Οι περισσότεροι κεραυνοί διαρκούν λίγα χιλιοστά του δευτερολέπτου και ταξιδεύουν λίγες δεκάδες χιλιόμετρα. Αλλά όχι όλοι. Ένας κεραυνός στη Νότια Γαλλία, ταξιδεύοντας 160 χιλιόμετρα στις 30 Αυγούστου 2012, διήρκεσε 7,74 δευτερόλεπτα, κατακτώντας το παγκόσμιο ρεκόρ διάρκειας.
Ένα άλλος, στις 20 Ιουνίου 2007, διήνυσε οριζόντια απόσταση 321 χιλιομέτρων ανάμεσα σε σύννεφα πάνω από την Οκλαχόμα των ΗΠΑ, διατρέχοντας σχεδόν τα τρία τέταρτα όλης της πολιτείας και κατακτώντας το παγκόσμιο ρεκόρ απόστασης.
«Οι κεραυνοί αποτελούν σημαντικό κίνδυνο, που αφαιρεί πολλές ζωές κάθε χρόνο. Οι βελτιώσεις στην ανίχνευση και επιτήρηση αυτών των ακραίων συμβάντων θα μας βοηθήσουν να αναβαθμίσουμε την δημόσια ασφάλεια», δήλωσε ο γενικός γραμματέας του ΠMO Πέτερι Τάαλας.
Είναι η πρώτη φορά που οι κεραυνοί περιλαμβάνονται στο επίσημο Αρχείο Ακραίων Καιρικών και Κλιματικών Φαινομένων του ΠΜΟ, το οποίο καταγράφει διεθνώς τις ακραίες περιπτώσεις θερμότητας, κρύου, ανέμων, βροχοπτώσεων κ.α. Σχετική δημοσίευση για τα παγκόσμια κεραυνικά ρεκόρ έγινε στο «Ενημερωτικό Δελτίο της Αμερικανικής Μετεωρολογικής Ιστορίας».
«Οι κεραυνοί μπορούν να ταξιδέψουν τεράστιες αποστάσεις από τις μητρικές καταιγίδες τους. Η καλύτερη συμβουλή των ειδικών μας είναι: όταν πέφτουν κεραυνοί, μπείτε σε εσωτερικό χώρο», δήλωσε ο Ράνταλ Σερβένι, επικεφαλής της αρμόδιας επιτροπής του ΠΜΟ για τα ακραία καιρικά φαινόμενα, στην οποία συμμετέχουν επιστήμονες από οκτώ χώρες.
Η αστραπή είναι ο τεράστιος ηλεκτρικός σπινθήρας που προκαλείται ανάμεσα σε σύννεφα ή μέσα στο ίδιο σύννεφο ή ανάμεσα σε ένα σύννεφο και στο έδαφος, οπότε ονομάζεται κεραυνός. Όμως, σύμφωνα με τις πιο σύγχρονες απόψεις των επιστημόνων, γενικότερα οι αστραπές θεωρούνται κεραυνοί, ανεξάρτητα αν η ηλεκτρική εκκένωσή τους φθάνει στο έδαφος ή όχι. Οπότε οποιαδήποτε ηλεκτρική εκκένωση στην ατμόσφαιρα, που οφείλεται σε φυσικά αίτια, ονομάζεται κεραυνός.
