Σύμφωνα με τον κ. Ζήλο «σκουπίδια εντός οικισμού, χωματερές στα όρια, κάδοι βρόμικοι και σε κακή κατάσταση, κοινοτικές τουαλέτες (απέναντι από την παιδική χαρά) σπασμένες οι λεκάνες, σκουριασμένες πόρτες, μπαταρίες σε αχρηστία, αποκομιδή σκουπιδιών εν μέσω καλοκαιριού, όταν μάλιστα υπάρχει διαθέσιμο όχημα. Απροσπέλαστη η βόρεια είσοδος του χωριού. Τη στοιχειώδη απαραίτητη πολιτιστική και κοινωνική υποδομή που αποτελούσε το χαρακτηριστικό στοιχείο εξυπηρέτησης βασικών και εκτάκτων αναγκών εκατοντάδων επισκεπτών, που ως όφειλε η ιστορική κοινότητα με χαρακτηριστική υπηρηφάνεια και αξιοπρέπεια διέθετε, έφτασε σε σημείο κατάρρευσης, μη δυνάμενη η σημερινή κοινοτική και δημοτική αρχή να την κρατήσουν σε επίπεδα χρήσης, ξεφτιλίζοντας πανελλαδικά και το τελευταίο προπύργιο του πολιτισμού μας. Με τις εικόνες αυτές γράφεται μια ακόμη θλιβερή σελίδα στην ιστορία της Ραψάνης. Τα πολλά ψέματα, οι υποσχέσεις, η ανικανότητα και η απουσία της δημοτικής αρχής του κ. Κολλάτου έστω και στα απλά της καθημερινότητας οδηγούν την ιστορική μας κωμόπολη σε ταπεινωτική επαιτεία, ζητώντας τα αυτονόητα. Με αυτά και τόσα άλλα το μέλλον της Ραψάνης προδιαγράφεται δυσοίωνο».