Στην Κούβα φαρμακείο-μουσείο του 1882

ΣΕ ΑΡΙΣΤΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΕ ΡΑΦΙΑ ΣΚΑΛΙΣΜΕΝΑ ΣΤΟ ΧΕΡΙ

ABANA
Περισσότερο από μια γραφική αποθήκη φαρμάκων του 19ου αιώνα, το παλαιό γαλλικό φαρμακείο «Triolet» αναβιώνει αναμνήσεις σε χιλιάδες Κουβανούς που μέχρι πρόσφατα ερχόντουσαν εδώ αναζητώντας θεραπεία για τις ασθένειές τους.
Βρίσκεται στην καρδιά της πόλης Ματάνσας, στη δυτική Κούβα, και σήμερα το καλά αυτό διατηρημένο φαρμακείο στεγάζει το Φαρμακευτικό Μουσείο με πάνω από μισό εκατομμύριο σκευάσματα, παλαιά εργαλεία και συσκευές.

«Είναι ένα εξαιρετικό μέρος ... το μοναδικό γαλλικό φαρμακείο παγκοσμίως από τα τέλη του 19ου αιώνα που παραμένει αυθεντικό και ολοκληρωμένο» λέει η Μάρσια Μπρίτο, πτυχιούχος βιολογίας, η οποία τα τελευταία 36 χρόνια διευθύνει το μουσείο και παράλληλα ερευνά τις συνταγές και τα σκευάσματα που βρίσκονται στα ράφια του Φαρμακευτικού Μουσείου.
Το κτίριο του Μουσείου διατηρείται σε αρίστη κατάσταση. Τα ράφια είναι αυθεντικά ξύλινα καθώς και όλη η διακόσμηση, σκαλισμένα στο χέρι από τον Καταλανό ξυλουργό Χουάν Φλόρες. Εκτός από την όμορφη αποικιακή αρχιτεκτονική, το φαρμακείο διαθέτει περίπου 800.000 ετικέτες φαρμάκων, εκατοντάδες χιλιάδες πρωτότυπα φάρμακα και μια τεράστια συλλογή γαλλικής πορσελάνης που χρονολογείται πριν από την ίδρυση του φαρμακείου.
Το φαρμακείο ιδρύθηκε από τους γιατρούς Χουάν Φερμίν Φιγκερόα και Ερνέστο Τριολέ Τελιμπρέ την 1η Ιανουαρίου 1882, δύο φίλους που αργότερα έγιναν συγγενείς αφού ο Τριολέ παντρεύτηκε την αδελφή του Φερμίν, Μαρία Χούστα. Μετά τον θάνατο της Χούστα ο Τριολέ παντρεύτηκε το 1886 την κόρη του Φιγκερόα, την Ντόνα Μαρία ντε λος Ντολόρες, την πρώτη γυναίκα στην Κούβα που είχε πτυχίο φαρμακευτικής.
Ο Τριολέ άλλαξε ριζικά την έννοια των φαρμακείων τα οποία μέχρι τότε ήταν μικρές αποθήκες με νταμιτζάνες γεμάτες χημικές ουσίες και σιρόπια για φαρμακευτικά παρασκευάσματα, κατοχυρωμένα με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας από τα αναδυόμενα τότε αμερικανικά και γαλλικά φαρμακευτικά εργαστήρια.
Το φαρμακείο έγινε αμέσως γνωστό και οι πελάτες εντυπωσιάστηκαν από τα αποστακτήρια, τους φούρνους, τις ζυγαριές και τα άπειρα πορσελάνινα και γυάλινα βάζα. Απλά σήμερα αντικείμενα θεωρήθηκαν τότε τα τελευταία όργανα της εποχής τους. Μία από τις καινοτομίες του Τριολέ ήταν τα συρτάρια μέσα στα οποία έβαζε φακέλους με φαρμακευτικά βότανα, καθώς και οι πρώτες αμπούλες για τους ορούς. Πριν γίνει μουσείο το 1964, το Triolet πρόσφερε αλοιφές και θεραπείες στους κατοίκους. Καθημερινά πλέον εκατοντάδες άνθρωποι το επισκέπτονται για να θαυμάσουν τα πολύτιμα ξύλινα ράφια, τα μάρμαρα και τις πορσελάνινες αντίκες.
Το 2017 καταχωρήθηκε ως Εθνικό Μουσείο, εν μέρει για την εμβληματική νεοκλασική αρχιτεκτονική του τέλους του 19ου αιώνα.