Η ρωγμή βρίσκεται στην κρηπίδα πάγου Larsen C, στο άκρο της Ανταρκτικής Χερσονήσου, απέναντι από το νότιο άκρο της Νοτίου Αμερικής. Ήδη έχει πλάτος 300 μέτρα και μήκος 112 χιλιόμετρα, εκτιμά η NASA με βάση τις θεαματικές αεροφωτογραφίες που λήφθηκαν στις 10 Νοεμβρίου.
«Η ρωγμή διαπερνά εντελώς την παγοκρηπίδα, δεν καλύπτει όμως όλο το πλάτος της -όταν αυτό συμβεί, θα δημιουργήσει ένα παγόβουνο περίπου στο μέγεθος του Ντέλαγουεαρ» αναφέρει η υπηρεσία σε ανακοίνωσή της. Η πολιτεία του Ντέλαγουεαρ έχει έκταση 6.452 τετραγωνικά χιλιόμετρα.
Η κατάρρευση του Larsen C και ο σχηματισμός του γιγάντιου παγόβουνου δεν θα ανέβαζε τη στάθμη της θάλασσας, δεδομένου ότι ο πάγος επιπλέει ήδη στο νερό σαν παγάκι στο ποτήρι.
Ωστόσο οι κρηπίδες πάγου που περιβάλλουν την Ανταρκτική φρενάρουν τη ροή των παγετώνων προς τον ωκεανό, και η εξαφάνισή τους θα μπορούσε να επιταχύνει σημαντικά την απώλεια πάγου από την ξηρά, η οποία ανεβάζει τη στάθμη.
Και η κλιματική αλλαγή φαίνεται ότι επιταχύνει δραματικά την απώλεια πάγου από τα άκρα των κρηπίδων.
Η διαδικασία που παρακολουθεί τώρα η NASA έχει εξάλλου επαναληφθεί: το Larsen C βρίσκεται δίπλα σε μια μικρότερη κρηπίδα πάγου, το Larsen Β, η οποία διαλύθηκε το 2002 λόγω μιας παρόμοιας ρωγμής.
Το συμβάν, από το οποίο σχηματίστηκε παγόβουνο στο μέγεθος του Λουξεμβούργου, χαρακτηρίστηκε η μεγαλύτερη κατάρρευση παγετώνα τα τελευταία 10.000 χρόνια.
