Όχι τίποτα άλλο, διευρύνεται έτι περαιτέρω το τριήμερο αργίας, μία ώρα επιπλέον ξεκούραση είναι μία ώρα.
Ζ.
Της ημέρας
* ΣΤΟΝ ρυθμό της επικαιρότητας χθες οι νεαροί Λαρισαίοι.
- Ξύπνησα το πρωί, εμβατήρια, λέω για την παρέλαση θα είναι, τελικά η μπάντα του Δήμου έπαιζε επειδή έβαλε η απέναντι πολυκατοικία πετρέλαιο.
* * *
* - ΕΧΩ κλείσει για το τριήμερο σε έναν μαγευτικό προορισμό, τη Σαλονοκρεβατοκάμαρα.
Ζ.
Το κρεμμύδι
* ΚΑΤΙ σαΐνια Λαρισαίες είχαν απορίες, χθες ημέρα Παρασκευή.
- Γιατί στις εκπομπές μαγειρικής λένε για την «Παρασκευή του φαγητού»; Αν είναι δηλαδή Τετάρτη ή Πέμπτη, τι πειράζει;
* * *
* - ΚΑΙ τώρα, κόψε το κρεμμύδι στα τέσσερα.
- Δεν γίνεται να το κόψω όρθια; Πού να γονατίζω τώρα...
* * *
* - ΒΡΕ συ; Στο ψυγείο είχα κάτι γαλακτομπούρεκα.
- Ναι, δεν διαφωνούμε κάπου.
Ζ.
Ομοφωνούντες
* ΦΥΣΙΚΑ και θα έβρισκαν θέμα οι Λαρισαίοι στη δημόσια ιντερνετική συζήτηση, ομοφωνούντες εξ όλου του πολιτικού φάσματος. Παντελώς μόνος αφέθηκε ο βουλευτής Γρεβενών, πιο σκληροί οι νεοδημοκράτες, στην επιχείρηση προφύλαξης του Πρωθυπουργού και της Κυβερνήσεως, που η ίδια άλλωστε τον εγκατέλειψε στην αρένα μόνο του.
* * *
* ΚΙ έλεγε ο Θ.Π.
- Πάτσοι, Μήτσοι, Κώτσοι... Καταλάβατε πώς βγαίνουν τα λεφτά;
* * *
* KI o Z.K.
-Και βάλε τώρα εσύ με τον νου σου, αν στήνονται τέτοια τσιμπούσια στα Γρεβενά από κομπάρσους, τι θα γίνεται παρακάτω...
* * *
* Ο δε Θ.Γ.
- Πατέρα οι αριστεροί θα μας πάρουν το σπίτι;
- Όχι παιδί μου, βουλευτές της ΝΔ είναι.
* * *
* ΚΙ ο Α.Τσ. το έκανε εικόνα:
- Παρακαλούνται οι αιτούντες δάνειο άνω του εκατομμυρίου από την Πειραιώς να περπατούν δεξιά στον διάδρομο για να μη συγκρούονται με αυτούς που αγοράζουν Κόκκινα Δάνεια.
Ζ.
Τους ηπάτησε
* ΥΠΑΡΧΟΥΝ και Λαρισαίοι που την πάτ’σαν με τον Πάτση. Ψηφοφόροι της ΝΔ από Λάρισα, Τύρναβο κι αλλού, οι οποίοι διατηρούν τα πολιτικά τους δικαιώματα στα βλαχοχώρια των Γρεβενών κι oι οποίοι ψήφισαν φυσικά τον εκλεγέντα δικηγόρο. Το κόμμα έλαβε στις τελευταίες εκλογές 9.700 ψηφοδέλτια, κέρδισε τη μονοεδρική και oι 3.500 σταύρωσαν τον Α. Πάτση, περισσότεροι από 1 στους 3 νεοδημοκράτες. Με γεια τους. «Η ΝΔ με ηπάτ’σε», που θα έλεγε ως άλλος Αδάμ, ο απλός ψηφοφόρος. Και καλά αυτοί, οι κομματάρχες του βουλευτή; Δεν βγήκε ένας να τον υπερασπιστεί.
Z.
Έλεος δηλαδή
* ΣΤΟΝ δικό τους κόσμο οι Λαρισαίοι φοιτητές.
- Ο γείτονας μου χτύπησε την πόρτα στις 2.30 το πρωί. Μα τέτοια ώρα; Έλεος δηλαδή ρε φίλε, πάλι καλά που έπαιζα ντραμς και δεν κοιμόμουν.
* * *
* - ΠΡΕΠΕΙ να σταματήσεις να πίνεις, αν δεν θέλεις να καταστρέψεις το συκώτι σου.
- Ρε συ, επειδή είσαι της Ιατρικής δηλαδή, όλο τα ίδια λες όταν έρχεται η σειρά σου να κεράσεις...
* * *
* - ΔΗΛΑΔΗ οι γονείς μας, πριν τα κινητά, μας πήγαιναν παιδική χαρά και μας έσπρωχναν στις κούνιες και με τα δύο χέρια;
Ζ.
Του πά-ντριψίς;
* Η ARTist aπντ καρδίτσα, μι τα γκαραγκούν’κα, η Απ. Κ. ζωγραφάει πάλι, ολίγον μπλακ τούτην τη φορά: Πέθανι Πουστόλτς, τά ‘χι τα χρουνάκια τ’ αλλά δεν ήταν κι ντιπ γηρουκόμ’ι, κι η Πιστόλινα τουν μιρουλουγούσια πάν απ’ ντ’ γκάσα, πριν τουν διαβάσ’ει παπάς κι τουν σκώσ’ν για του νικρουταφείου.
- Πουστόλη μ’ , Πουστουλάκη μ’, πινίντα χρόνια παντριμέν’οι δε μ’ είπες κακιά κουβέντα.
Πιρνάει, χιριτάει τουν πιθαμένου κι στέκιται παραδίπλα, αξαδέρφ’ητς Πουστόλινας, Λένου, απ’ είχι να τ’ δει χρόνια.
- Του πάντριψις του κουρίτσ’ι Λένου μ’; λέει η χήρα ν’ αξαφέρφ’ητς, μέσα στα κλάματα, μπρουστά στου μακαρίτ’η.
- Όχ’ι, λέει Λένου, δακώνοντα τα χείλια.
- Τού ‘χις αρριβουνιασμένου κι τα χάλασί τι;
- Άι κλάψι αυτού τουν Τόλιου τώρα κι πάψι, λέει Λιένου νιβριαμέν’η.
- Αχ Πουστόλη μ’, σήκου τέρα πόσους κόζμους ήρθι, σήκου. Ούλου του σόι μας ήρθι κι η Λένου μι του χάρου στου κιφάλ’ιτς, μι του κουρίτσ’ι τ’ ανύπαντρου, ήρθι να σιχιριτίσ’ει Πουστουλάκη μ’... (Χάρος τ’ ανύπαντρο, χειρότερο κι από θάνατο;).
* * *
* ΔΕΝ θα το πιστέψεις, ακριβώς το ίδιο συνέβη πριν χρόνια, όταν ήμουν ακόμη ανύπαντρη, πρόσθεσε μια άλλη. Στο μνήμα η χήρα να σκούζει και να χτυπιέται η δόλια, εμένα μ’ έπιασαν τα κλάματα και ξαφνικά ρωτάει τη μάνα μου. Του πάντριψις του κουρίτσ’ Αθηνά μ’; Κι άιντε πάλι κλάμα και κακό. Ακόμη ανύπαντρου το ‘χς; Τι προίκα του διντς; Εγώ πού να κρυφτώ να γελάσω...
Ζ.
Σκοντάφτουν
* ΜΠΛΕΞΙΜΟ στις διαδικασίες του Υπουργείου Παιδείας για την επιλογή των διευθυντών των σχολείων. Μα τον σκονταμό, δηλαδή. Όποιος βιάζεται...
Έχουν πάθει γερό χουνέρι στο Υπουργείο, σε όλη την κλίμακα, καθώς βιάζονται να ορίσουν νέους διευθυντές, επιδιώκοντας να διατηρήσουν και την πίτα ολάκερη και ταυτόχρονα τον σκύλο χορτάτο. Πιέζουν λέει δεξιοί, μα και πασοκτζήδες ενδιαφερόμενοι για διευθυντές, θέλει και το Υπουργείο να προλάβει τη συμμετοχή των αιρετών στη διαδικασία. Ακριβέστερα δεν τους θέλει, λογικό, Υπουργείο είναι, νεοδημοκρατικό μάλιστα. Δεν περιμένει τις εκλογές των αιρετών και να συγκροτήσει Συμβούλια Επιλογής με εκείνους μέσα. Κι εκεί κάπου την έχουν πατήσει.
* * *
* Η διαδικασία έχει σκαλώσει, καθώς οι περιφερειακοί διευθυντές Εκπαίδευσης αδυνατούν να συγκροτήσουν τα Τοπικά Συμβούλια Επιλογής, επειδή στις προκηρύξεις που ήδη εξέδωσαν δεν υπήρξαν αιτήσεις ενδιαφερόμενων εκπαιδευτικών. Το ίδιο έπαθε και η Βάσω Ζιάκα στη Θεσσαλία, η οποία εκτελώντας, επίσης, εντολές από τα κεντρικά εξέδωσε προχθές δεύτερη προκήρυξη, ξανά επείγουσα, που λήγει την ερχόμενη Τρίτη.
Με λίγες πιθανότητες κι αυτή να ευδοκιμήσει. Χωρίς την αρωγή των αιρετών, φαίνεται πως δουλίτσα δεν γίνεται.
* * *
* Κι όπως λέει γνώστης του χώρου και των διαδικασιών: «Για ποιον λόγο να πάει ο συνάδελφος;
Όσες προσκλήσεις και να βγάλουν, τίποτα δεν θα καταφέρουν. Κανένας δεν πάει να στελεχώσει τα συμβούλια έκτακτης ανάγκης.
Ποιος είναι βλάκας να πάει, να κάνει επιλογές και μετά να τρέχει και στα δικαστήρια; Ας περιμένουν, λοιπόν, τις εκλογές των αιρετών...».
Ζ.
Μολοήματα
* ΣΥΝΕΧΕΙΑ στα «Μολοήματα», τις γλαφυρές παλιές σαρακατσάνικες ιστορίες. Από τον Γ.Φ. το λοιπόν:
Ένα βράδυ που δεν είχε φεγγάρι και το σκοτάδι ήταν βαθύ σαν πίσσα, ο Γιάννος κι ο Μήτρος πήγαν στα μαντριά ν’ αρμέξουν τα γαλάρια. Τ’ άρμεξαν, με το καλό και γέμισαν δύο κακάβια, χείλ’ μ’ αχείλ’. Πήραν από ένα κακάβι και κατηφόρισαν την πλαγιά να πάνε στα καλύβια. Δεν έβλεπαν το μονοπάτι και πήγαιναν στα τυφλά, ανάμεσα στα πουρνάρια και τις κοτρόνες. Κάποια στιγμή, ο Γιάννος άκουσε έναν περίεργο θόρυβο, σαν να χτυπιόταν το κακάβι με τις κοτρόνες. Πήγε το μυαλό του στο κακό και ρώτησε τον Μήτρο.
«Όρε Μήτρο μ’, μα κι χύθ’κι του γάλα;». Ο Μήτρος που είχε πάρει δύο κωλοτούμπες κι είχε χάσει τ’ αυγά και τα πασχάλια, απάντησε.
«Όρε Γιάννο μ’ δεν ξέρω τι γίν’κι του γάλα. Το κακάβ’ χαλεύου να βρου...».
* * *
* ΟΤΑΝ έμαθε ο χωριάτ’ς ότι η γ’ναίκα τ’ δεν είχε αφήκ’ σερκό για σερκό στο χωριό, τ’ν πήρε να πάν’ μακριά σ’ άλλον τόπο για να κάνουν μια νέα αρχή. Φόρτωσαν χαράματα τα λίγα υπάρχοντά τους σε ένα γαϊδουράκο απ’ είχαν και έφυγαν. Δρόμο παίρνουν, δρόμο αφήνουν, νύχτωσαν σ’ έναν μύλο. Εκεί παρακάλεσαν τον μυλωνά να τους φιλοξενήσει για μια βραδιά. Το βράδ’, ησιαπερένια κοιμήθηκε κι με τον μυλωνά. Αφού ξημέρωσε, φόρτωσαν πάλι τον γάιδαρό τους και ξεκίνησαν. Τότε η γυναίκα παρατήρησε: «Από δω πααίν’ πάλι πίσω για το χωριό μας ο δρόμος, άντρα μ’».
Και ο άντρας της λέει: «Τι άλλο μας μέν’ να κάνουμε γ’ναίκα; Χρώσταγαμαν και στον μυλωνά, ήρθαμαν, τόδωκαμαν και πάμε πάλι εκεί απ’ μας ξέρν...».
Ζ.
Είχε Τίποτα
* ΝΕΑΡΟΙ Λαρισαίοι σε εμπλοκή με το γυναικείο φύλο.
- Ελεύθερος με ρωτάει, όχι πιασμένος είμαι, στη μέση μια βδομάδα.
* * *
* - ΓΥΝΑΙΚΑ, τι έγινε όσο έλειπα;
- Έλειπες;
* * *
* - ΕΛΑ ρε, λοιπόν, θα το ακυρώσουμε το αποψινό.
- Γιατί ρε;
- Η δικιά μου δεν είναι καλά.
- Τι έχει;
- Τίποτα.
- Ωωωωρε φίλε, πολύ δύσκολο ρε συ...
Ζ.
Οσμίζονται;
* ΚΑΙ ιδιώτες σπεύδουν να διεκδικήσουν θέση στο θεσμοθετηθέν Συμβούλιο Διοίκησης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, επιχειρηματίες με τους συνήθεις, τους γνωστούς στόχους τους, σχολίαζε ο Λαρισαίος.
- Φυσικά και δεν πάνε για την ψυχή της μάνας τους... Το Δημόσιο Πανεπιστήμιο, αυτή η μεγάλη κρατική επένδυση, με το ισχυρό brandname, αποτελεί κάτι το πολύ ελκυστικό για ιδιωτικές μπίζνες...
- Σωστά, αξιοποίηση προγραμμάτων και τέτοια. Συν ότι στη Λάρισα το Πανεπιστήμιο συνδέεται στενά και με το μεγάλο νοσοκομείο, νύφη περίβλεπτη. Αλλά πώς θα γίνει, ο νόμος προβλέπει...
- Ο νόμος ναι, αλλά θέλει προσοχή. Πρώτα θα γίνει το πάρτι και κατόπιν θα τρέχουν; Αν το πάρει και κανείς χαμπάρι δηλαδή...
Ζ.
Πολυσχιδής
* ΤΟ 2014, επί Πλεξίδα, ο Α. Πάτσης είχε ενδιαφερθεί για την ΑΕΛ. Είχε χαρακτηρισθεί γνώριμος τότε στο φίλαθλο κοινό, καθώς είχε ενδιαφερθεί για τη βυσσινί ΠΑΕ και το 2012, επί Πηλαδάκη. Δεν ευδοκίμησαν οι προσπάθειές του.
Ήταν γνωστός αφού ήδη είχε ασχοληθεί με την ομάδα της Ελασσόνας, απ’ την οποία αποχώρησε σύντομα δηλώνοντας απογοητευμένος κι αφού δεν βρήκε δροσιά στη Λάρισα, αμέσως και πολύ εύκολα πήγε στη Ν. Ιωνία Βόλου αποκτώντας τη Νίκη Βόλου. Από την οποία, επίσης, εύκολα έφυγε. Παράλληλα, ο δικηγόρος με την πολυσχιδή δράση και τις μεγάλες οικονομικές επιτυχίες είχε ενδιαφερθεί να αναλάβει τις τύχες τόσο του Ηρακλή όσο και του Πανιωνίου. Αλλά και με τον ΟΦΗ προσπάθησε.
Ζ.
Τι βλέπουν
* ΓΙΑ τέσσερις ανθρώπους με τέσσερις διαφορετικές οπτικές, έλεγε χθες ο Λαρισαίος.
- Ο απαισιόδοξος βλέπει σκοτάδι στη σήραγγα. Ο αισιόδοξος βλέπει ένα φως πέρα στην άκρη του τούνελ. Ο ρεαλιστής βλέπει το τρένο που έρχεται με τα φώτα αναμμένα. Κι ο μηχανοδηγός βλέπει τρεις ηλίθιους πάνω στις γραμμές.
Ζ.
