Οι 6 λόγοι που εξοργίζουν την Αγκυρα

ΣΥΜΦΩΝΙΑ East Med :

Πριν καν προλάβουν να «πέσουν οι υπογραφές» για την τριμερή συμφωνία Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ, η τουρκική πλευρά έχει ήδη προλάβει να δείξει τη δυσαρέσκειά της για την εξέλιξη. Μάλιστα σε υψηλό επίπεδο, με τις δηλώσεις του αντιπροέδρου της, Φουάτ Οκτάι (φωτ.), που μίλησε για «παιχνίδια» εναντίον της χώρας του.

Παρότι το έργο της κατασκευής το αγωγού δεν είναι άμεσα εφαρμόσιμο, αν και δεν είναι ακόμη πλήρως τεκμηριωμένη η οικονομική του βιωσιμότητα ούτε και έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία των χωρών που θα εμπλακούν, υπάρχουν πολύ συγκεκριμένοι λόγοι που η τουρκική πλευρά αντιδρά:
1. Ο πρώτος, άμεσος και βασικός λόγος είναι ότι η υπογραφή της συμφωνίας αυτής σε σημαντικό βαθμό «αχρηστεύει» την πρόσφατη απόφαση της Τουρκίας να υπογράψει το περίφημο μνημόνιο ενεργειακής και στρατιωτικής συνεργασίας με τη Λιβύη. Οι εμπλεκόμενες χώρες στη συμφωνία για τον East Med, εκτός από τις υπογραφές των υπουργών, πρωθυπουργών και προέδρων τους κάτω από τα κείμενα, συνδράμουν με την άσκηση των κυριαρχικών τους δικαιωμάτων. Οπότε προκαταβολικά δυσχεραίνουν την Άγκυρα να ασκήσει τη γνωστή πρακτική των αμφισβητήσεων.
2. Τη συμφωνία υπογράφουν δύο κράτη – μέλη της Ε.Ε (Ελλάδα και Κύπρος) και στηρίζει ένα ακόμη (Ιταλία). Δηλαδή το εγχείρημα τελεί πρακτικά και ουσιαστικά υπό την αιγίδα του μεταλύτερου διακρατικού οργανισμού που έχει οργανική σχέση με την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, δηλαδή την Ευρωπαϊκή Ένωση.
3. Το Ισραήλ εμπλέκεται στη συμφωνία. Μια σημαντική στρατιωτική δύναμη στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου, που κατά καιρούς αναπτύσσει έντονα ανταγωνιστική σχέση με την Τουρκία. Επίσης πρόκειται για χώρα που διαχρονικά αποτελεί «σύνδεσμο» με τις ΗΠΑ και αντικειμενικά λειτουργεί θετικά ως προς την περαιτέρω στήριξη της Ουάσινγκτον.
4. Η υπογραφή της συμφωνίας λειτουργεί απομονωτικά προς την Τουρκία αφού μένει εκτός από ένα ιδιαίτερα σημαντικό ενεργειακό project ενώ είναι γνωστό ότι ο έλεγχος των ενεργειακών αγωγών προσδίδει γεωπολιτική ισχύ. Επίσης η ύπαρξη ενός τέτοιου σχεδίου καταδεικνύει την ανάγκη «ηρεμίας» στην ανατολική Μεσόγειο, κάτι που «ρίχνει τους προβολείς» στην Τουρκία ως μόνιμου δημιουργού εστιών αντιπαράθεσης.
5. Οργανικό μέρος της συμφωνίας για τον East Med είναι η Κύπρος. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι εφόσον η Τουρκία θελήσει στο ορατό μέλλον να αλλάξει «γραμμή πλεύσης» και για οικονομικούς ή γεωπολιτικούς ρόλους να συνεργαστεί αυτό θα φέρει στην επιφάνεια την αναγκαιότητα επίλυσης του κυπριακού ζητήματος.
6. Η Τουρκία παρά τη στρατιωτική της ισχύ, δεν διαθέτει ενεργειακή αυτονομία. Αντιθέτως εισάγει ενέργεια τόσο από τη Ρωσία όσο και από άλλες πηγές. Το να βρεθεί «εκτός» από ένα τέτοιον σχεδιασμό προφανώς επιβαρύνει τη θέση της και μπορεί να δημιουργήσει εξαρτήσεις.