Τα «Έκτακτα Στρατοδικεία» ιδρύθηκαν ανά την επικράτεια με βάση το περιβόητο Γ’ Ψήφισμα (1946), “περί εκτάκτων μέτρων αφορούντων την Δημόσιαν τάξιν και ασφάλειαν του Κράτους”, το οποίο θέσπιζε την ποινικοποίηση μιας σειράς ενεργειών, όπως η κατάρτιση ομάδας με σκοπό τη δια της βίας προσβολή κρατικών αρχών, οι απεργίες, οι δημόσιες συναθροίσεις, κ.ά. Ο πρόεδρος της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ μίλησε για τους χιλιάδες κομμουνιστές και αντιστασιακούς που σύρθηκαν σε αυτά τα στρατοδικεία με κατηγορίες άδικες και σκληρές, στέλνοντάς τους πολλές φορές στο εκτελεστικό απόσπασμα, σημειώνοντας « Από το Έκτακτο Στρατοδικείο της Λάρισας, στον Λόφο του Μεζούρλο πέρασαν πολλές εκατοντάδες κομμουνιστές, αγωνιστές. Οι διαβόητες «επιτροπές ασφάλειας» έστειλαν κατά χιλιάδες στους τόπους εξορίας κομμουνιστές και άλλους ΕΑΜίτες. Το ΚΚΕ αλλά και μαζικοί φορείς, σύλλογοι ή πολιτικές κινήσεις, που βρίσκονταν κάτω από την επιρροή του ή είχαν κοινή δράση, τέθηκαν εκτός νόμου. Στη Λάρισα έκλεισαν την εφημερίδα του ΕΑΜ «ΑΛΗΘΕΙΑ» και συνέλαβαν δημοσιογράφους. Στα χρόνια 1946-1950, δικάστηκαν και εκτελέστηκαν χιλιάδες μέλη και οπαδοί του ΚΚΕ και άλλοι αγωνιστές, για αδικήματα ανύπαρκτα ή σκηνοθετημένα. Οι δικογραφίες των μαχητών του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας προωθούνταν για εκδίκαση με χρονολογική σειρά, αρχικά. Κατόπιν, έγινε διαχωρισμός με βάση τον βαθμό. Το 1947 τα στρατοδικεία και οι ομαδικές εκτελέσεις γίνονταν σχεδόν σε καθημερινή βάση. Χρονιά με τη χρονιά οι καταδίκες και οι εκτελέσεις γίνονται όλο και περισσότερες. Τα έτη 1948 και 1949, ήταν τα πιο αιματοβαμμένα και συνεχίστηκαν μέχρι αρχές του 1950. Νέοι άνθρωποι, οικογενειάρχες, στρατιώτες, αλλά και γυναίκες, μικρά κορίτσια, ακόμη και έγκυες». Για τις δίκες στο Έκτακτο Στρατοδικείο Βόλου, μίλησε ο κ. Θ. Βογιατζής υπογραμμίζοντας ότι «βασικό κομμάτι στην τεράστια «βιομηχανία» καταστολής και διώξεων, στην προσπάθεια σύνθλιψης και εξόντωσης του κινήματος, που οργάνωσε το αστικό κράτος από την ίδρυση του ΚΚΕ, ειδικά μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας και κατά τη διάρκεια του ένοπλου αγώνα του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, αλλά και στη συνέχεια». Αναφέρθηκε στο χρονικό μέχρι την ψήφιση του Γ’ Ψηφίσματος, τον Ιούνιο του 1946, με βάση το οποίο ιδρύθηκαν τα έκτακτα στρατοδικεία. «Το Γ’ Ψήφισμα, το οποίο συμπληρώθηκε με διάφορα νομοθετήματα στη συνέχεια, έστειλε στο απόσπασμα και στα κάτεργα χιλιάδες αγωνιστές. Η νομοθετική δράση του αστικού κράτους, που συνεχίστηκε σε όλη εκείνη την περίοδο, κλιμακώθηκε περισσότερο με τον Αναγκαστικό Νόμο 509, που ψηφίστηκε τον Δεκέμβρη του 1947 και έθεσε εκτός νόμου το ΚΚΕ και το ΕΑΜ. Οι διώξεις αυτές, τα βασανιστήρια στην Ασφάλεια, η ηρωική στάση των κομμουνιστών στο δικαστήριο, αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της γενικευμένης ταξικής σύγκρουσης της περιόδου 1946 – 1949» τόνισε χαρακτηριστικά.