έλεγχο και έπεσε με πάνω από 300 χλμ./ώρα! «Μέσα σε κλάσματα του δευτερολέπτου αποφάσισα να πηδήξω από τη μοτοσικλέτα κι ευτυχώς τα κατάφερα», δήλωσε σε συνέντευξή του που δεν έχει ακόμη βγει στον αέρα. «Ήταν η μόνη φορά που βγήκα από την πίστα με φορείο και η μόνη φορά που φοβήθηκα». Ευτυχώς ο Marc δεν χτύπησε, ωστόσο τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι χειρότερα αφού δεν χτύπησε στον τοίχο για λίγο. «Φοβήθηκα γιατί είχα τις αισθήσεις μου και ήξερα ότι κάτι πολύ σοβαρό θα μου συμβεί». «Εκείνη η πτώση με επηρέασε όλο το Σ/Κ και σ’ εκείνο το σημείο δεν μπορούσα να κάνω προσπέραση στο όριο».
«Ευτυχώς μέχρι τον Αγώνα το ξέχασα!».
Ο Marquez είναι ένας αναβάτης που πέφτει συχνά, πάντα αναζητώντας το όριο.
«Η ισορροπία ανάμεσα στο ρίσκο και την ανταμοιβή είναι εύθραυστη. Χωρίς ρίσκο δεν υπάρχει ανταμοιβή κι αν θες κάτι παραπάνω πρέπει να ρισκάρεις και παραπάνω».
«Το να αναζητώ το όριο είναι στο DNA μου.
Ακόμα κι όταν είσαι προετοιμασμένος, υπάρχουν φορές που βλέπεις την άσφαλτο από πολύ κοντά...».
«Το να πέφτεις ποτέ δεν είναι καλό, ωστόσο όταν έχεις εμπειρία βοηθάει», λέει ο Marc και προσθέτει:
«Όταν συμβαίνει, σφίγγω το σώμα μου και κρατώ τους ώμους μου προετοιμαζόμενος γι’ αυτή, προσπαθώντας να γλιστρήσω στα χαλίκια με τα πόδια ψηλά».
«Δεν υπάρχει προπόνηση στις πτώσεις, αλλά όταν πέφτεις πολύ είσαι μισο-προπονημένος γι’ αυτό».