Τα μεγαλοπρεπή κωνοφόρα εισήχθησαν σε κτήματα βρετανών αριστοκρατών ως σύμβολα κύρους τον 19ο αιώνα.
Σήμερα, η Βρετανία φιλοξενεί εκατοντάδες χιλιάδες γιγάντιες σεκόγιες, συγκριτικά με μόλις 80.000 στα βουνά της Σιέρα Νεβάδα, όπου το είδος απειλείται από τις πυρκαγιές και τις ξηρασίες που φέρνει η κλιματική αλλαγή.
Η κατάσταση στη Βρετανία είναι καλύτερη, σύμφωνα με τη νέα μελέτη της βρετανικής Βασιλικής Εταιρείας.
«Εδώ στο Ηνωμένο Βασίλειο το κλίμα είναι πιο εύκρατο, πιο υγρό, οπότε είναι καλύτερο για αυτά τα δέντρα μακροπρόθεσμα» δήλωσε ο δρ Ματίας Ντίσνεϊ του University College στο Λονδίνο, μέλος της ερευνητικής ομάδας που υπογράφει τη μελέτη.
Δεδομένου όμως ότι οι σεκόγιες χρειάζονται αιώνες για να ωριμάσουν –και μπορούν να ζήσουν πάνω από 3.000 χρόνια- τα δέντρα της Βρετανίας παραμένουν ακόμα κοντά. Το ψηλότερο φτάνει τα 55 μέτρα, ενώ τα μεγαλύτερα στην Καλιφόρνια ξεπερνούν τα 90.
Η μελέτη βασίστηκε σε σαρωτές λέιζερ με τους οποίους μετρήθηκε το ύψος και ο όγκος 5.000 δέντρων για τα οποία ήταν περίπου γνωστή η χρονολογία φύτευσης.
Ο ρυθμός ανάπτυξης στη βροχερή Βρετανία διαπιστώθηκε πως δεν είναι σημαντικά μικρότερος από ό,τι στα βουνά της Σιέρα Νεβάδα, όπου τα επίπεδα βροχόπτωσης είναι επίσης υψηλά.
Η γιγάντια σεκόγια (Sequoiadendron giganteum) θεωρείται το πιο ογκώδες δέντρο του κόσμου, όχι μόνο το ψηλότερο.
Το ρεκόρ ύψους ανήκει στο συγγενικό είδος σεκόγιας Sequoia sempervirens, το οποίο είναι επίσης ενδημικό της Καλιφόρνια και φτάνει σε μέγιστο ύψος 115 μέτρων.