Δεν περιλαμβάνεται η χρηματοδότηση κέντρων κλειστού τύπου στο αίτημα της ελληνικής κυβέρνησης για τη χρηματοδότηση των επειγουσών αναγκών της για το μεταναστευτικό, σύμφωνα με δημοσίευμα του Έθνους.
Το ρεπορτάζ προχωρά στην εκτίμηση ότι αυτό ενδέχεται να συμβαίνει διότι, σύμφωνα με το Δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ένας αιτών άσυλο ή πρόσφυγας δεν μπορεί να κρατείται.
Κάτι που διαφοροποιείται πάντως με τους μετανάστες υπό επιστροφή.
Ως εκ τούτου, Κομισιόν θεωρεί ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο να χρηματοδοτήσει την κατασκευή και τη λειτουργία κλειστών προαναχωρησιακών κέντρων κράτησης και μάλιστα ως μέρος της χρηματοδότησης για επείγουσες ανάγκες.
Τούτων δοθέντων, το σχέδιο της Αθήνας για άμεση κατασκευή των κλειστών κέντρων θα πρέπει να χρηματοδοτηθεί από ίδιους πόρους.
Η κατασκευή τέτοιων κέντρων αποτελεί δομική αλλαγή στο σύστημα της μετανάστευσης, κάτι που σημαίνει ότι πρέπει να αξιοποιήσει άλλα ταμεία, όπως το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ασύλου, Μετανάστευσης και Ένταξης (AMIF) και το Εσωτερικό Ταμείο Ασφάλειας (ISF).
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ , σε σχέση με την κράτηση, ευρωπαϊκές πηγές αναφέρουν ότι υπάρχουν «παράθυρα» στη νομοθεσία.
Φερ’ ειπείν, κάποιος μπορεί να θεωρηθεί ύποπτος για διαφυγή με δευτερογενή μετακίνηση και να πάει σε άλλο κράτος μέλος της ΕΕ, κάτι που -θεωρητικά- μπορεί να ισχύσει για την πλειονότητα.
Ή όταν ο αιτών άσυλο φαίνεται ότι το κάνει καταχρηστικά, για παράδειγμα επειδή προέρχεται από χώρα που δεν εντάσσεται σε αυτές από τις οποίες προέρχονται οι πρόσφυγες.
Επίσης, η παράνομη είσοδος στη χώρα είναι αδίκημα και μπορεί να επισείει ποινή κράτησης.
Για όλα αυτά υπάρχει η δυνατότητα προσφυγής στη Δικαιοσύνη από τον ενδιαφερόμενο.
Σύμφωνα με πηγές, η Κομισιόν είναι έτοιμη να ανεχθεί τέτοιου τύπου περιπτώσεις, μόνο αν λάβει εγγυήσεις ότι η αντιμετώπιση δεν θα είναι οριζόντια για όλους a priori.