Θεωρείται από τους σημαντικότερους οικισμούς νεολιθικής εποχής στη Θεσσαλία, καθώς βρέθηκαν πολύ αξιόλογα ευρήματα και μάλιστα από τα αρχαιότερα αποκαλυφθέντα της 7ης χιλιετίας π. Χ.
Πολλά από αυτά εκτίθενται στο Διαχρονικό Μουσείο Λάρισας.
Ο οικισμός παρατηρείται να έχει συνεχή διάρκεια κατοίκισης μέχρι και τους κλασσικούς ελληνιστικούς χρόνους. Κατά μία άποψη η θέση του ταυτίζεται με την αρχαία πόλη Αργισσα ή Αργούρα.
Σε ιστορικές αναφορές διαβάζουμε: Ο πληθυσμός της Άργισσας ήταν αυτόχθονος και ζούσε εκεί από τις αρχές της νεολιθικής εποχής, επομένως προϋπήρχε από τους πληθυσμούς της Νότιας Ελλάδας.
Η Μαγούλα της Άργισσας έχει μήκος περίπου 300 μ., πλάτος 200 μ. και ύψος γύρω στα οκτώ. Πάνω από το humus βρέθηκαν ίχνη της προκεραμικής περιόδου (εργαλεία λίθινα και οστέινα και άφθονα κόκαλα ζώων).
Τα εργαλεία ανήκουν όλα στη μικρολιθική εποχή (έχουν πολύ μικρές διαστάσεις) και είναι κατασκευασμένα από οψιανό.
Από τα ευρήματα διαπιστώθηκε ότι οι νεολιθικοί κάτοικοι της Άργισσας καλλιεργούσαν τέσσερα με πέντε είδη σταριού, τρία με τέσσερα είδη κριθαριού και φακές. Η καταγωγή αυτών των ειδών σταριού και κριθαριού είναι μικρασιατική κι αυτό ενισχύει ακόμα περισσότερο τους δεσμούς του οικισμού με τη Μ. Ασία.
Η συνέχεια του «πολιτισμού της Άργισσας» εντοπίζεται στην Οτζάκι Μαγούλα, στα ΒΑ της Άργισσας κι όχι μακριά της. Κατοικήθηκε ανάμεσα στα 6.000 με 5.000 χρόνια π.Χ. κι έδωσε πήλινα αγγεία, ψημένα άριστα, γυαλισμένα με αλοιφή, σε χρώμα καφέ τα πολλά, αλλά με ποικιλία από λευκό ως καστανό και ιώδες (τεχνοτροπία που βαπτίστηκε rainbow pottery).
