Με τη φράση αυτή έμπειρος κοινοβουλευτικός σχολίαζε την εκ νέου αλλαγή ονόματος στο υπουργείο Ανάπτυξης, την έβδομη τα τελευταία επτά χρόνια. Βεβαίως, το υπουργείο δεν έχει αλλάξει ακόμη επισήμως την ονομασία του αλλά στα Προεδρικά Διατάγματα που εστάλησαν με υπογραφή του πρωθυπουργού κ. Αλέξη Τσίπρα στο Συμβούλιο της Επικρατείας για έγκριση προβλέπεται η μετονομασία του σημερινού υπουργείου Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού σε υπουργείο Οικονομίας και Ανάπτυξης (το νέο υπουργείο θα συσταθεί προφανώς στον επικείμενο ανασχηματισμό).
Το παράδειγμα του υπουργείου Ανάπτυξης είναι το πιο χαρακτηριστικό της ελληνικής πρωτοτυπίας να αλλάζουν τόσο συχνά ονόματα και αρμοδιότητες τα υπουργεία στην Ελλάδα. Το υπουργείο Ανάπτυξης θεσμοθετήθηκε επί κυβέρνησης του κ. Κώστα Σημίτη την 1η Φεβρουαρίου 2006 μέσω της συγχώνευσης των υπουργείων Τουρισμού, Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας και Εμπορίου.
Παρέμεινε ως υπουργείο Ανάπτυξης για περισσότερα από 3 χρόνια ώσπου τον Οκτώβριο του 2009, στην πρώτη κυβέρνηση του κ. Γιώργου Παπανδρέου μετονομάστηκε σε Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας. Επί της ίδιας κυβέρνησης, το καλοκαίρι του 2011 μετονομάστηκε σε Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας.
Στην κυβέρνηση του κ. Αντώνη Σαμαρά αρχικά (Ιούνιος 2012) μετονομάστηκε εκ νέου σε Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων καθώς απορρόφησε και το υπουργείο Υποδομών. Ένα χρόνο μετά (Ιούνιος 2013) άλλαξε σε Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας καθώς συστάθηκε ανεξάρτητο υπουργείο Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων.
Επί της πρώτης κυβέρνησης του κ. Αλέξη Τσίπρα (Ιανουάριος 2015) άλλαξε ξανά όνομα σε Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού. Στη δεύτερη κυβέρνηση του κ. Α. Τσίπρα (Σεπτέμβριος 2015) μετονομάστηκε σε Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού για να αλλάξει ξανά τώρα με το εγκριθέν Προεδρικό Διάταγμα σε Οικονομίας και Ανάπτυξης. Σύνολο; Επτά διαφορετικά ονόματα σε επτά χρόνια, δηλαδή κατά μέσο όρο καινούργιο όνομα κάθε χρόνο…
ΠΕΝΤΕ ΟΝΟΜΑΤΑ
Το υπουργείο Ανάπτυξης δεν είναι το μοναδικό. Συχνές είναι οι αλλαγές ονόματος και αρμοδιοτήτων και σε άλλα υπουργεία.
Το υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων διατηρούσε το όνομά του από το 1974 μέχρι το 2009 όταν επί κυβέρνησης του κ. Γ. Παπανδρέου μετονομάστηκε σε Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων. Στην πρώτη κυβέρνηση του κ. Αντ. Σαμαρά άλλαξε εκ νέου σε Παιδείας, Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού για να μετονομαστεί από την ίδια κυβέρνηση τον Ιούνιο του 2013 σε Παιδείας και Θρησκευμάτων. Στην πρώτη κυβέρνηση του κ. Αλ. Τσίπρα άλλαξε ξανά σε Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων, ενώ στη δεύτερη κυβέρνηση του κ. Αλ. Τσίπρα μετονομάστηκε για άλλη μια φορά σε Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων. Σύνολο; Πέντε αλλαγές σε επτά χρόνια.
ΑΠΟ ΕΝΑ, ΤΡΙΑ
Αν το υπουργείο Ανάπτυξης αποτελεί το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αλλαγής ονομασίας, το υπουργείο Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα πολιτικής «κοπτικής ραπτικής».
Στις δεκαετίες του ’70 και του ΄80 υπήρχαν δύο ξεχωριστά υπουργεία: το Προεδρίας της Κυβερνήσεως και το Εσωτερικών. Στις 14 Σεπτεμβρίου 1996 συγχωνεύθηκαν στο υπουργείο Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, το οποίο παρέμεινε ως το 2009 αν και κατά διαστήματα αποκτούσε και την αρμοδιότητα της Δημόσιας Τάξης.
Στην πρώτη κυβέρνηση του κ. Γ. Παπανδρέου μετονομάστηκε σε Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης. Τον Ιούνιο του 2011 «έσπασε» ξανά σε δύο υπουργεία: το Εσωτερικών και το Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης.
Στην πρώτη κυβέρνηση του κ. Αλ. Τσίπρα τα δύο υπουργεία συγχωνεύθηκαν εκ νέου και αποτέλεσαν το Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης. Πλέον με τα καινούργια ΠΔ το υπουργείο διασπάται σε τρία υπουργεία:
-Εσωτερικών,
-Διοικητικής Ανασυγκρότησης,
-Μεταναστευτικής Πολιτικής.
ΤΑ ΣΤΑΘΕΡΑ
Συχνές είναι οι αλλαγές ονόματος και στα υπουργεία Εργασίας και Υγείας καθώς μεταφέρονται από το ένα στο άλλο η αρμοδιότητα για την κοινωνική αλληλεγγύη (πρόνοια) και παλιότερα οι κοινωνικές ασφαλίσεις.
Υπάρχουν, πάντως, και υπουργεία που διατηρούν το όνομά τους αναλλοίωτο καθ’ όλη τη διάρκεια της Μεταπολίτευσης. Τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι το Εξωτερικών και το Εθνικής Άμυνας.
