Το Υπουργείο Περιβάλλοντος έχει έτοιμη διπλή νομοθετική ρύθμιση για την εκτός σχεδίου δόμηση, τόσο για μεταβατική λύση δόμησης σε γήπεδα άνω των τεσσάρων στρεμμάτων, χωρίς πρόσωπο σε πολεοδομικά αναγνωρισμένη οδό, όσο και για παράταση της προθεσμίας που λήγει τον Σεπτέμβριο για κατά παρέκκλιση δόμηση σε γήπεδα κάτω των τεσσάρων στρεμμάτων. Ωστόσο, οι τελικές αποφάσεις «κλειδώνουν» σε κεντρικό κυβερνητικό επίπεδο τον Σεπτέμβριο.
«Οι άξονες της νέας νομοθετική ρύθμισης είναι δύο: η κύρωση -με κάποια κριτήρια- ως «κοινόχρηστου» του οδικού δικτύου που υπήρχε το 1977 βάσει αεροφωτογραφιών (ώστε να διευρυνθεί η δυνατότητα δόμησης με βάση «πρόσωπο» σε κοινόχρηστη οδό). Και να συνδεθεί η «ηλικία» του οικοπέδου με το δικαίωμα δόμησης εκτός σχεδίου, με το να επιτραπεί η δόμηση στα οικόπεδα χωρίς «πρόσωπο» που δημιουργήθηκαν πριν από το 2003» ανακοίνωσε ο αρμόδιος υφυπουργός ΠΕΝ Νίκος Ταγαράς.
«ΚΛΕΙΔΙ» ΟΙ ΑΕΡΟΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΟΥ 1977
-«Την περίοδο αυτήν προσπαθούμε να διαμορφώσουμε μια νομοθετική ρύθμιση, η οποία να μην αποκλίνει από τη φιλοσοφία των αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας, καθώς κατά την άποψή μας αυτή τη στιγμή υπάρχει πρόβλημα», δήλωσε ο κος Ταγαράς στην «Καθημερινή» εξηγώντας ότι:
«Κατ’ αρχάς, η έννοια της κοινόχρηστης οδού εκλαμβάνεται διαφορετικά πολεοδομικά και διαφορετικά νομικά. Ουσιαστικά, όμως, νομίμως υφιστάμενοι θεωρούνται οι δρόμοι που προϋφίσταντο του 1923, δηλαδή οι παλιοί αγροτικοί δρόμοι. Όμως, την περίοδο εκείνη ούτε αεροφωτογραφίες υπήρχαν για το σύνολο του ελλαδικού χώρου, ούτε συμβόλαια που να τους αναφέρουν ρητά. Επιπλέον, έχουν περάσει 100 χρόνια από τότε, στα οποία οι Δήμοι δημιούργησαν δρόμους, από εκεί πέρασαν δίκτυα, φωτισμός κ.ά. Η σκέψη μας λοιπόν είναι η έννοια του κοινόχρηστου να αναχθεί στο 1977, ένα έτος αναφοράς για πολλούς νόμους. Για το έτος αυτό υπάρχουν αεροφωτογραφίες ώστε να κρίνουμε τι ήταν τότε εν τοις πράγμασι κοινόχρηστος δρόμος (όχι μονοπάτια) και με βάση κάποια κριτήρια να θεωρήσουμε τους δρόμους αυτούς κοινόχρηστους, πάντα μεταβατικά, μέχρι να ολοκληρωθεί ο πολεοδομικός σχεδιασμός».
ΚΑΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΠΕΔΟΥ
Το δεύτερο σημείο που διερευνάται αφορά την «ηλικία» του οικοπέδου, δηλαδή αν ήταν πάντα έτσι ή προέκυψε κάποια χρονική στιγμή από κατατμήσεις μεγαλύτερης έκτασης. «Η νομοθεσία σήμερα δεν επιτρέπει να οικοδομούνται οικόπεδα που προήλθαν από κατάτμηση και είχαν «πρόσωπο» ή πήραν με δουλεία διόδου μετά το 2003. Αυτό που εξετάζουμε είναι αν θα επιτρέψουμε να χτίζονται χωρίς «πρόσωπο» οικόπεδα που «δημιουργήθηκαν» παλαιότερα, λ.χ. πριν από το 1985 ή πριν από το 2003. Είναι και ένα ζήτημα που τέθηκε στις πρόσφατες αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας», σημειώνει ο κος Ταγαράς. Ο ίδιος τονίζει ότι:
-«Εξετάζουμε αν θα επιτρέψουμε να χτίζονται χωρίς «πρόσωπο» οικόπεδα που δημιουργήθηκαν παλαιότερα, λ.χ. πριν από το 1985 ή πριν από το 2003»
-«Ο χρόνος δημιουργίας του οικοπέδου μάς ενδιαφέρει γιατί αντανακλά την αρτιότητα και την οικοδομησιμότητα. Άρα κατ’ επέκταση έχει σχέση με την ασφάλεια δικαίου και την προστασία των δικαιωμάτων των πολιτών. Σε κάθε περίπτωση, η ρύθμιση που θα προτείνουμε θα είναι μεταβατική και θα πρέπει να αξιολογηθεί, όχι μόνο νομικά, αλλά και πολιτικά σε ανώτατο κυβερνητικό επίπεδο» τονίζει ο υφυπουργός ΠΕΝ.
ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΞΑΦΝΙΚΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ
Αναφορικά με τις αιτιάσεις για την αύξηση της δόμησης κυρίως σε τουριστικές περιοχές ο κος Ταγαράς σημειώνει ότι:
«Eίναι αλήθεια ότι το αποτύπωμα της δόμησης είναι μόνιμο. Από την άλλη πλευρά, πόσο σωστό είναι να σταματήσει εντελώς η δόμηση εκτός σχεδίου, ειδικά όταν υπάρχει τόσο έντονο αναπτυξιακό ενδιαφέρον; Εγώ διαφωνώ με τις ρυθμίσεις «ξαφνικού θανάτου», θέλω τη δικαιότερη και ασφαλέστερη λύση μεταβατικά, μέχρι να τελειώσει ο πολεοδομικός σχεδιασμός».
Η προώθηση της ρύθμισης στη Βουλή ή όχι, θα αποφασιστεί τον Σεπτέμβριο, σε υψηλό κυβερνητικό επίπεδο από το Μέγαρο Μαξίμου.