Την ίδια ώρα συγκρατημένη αισιοδοξία επικρατεί στις τάξεις των βαμβακοπαραγωγών, αφενός γιατί οι καιρικές συνθήκες τους βοηθούν στην ομαλή συγκομιδή του προϊόντος, αφετέρου γιατί ο ανταγωνισμός των εκκοκκιστών αναμένεται να κρατήσει τις τιμές πάνω από το φράγμα των 50 λεπτών.

ΣΙΤΗΡΑ-ΨΥΧΑΝΘΗ

Προβληματισμός υπάρχει για τα σιτηρά, τα οποία δεν πήγαν καλά σε στρεμματικές αποδόσεις και τιμές κι έτσι η ανασφάλεια οδηγεί πολλούς αγρότες στη συμβολαιακή γεωργία. Στη Θεσσαλία, γεωπόνοι της ΔΑΟΚ της Περιφέρειας υπολογίζουν την χρονιά 17-18 τα δημητριακά να σπαρθούν συνολικά σε 1.200.000 στρέμματα, με τα σιτηρά να αποτελούν μεν την πλειοψηφία, αλλά να εμφανίζουν πτωτική πορεία, εν αντιθέσει με τα ψυχανθή που κάθε χρόνο αυξάνονται (αναμένεται μια παραγωγή περίπου στα 350.000 στρ).

Οι πρώτες εκτιμήσεις αναφέρουν ότι φέτος τα σιτηρά θα είναι μειωμένα κατά 20-30%, με τον βίκο και το κριθάρι σε πρώτο βαθμό και την ελαιοκράμβη σε δεύτερο, να καλύπτουν τα …απελευθερωμένα στρέμματα. Στο κριθάρι η παρέμβαση εταιριών ζυθοποιίας με την συμβολαιακή γεωργία που εφαρμόζουν είναι καθοριστική και κάθε χρόνο αυξάνονται οι συμφωνίες που κλείνονται. Κυρίαρχο ρόλο στον κάμπο κατέχει η Amstel, η οποία για παράδειγμα εδώ και χρόνια συνεργάζεται με τον Αγροτικό Συνεταιρισμό Νίκαιας, προωθώντας την ποικιλία Gray, προσφέροντας 17,5 λεπτά για τα 4000 στρέμματα που εκμεταλλεύεται. Αντίστοιχα στο σκληρό σιτάρι και στον ίδιο Συνεταιρισμό, η Melissa (με την ποικιλία Μαϊστράλι) προσέφερε 20 λεπτά (2 λ παραπάνω από τις συμβατικές καλλιέργειες) για τα 8000 στρέμματα που καρπώνεται. Σχετικά με τον πιστοποιημένο σπόρο, ο παραγωγός αναμένεται να τον αγοράσει από τον Συνεταιρισμό, από 50 ως 55 λεπτά\κιλό.

Στην ελαιοκράμβη και παρά το γεγονός ότι παλιότερη απόπειρα κυρίως Φαρσαλινών παραγωγών δεν στέφθηκε με επιτυχία, αφού θεωρείται δύσκολο φυτό, μη ανθεκτικό στις υψηλές θερμοκρασίες, φέτος προέκυψε εκ νέου ενδιαφέρον, λόγω συμβολαιακής γεωργίας για βιοκαύσιμα, ξανά στην επαρχία Φαρσάλων και στο Βελεστίνο Μαγνησίας. Οι εταιρίες Pettas, Elin, Agroinvest και Staff έχουν ήδη συνάψει αρκετές συμφωνίες, κυρίως με μεμονωμένους παραγωγούς.

Η συνδεδεμένη ενίσχυση που αποφασίστηκε για το προϊόν και η ανάγκη ξεκούρασης των χωραφιών θα στρέψει φέτος αρκετούς παραγωγούς της Θεσσαλίας στον βίκο, με τον πιστοποιημένο σπόρο να κερδίζει έδαφος και να πωλείται από 65 ως 70 λεπτά\κιλό.

Τέλος η συμβολαιακή εφαρμόζεται και στη βρώμη, με τα περσινά νούμερα να είναι θετικά. Ο πιστοποιημένος σπόρος αγοράστηκε στα 48 λεπτά, η στρεμματική απόδοση κυμάνθηκε στα 400 κιλά και η τιμή που κλείδωσε η συμφωνία ήταν 22 λεπτά (στα 16 λ το προϊόν που προορίζονταν για ζωοτροφή). Σύμφωνα με Λαρισαίο παραγωγό «η καλλιέργεια του προσέφερε 90 ευρώ\στρ, χωρίς να ξοδέψει ούτε ένα ευρώ σε καλλιεργητικά έξοδα. Και σε εποχές δύσκολης οικονομικής ρευστότητας, αυτό το γεγονός δεν περνά απαρατήρητο».

ΒΑΜΒΑΚΙ

Μετά τους ομίλους Δοντά (Επίλεκτος) και Πέτσα (Εκκοκκιστήρια Κλωστήρια Βορείου Ελλάδος) και η διοίκηση της ΕΑΣ Τρικάλων έχει αποφασίσει να δώσει τιμή 53 λεπτών το κιλό για παράδοση στο εκκοκκιστήριο. Οι σχετικές ανακοινώσεις θα πραγματοποιηθούν μέσα στις επόμενες μέρες. Οι υπόλοιποι εκκοκκιστές μπορεί να κρατούν τα χαρτιά τους κλειστά, διαβεβαιώνουν όμως σε κάθε τόνο ότι το ποιοτικό βαμβάκι θα ανταμειφθεί γενναιόδωρα. Γι΄αυτό και οι Θεσσαλοί παραγωγοί χαμογελούν, αφού καταγράφονται καλές αποδόσεις, καλή ωρίµανση, καλή αντοχή της ίνας και καλό χρώµα. Η ποιοτική υπεροχή του θεσσαλικού βαμβακιού είναι ικανή να λειτουργήσει ως αντίβαρο στις απώλειες που σημειώνονται από την ισοτιµία ευρώ – δολαρίου, που κινείται εις βάρος του ελληνικού βαµβακιού; Θα το μάθουμε σε λίγες μέρες…

ΑΚΤΙΝΙΔΙΟ

Ιδανική χαρακτηρίζεται η φετινή χρονιά για τους παραγωγούς ακτινιδίου στον Πυργετό Θεσσαλίας. «Η παραγωγή µας θα φτάσει τους 7.000-8.000 τόνους. Τα ακτινίδια µας έχουν ήδη πουληθεί στους εµπόρους µε τις τιµές να κινούνται γύρω από τα 60 λεπτά το κιλό, δηλαδή πολύ υψηλότερα από τα 43 λεπτά της περσινής περιόδου» αναφέρει το µέλος της Ο.Π. Ακτινιδίου του Πυργετού Θανάσης Βλάχος, αποδίδοντας την αύξηση στην αυξημένη ζήτηση από νέες αγορές.

Γ. Ρούστας