Τις επόμενες μέρες, οι νύχτες θα αρχίσουν να έχουν ελαφρώς μεγαλύτερη διάρκεια από τις ημέρες και ο ήλιος δεν θα ανεβαίνει τόσο ψηλά στον ουρανό το μεσημέρι.
Η εναλλαγή των εποχών στη Γη δεν οφείλεται τόσο στην αυξομείωση της απόστασης από τον Ήλιο, όσο στο γεγονός ότι άξονας περιστροφής του πλανήτη έχει κλίση 23,4 μοιρών σε σχέση με το επίπεδο της περιφοράς του γύρω από τον Ήλιο.
Επιπλέον, ο άξονας περιστροφής κοιτάει πάντα το ίδιο σημείο του ουρανού, τον λεγόμενο ουράνιο πόλο, ανεξάρτητα από την εποχή και το σημείο όπου βρίσκεται ο πλανήτης στο ταξίδι του γύρω από τον Ήλιο.
Το γεγονός ότι ο προσανατολισμός του άξονα είναι σταθερός σημαίνει ότι το καλοκαίρι και την άνοιξη ο βόρειος πόλος του πλανήτη κοιτάζει προς τον Ήλιο, ενώ το φθινόπωρο και το χειμώνα [του βορείου ημισφαιρίου] ο ήλιος χάνεται από την περιοχή του βόρειου πόλου, ενώ ο νότιος πόλος λούζεται σε μόνιμη λιακάδα.
Δύο φορές το χρόνο, όμως, στην εαρινή όσο και τη φθινοπωρινή ισημερία, το επίπεδο του ισημερινού περνά ακριβώς από το κέντρο του Ήλιου, επιτρέποντας στο ηλιακό φως να φτάσει ταυτόχρονα στο βόρειο και το νότιο πόλο.
Τις ημερομηνίες, αυτές, επίσης, o Ήλιος ανατέλλει ακριβώς στην ανατολή, και η μέρα και η νύχτα έχουν περίπου ίση διάρκεια -αυτό, εξάλλου, σημαίνει η λέξη ισημερία (για την ακρίβεια, πάντως, στο γεωγραφικό πλάτος όπου βρίσκεται η Ελλάδα η ημέρα και η νύχτα θα έχουν ίση διάρκεια λίγες μέρες μετά την ισημερία, γύρω στις 26 Σεπτεμβρίου).
Η διάρκεια της ημέρας θα φτάσει στο ελάχιστο στις 21 Δεκεμβρίου, την ημέρα του χειμερινού ηλιοστάσιου.
Από την ημερομηνία αυτή και μετά, ο Ήλιος θα φτάνει όλο και ψηλότερα στον ουρανό τα μεσημέρια και το βόρειο ημισφαίριο θα δέχεται όλο και περισσότερη ηλιακή ακτινοβολία -θα είναι η αρχή του τέλους για το χειμώνα.
