Μόνη, ήρεμη και σχεδόν απόκοσμη... Χωρίς πολλούς κατοίκους, "δραπέτες" της ρουτίνας και της καθημερινότητας οι περισσότεροι... Με γνώριμες και αγαπημένες εικόνες της έρημης ομορφιάς της... Όλα να κυλούν αργά, ομαλά και σίγουρα πιο αρμονικά.

Καυτές καλοκαιρινές ημέρες, με κλειστά μαγαζιά και λιγοστούς πεζούς να περιδιαβαίνουν τους πεζόδρομους και τις πλατείες της και να απολαμβάνουν τις στιγμές τους... κάτω από τον ήχο των τζιτζικιών.

Τα πλήθη είχαν αποχωρήσει προς αναζήτηση δροσιάς. Βρισκόμαστε άλλωστε στην καρδιά του καλοκαιριού με τις αποδράσεις της Κυριακής, προς τα παράλια του νομού, για όσους τουλάχιστον δεν έχουν τη δυνατότητα πολυήμερων διακοπών να έχουν καταστεί ψυχική και επιτακτική ανάγκη.

Η ζέστη ανυπόφορη... Το θερμόμετρο ανέβηκε στα ύψη, χτύπησε "κόκκινο" μια ανάσα από τους 40 βαθμούς τις μεσημβρινές ώρες και οι κοντινές παραλίες και τα τουριστικά θέρετρα του νομού γέμισαν από κόσμο...

Η επιστροφή ως συνήθως μετ’ εμποδίων, "μαρτυρική". Παρά τα μέτρα που είχαν ληφθεί από την τροχαία, η ταυτόχρονη επιστροφή χιλιάδων οχημάτων στην πόλη, προκάλεσε κυκλοφοριακό κομφούζιο και η ταλαιπωρία ήταν αναπόφευκτη.

Η επιστροφή από τον Πλαταμώνα τις βραδινές ώρες διαρκούσε τουλάχιστον δύο ώρες ενώ η άφιξη από τον Αγιόκαμπο δοκίμαζε τις αντοχές των εποχούμενων εκδρομέων...

ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΟΥΛΗΣ