Στην επιστολή αναφέρονται μεταξύ άλλων: «Οι δυσμενείς κλιματολογικές συνθήκες που επικράτησαν στην περιοχή μας τη διάρκεια του καλοκαιριού αλλά και το Φθινόπωρο, όπως πρωτοφανείς χαλαζοπτώσεις, παρατεταμένος καύσωνας και επιζήμιες βροχοπτώσεις σε κρίσιμο σημείο για τις καλλιέργειες, είχαν ως επακόλουθο εκατοντάδες παραγωγοί να υποστούν ως και ολοκληρωτική καταστροφή, όπως αυτή καταγράφτηκε και από τα συνεργεία του ΕΛΓΑ. Η μεγάλη συρρίκνωση του εισοδήματος των αγροτών από τις απανωτές ζημιές από καιρικά φαινόμενα σε συνδυασμό με τα αποτελέσματα της πανδημίας του κορονοϊού στην οικονομία, όπου καταγράφονται ραγδαίες αυξήσεις στα καλλιεργητικά έξοδα αλλά και στην καθημερινότητα, έχουν φέρει τους πληγέντες παραγωγούς σε εξαιρετικά δυσχερή οικονομική θέση. Με δεδομένο ότι ο ΕΛΓΑ ασφαλίζει την παραγωγή, η αποζημίωση πχ για το βαμβάκι ανέρχεται στα 45 λεπτά/κιλό όταν η τιμή του προϊόντος προσεγγίζει τα 75 λεπτά με ανοδικές τάσεις. Αντιστοίχως η αποζημίωση στο σιτάρι καθορίζεται στα 19 λεπτά/κιλό όταν το προϊόν αποτιμάται σήμερα στα 45 λεπτά/κιλό. Όπως είναι εύκολα κατανοητό οι αποζημιώσεις σε σχέση με το πραγματικό απολεσθέν εισόδημα απέχουν παρασάγγας. Γίνεται συνεπώς άμεσα αντιληπτή η ανάγκη να προσαρμοσθεί το σύστημα αποζημιώσεων στις πραγματικές ανάγκες των αγροτών και κυρίως στην πραγματική απώλεια εισοδήματος όπως αυτή προκύπτει από τις τιμές παράδοσης των αγροτικών προϊόντων».