνικό πρότυπο, ριζικά διαφορετικό το νεοφιλελεύθερο καπιταλιστικό, που γεννά τις κρίσεις και γιγαντώνει την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και τις κοινωνικές αδικίες.
Με την εφαρμογή ενός μεταβατικού φιλολαϊκού, ριζοσπαστικού, αλλά και ρεαλιστικού και εφαρμόσιμου προγράμματος παραγωγικής ανασυγκρότησης κι ανάπτυξης της χώρας, που θα στηρίζει τους μισθούς, τις συντάξεις, τα λαϊκά εισοδήματα, τις θέσεις εργασίας, τη δημόσια υγεία, παιδεία, πρόνοια, που στο επίκεντρό του θα έχει την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών.
* Διαδοχικές και οι εξελίξεις στην αντιπολίτευση, την οποία συνθέτουν τα κόμματα της Αριστεράς: από την εκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη στο Κίνημα Αλλαγής και την αλλαγή της φυσιογνωμίας του μέχρι το επικείμενο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. Μπροστά σ’ αυτές τις εξελίξεις πώς τοποθετείται η ριζοσπαστική Αριστερά και πώς θα εκφραστεί στις επόμενες εκλογές;
- Από τον περασμένο Ιούλιο έχει συγκροτηθεί και λειτουργεί με τη συμμετοχή μεγάλου αριθμού αγωνιστών της Αριστεράς, του εργατικού και λαϊκού κινήματος, της τέχνης, των γραμμάτων και του πολιτισμού, των κοινωνικών κινημάτων και της νεολαίας, αλλά και με τη στήριξη αρκετών πολιτικών οργανώσεων της ριζοσπαστικής Αριστεράς, η Αριστερή Πρωτοβουλία Διαλόγου και Δράσης.
Η ίδια η συγκρότησή της, αλλά και οι ανοικτές συγκεντρώσεις, που διοργάνωσε από τότε σε όλη την Ελλάδα, η κοινή δράση των δυνάμεών της στους κοινωνικούς αγώνες και στην τοπική αυτοδιοίκηση και οι συζητήσεις στο εσωτερικό της για τη διαμόρφωση κοινών θέσεων και διεκδικήσεων για τα προβλήματα του λαού και της νεολαίας αποτελούν θετικά βήματα.
Οι οξυμένες λόγω εξαπλής κρίσης (υγειονομικής, κλιματικής, οικονομικής, επισιτιστικής, γεωπολιτικής και ενεργειακής) λαϊκές ανάγκες, απαιτούν, κατά τη γνώμη μου, οι ενωτικές αυτές πρωτοβουλίες και δράσεις να επιταχυνθούν και να συμβάλλουν στη συγκρότηση πολιτικού φορέα της μαχόμενης ριζοσπαστικής Αριστεράς με μετωπικά χαρακτηριστικά, που θα επιδιώξει να παρέμβει όχι μόνο κοινωνικά αλλά και πολιτικά, για να καλύψει το κενό πραγματικής αντιπολίτευσης και επεξεργασίας και διεκδίκησης μίας εναλλακτικής φιλολαϊκής πολιτικής, με κατεύθυνση τον σοσιαλισμό.

Συνέντευξη στον Δημ. Κατσανάκη