*ΚΑΙ να που η χρυσαυγίτικη ηγεσία συλλαμβάνεται να καμαρώνει σε στάση ονυχοπαρατήρησης, με τεντωμένο το χέρι και το βλέμμα να ελέγχει το μανικιούρ. Κατά τα άλλα «δεν είμαστε ναζί» κι άλλες αρνήσεις ένα σωρό. Που όμως δεν γίνονται και τόσο πιστευτές. Αλλά και ουδόλως εκτιμώνται από τον κόσμο, ως υπεκφυγές. Κάτι τέτοιες αποκηρύξεις παλιά και αλλού τις λέγαν δηλώσεις μετανοίας. Και θεωρούνταν προδοσία. Άλλοι άνθρωποι όμως, άλλη ιδεολογία...
* * *
*ΤΩΡΑ όμως που προκύπτουν στοιχεία ναζιστικής πίστης, δεν αποκλείεται να επιβεβαιωθεί Λαρισαίος που προέβλεπε.
- Θα εμφανιστούν και φανατικοί οργανωμένοι χρυσαυγίτες, στελέχη, ακραίοι εθνικιστές, που θα δηλώσουν παραπλανημένοι από την ηγεσία...
* * *
*- ΒΡΕ τυχεροί είμαστε στην Ελλάδα, διαπίστωνε άλλος Λαρισαίος. Τυχεροί που σ΄ αυτή την πρωτοφανή κρίση οι ναζιστές που μας έτυχαν δεν δείχνουν άξιοι των περιστάσεων...
-Ε; Μα τις λες...
-Βρε σκέφτεσαι να ήταν τίποτε ιδιαιτέρως ικανοί; Θα ήταν ήδη κυβέρνηση ή έστω πολύ κοντά στο να την αναλάβουν.
- Όπως ο Χίτλερ, στον καιρό στη Βαϊμάρης...
-Ακριβώς. Μόνο που αυτός, όπως και το επιτελείο του, ήταν άνθρωποι προβληματικοί μεν, σίγουρα όμως ιδιοφυείς, προσωπικότητες. Ο Γκέρινγκ, ο Ες, ο Γκέμπελς, ο Χίμλερ, ο Χάιντριχ δεν ήταν σχεδόν περιθωριακοί τύποι, δεν συμπεριφέρονταν σαν μπράβοι. Ευτυχώς σου λέω...
-Σωστά. Άλλωστε δεν λένε ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται σαν φάρσα;
-Μπορεί και σαν τραγωδία όμως. Θέλει προσοχή.
Ζ.
