σκουληκότρυπες. Πρόκειται για κοσμικές σήραγγες που θεωρητικώς τουλάχιστον συνδέουν αντίθετα σημεία του χωροχρόνου με τρόπο ανάλογο που μια σκουληκότρυπα ενώνει δύο αντίθετα σημεία ενός μήλου. Με απλά λόγια, αν κάποιος εισέλθει σε μια σκουληκότρυπα, μπορεί πολύ γρήγορα να βρεθεί σε ένα απομακρυσμένο σημείο του γαλαξία μας ή και του Σύμπαντος που υπό κανονικές συνθήκες θα χρειαζόταν χιλιάδες ή εκατομμύρια έτη για να φτάσει ως εκεί. Έχουν πραγματοποιηθεί πολλές μελέτες για τις σκουληκότρυπες, για το αν υπάρχουν και το πώς μπορεί να λειτουργούν. Τα αποτελέσματα αυτών των μελετών είναι σε γενικές γραμμές αλληλοσυγκρουόμενα με άλλες μελέτες να αμφισβητούν την ύπαρξη των σκουληκότρυπων και άλλες να λένε ότι είναι πιθανή η ύπαρξή τους αλλά ότι δεν μπορούν για διαφόρους λόγους να λειτουργήσουν ως τούνελ ταχείας μετακίνησης διαστημοπλοίων. Στο ζήτημα αυτό παίρνει θέση με μια μελέτη ο Πασκάλ Κιράν, φυσικός στο φημισμένο Πανεπιστήμιο Τεχνών και Επιστήμης École στη Λιόν της Γαλλίας. Ο Κιράν έκανε υπολογισμούς υπολογισμό των τροχιών δοκιμαστικών σωματιδίων στις συντεταγμένες Eddington-Finkelstein και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι σκουληκότρυπες αν τελικά υπάρχουν θα είναι πολύ πιο σταθερές από ό,τι έχουν δείξει προηγούμενες μελέτες και θα μπορούν να περάσουν μέσα από αυτές με ασφάλεια διαστημόπλοια για να κινηθούν γρήγορα από ένα σημείο του Σύμπαντος σε ένα άλλο. Η χρήση του συγκεκριμένου συστήματος μέτρησης χρησιμοποιείται βασικά στη μελέτη της γεωμετρίας των μαύρων τρυπών και δεν είχε χρησιμοποιηθεί μέχρι σήμερα για τη μελέτη των σκουληκότρυπων.
Μένει τώρα βέβαια να εντοπίσουμε τέτοιες σκουληκότρυπες ή να βρούμε τρόπο να τις δημιουργούμε εμείς για να μπορέσουμε να ταξιδέψουμε μέσα σε αυτές, κάτι που δεν φαίνεται εφικτό να συμβεί στο κοντινό τουλάχιστον μέλλον. Παρόλα αυτά η ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα μπορούμε να κυκλοφορούμε στο Σύμπαν με τρόπο και κυρίως χρόνο παρόμοιο με αυτόν που περνάμε μια σήραγγα με ένα αυτοκίνητο ή ένα τρένο είναι ιδιαίτερα ελκυστική.