«Έχουμε παραπάνω από εννιακόσιες πενήντα ρυθμίσεις για τους αγροτικούς συνεταιρισμούς, όταν η Γερμανία έχει νόμο από το 1889. Πώς να απολογηθούμε ως πολιτικό σύστημα στον αγροτικό κόσμο, όταν μάλιστα από τη στιγμή που μπήκαν τα κόμματα μέσα στους συνεταιρισμούς και αυτοί μετατράπηκαν σε φέουδα, έχασαν κάθε στοιχείο ικμάδας και αξιοπιστίας;» αναρωτήθηκε χαρακτηριστικά.

Στη συνέχεια, ωστόσο, η βουλευτής Λάρισας ξεκαθάρισε ότι σε έναν νέο κόσμο δίχως σύνορα, όπου οι τσιφλικάδες νέου τύπου και οι πολυεθνικές τείνουν να κυριαρχήσουν «ένας μικρός παραγωγός δεν μπορεί να σταθεί μόνος του, παρά μόνο μέσα από συνέργειες και συνεργασίες, δηλαδή μέσα από τους αγροτικούς συνεταιρισμούς».

Μολονότι εγκάλεσε το κυβερνητικό σχέδιο για την αναδιάταξη των αγροτικών συνεταιρισμών, λέγοντας: «όμως, με ποιον τρόπο το προτείνετε εσείς, κύριε Υπουργέ; Βάζετε το ιδιωτικό κεφάλαιο από την πίσω πόρτα και δημιουργείτε όχι ένα παράθυρο, αλλά μια «μπαλκονόπορτα», δίνοντάς του με αυτόν τον τρόπο τον έλεγχο των συνεταιρισμών, παρότι υπάρχει ο θεσμός των Αγροτικών Εταιρικών Συμπράξεων, που εξυπηρετεί τον ίδιο ακριβώς σκοπό».

Για την Ευαγγελία Λιακούλη το νομοσχέδιο Βορίδη για τους συνεταιρισμούς δεν κάνει τίποτα άλλο παρά να δημιουργεί ένα χάος για άλλη μία φορά: «δεν δημιουργεί κίνητρα, δεν ανοίγει δυναμικούς και νέους ορίζοντες, αλλά αντίθετα περιορίζει τις δυνατότητες των αγροτικών συνεταιρισμών, βάζοντας επιπλέον και τον έλεγχο των ιδιωτών ‘’στο κεφάλι τους’’».

Η Λαρισαία πολιτικός στάθηκε επίσης και στη συνολικά μηδαμινή συνεισφορά του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης μέχρι τώρα, στάση η οποία έχει οδηγήσει σε απόγνωση τον Έλληνα αγρότη, σε σχέση με μια σειρά ζητημάτων, όπως το καθεστώς των γεωτρήσεων, το άλυτο ιδιοκτησιακό πολλών αγροτικών γαιών, τον πεπαλαιωμένο μηχανισμό αποζημιώσεων σε αμπελοκαλλιεργητές, φρουτοπαραγωγούς κ.ά., καθώς και τη διάλυση των αμβυκούχων και διήμερων αποσταγματοποιών.