Η οικογένεια Καντώνια αναμείχθηκε στα δρώμενα της ΠΑΕ ΑΕΛ το 1979 με τον Αντώνη Καντώνια και στη συνέχεια το 1986 πήρε τα ηνία ο Στέλιος Καντώνιας (αείμνηστοι και οι δύο) όταν συνέχισε το όραμα του πρώτου που με ποδοσφαιριστές της περιοχής ήθελε να μεγαλουργήσει.
Παρά τα προβλήματα υγείας που είχε τη χρονιά του πρωταθλήματος στο τέλος κατάφερε να «γευθεί» μια μοναδική χαρά σε μια εποχή που κράτησε την ομάδα ανεξάρτητη και αξιοπρεπή πανηγυρίζοντας τον τίτλο του πρωταθλητή.
Τη μέρα της Πρωτομαγιάς του 1988 που η λαρισινή ομάδα στέφθηκε πρωταθλήτρια καρδίζοντας τον Ηρακλη με 1-0, ύστερα από ένα εκπληκτικό τέρμα του αείμνηστου επίσης Γιώργου Μητσιμπόνα, το σπίτι του Στέλιου Καντώνια αποτέλεσε ένα από τα κέντρα των πρώτων πανηγυρισμών. Οι γιατροί φώναζαν και ζητούσαν ηρεμία και όχι συγκινήσεις αλλά και εκείνοι ήξεραν πως δεν μπορούσαν να συγκρατήσουν τον πρόεδρο, που γλέντησε με την καρδιά του και ξενύχτησε μαζί με παίκτες και φιλάθλους.
Η διοίκηση Καντώνια αντιστάθηκε σε προκλήσεις για παραχωρήσεις παικτών σε άλλους συλλόγους κρατώντας ποδοσφαιριστές περιζήτητους την εποχή εκείνη όπως ο Καραπιάλης, ο Βαλαώρας, ο Μητσιμπόνας, ο Ζιώγας, ο Αλεξούλης και άλλοι...
Στις 14 Μαρτίου 1990 η οικογένεια αποχώρησε από τα δρώμενα της ΑΕΛ πουλώντας τις μετοχές στον όμιλο Σαμαρά.
Ο αείμνηστος Στέλιος Καντώνιας δεν σύνδεσε το όνομά του μόνο με την ΠΑΕ ΑΕΛ αλλά και με άλλους συλλόγους προσφέροντάς τους χορηγίες. Επίσης ενίσχυσε και Λαρισαίους αθλητές υψηλού επιπέδου όπως την ολυμπιονίκη Φανή Χαλκιά, τη Χάιδω Αλεξούλη και άλλους.
