Στη συζήτηση συμμετείχε ο Γιώργος-Θεόδωρος Ντούτσιας πρόεδρος της ΔΟΕΠΕΛ ( Διεπαγγελματικής Οργάνωσης Επιτραπέζιας Ελιάς) και ο πρόεδρος της Νέλος Γεωργούδης πρόεδρος της ΠΕΜΕΤΕ (Πανελλήνια Ένωση Μεταποιητοών-Τυποποιητών- Εξαγωγέων Επιτραπέζιων Ελιών).
Ο κ. Ντούτσιας αναφέρθηκε στον «εθνικό θησαυρό» που είναι οι επιτραπέζιες ελιές, παγκόσμια γνωστές, των οποίων οι εξαγωγές διπλασιάσθηκαν την τελευταία δεκαετία, από 85.000 τόνους το 2005, εξάγονται σήμερα 170.000 τόνοι.
Στα 160 εκατομμύρια δένδρα στους ελληνικούς ελαιώνες τα 40 εκατομμύρια παράγουν βρώσιμες ελιές που καταχωρίζονται σε τρεις βασικές ποικιλίες: «Χαλκιδική», «Καλαμάτα», και «Κονσερβολιά»
Σύμφωνα με τον κ. Ντούτσια στην επιτυχία της επιτραπέζιας ελιάς συμβάλλει και ο φυσικός τρόπος διατήρησής της σε άλμη χωρίς συντηρητικά, που της επιτρέπει να διατηρεί θρεπτική αξία και οργανοληπτικά χαρακτηριστικά.
Παρά τη διεθνή επιτυχία, η επιτραπέζια ελιά «παραδόξως υστερεί πολύ στη γαλλική αγορά» επεσήμανε ο κ. Ντούτσιας.
Από τη συζήτηση που ακολούθησε με τους επαγγελματίες στο ακροατήριο, η χρήση της άλμης που προβάλλεται ως πλεονέκτημα αποτελεί το μέγα μειονέκτημα και φραγμό για τη γαλλική αγορά.
Οι Γάλλοι έχουν μεγάλη δυσκολία με την αλμυρή επιτραπέζια ελιά και προτιμούν τις εισαγωγές από Βόρειο Αφρική η Τουρκία.
Το άλλο στοιχείο που επίσης δημιουργεί δυσκολίες στις εξαγωγές της βρώμισης ελιάς στις ευρωπαϊκές αγορές, είναι ο «γόρδιος δεσμός», το πραγματικό μπέρδεμα με την ονομασία Καλαμάτα που χρησιμοποιείται συγχρόνως τόσο για την Ποικιλία, όσο και για τις ελιές του νομού Μεσσηνίας.
Συγκεκριμένα, το 1996 η ελληνική κυβέρνηση καταχώρησε την ονομασία «Elia Kalamatas» με τη λατινική γραφή ως προστατευόμενη ονομασία προέλευσης (ΠΟΠ).
Στη διεθνή αγορά όμως ήταν ήδη γνωστή η «Ποικιλία» με την ονομασία «Kalamata olives», με φήμη που από χρόνια είχαν κτίσει οι Έλληνες εξαγωγείς, εξήγησε ο πρόεδρος της ΠΕΜΕΤΕ Νέλος Γεωργούδης.
Οι ελιές της Ποικιλίας κάτω από την ονομασία «Kalamata olives» προέρχονται από δένδρα που καρποφορούν σε πολλούς νομούς της Ελλάδας και όχι μόνο στη Μεσσηνία.
Για τους ξένους εισαγωγείς η σύγχυση είναι σαφής, διότι απαγορεύεται διεθνώς και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η χρήση του ίδιου ή παραπλήσιου ονόματος για διαφορετικά προϊόντα.
Η δραματική για τους Έλληνες εξαγωγείς συνέπεια είναι να αφαιρούνται από τα ράφια των ξένων οι ελληνικές ελιές, εν αναμονή λύσης του ξεκαθαρίσματος για την ονομασία, πράγμα που εκκρεμεί πλέον από χρόνια.
« Έχουμε να κάνουμε με ένα σπάνιο παράδοξο, μια ονομασία ΠΟΠ να προκαλεί σημαντική ζημιά σε μια Ποικιλία αντί να την βοηθάει» υπογράμμισε ο κ. Γεωργούδης.
