1. Η ιδεολογική τάση της Ν.Δ. από ιδρύσεώς της από Κ. Καραμανλή, που τη διακρίνει από άλλα κόμματα, είναι η απόδοση αναπτυξιακού ρόλου και στο κράτος, ως συμπληρωματικού της ιδιωτικής πρωτοβουλίας.
2. Η Ν.Δ. μιλά για σύμπραξη του δημοσίου και ιδιωτικού τομέα και όσον αφορά στις επενδύσεις και στο προτεινόμενο ασφαλιστικό σύστημα, γιατί έτσι εξασφαλίζεται η παροχή ποιοτικών υπηρεσιών στον πολίτη και όχι απλά η κατασκευή υποδομών. Δημόσιο δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη κρατικό. Το Δημόσιο μπορεί π.χ. να αγοράζει υπηρεσίες και όχι μηχανήματα σε ένα Νοσοκομείο.
3. Η αυτοδυναμία της Ν.Δ θα επέλθει στις εκλογές της 7ης Ιουλίου ως αποτέλεσμα της ελευθερίας εκλογής του κόμματος Ν.Δ., που έπεισε για τις πολιτικές πρακτικές του τους πολίτες. Και τούτο, γιατί η κεντρική έννοια του φιλελευθερισμού είναι η ελευθερία, που δεν συμβιβάζεται ως έννοια με στρατευμένες θέσεις.
4. Προτείνει η Ν.Δ. ένα σύγχρονο ασφαλιστικό σύστημα τριών πυλώνων. Ο πρώτος είναι δημόσιος και υποχρεωτικός (ΕΦΚΑ). Ο δεύτερος υποχρεωτικός, κεφαλαιοποιητικός, είτε δημόσιος (ΕΤΕΑ ) είτε ιδιωτικός (επαγγελματικά ταμεία) και ο τρίτος είναι προαιρετικός ιδιωτικός (ιδιωτική ασφάλιση).
5. Πρέπει να περάσουμε ένα μοντέλο επιδοτούμενης αγροτικής πολιτικής όπου η επιδότηση δεν θα είναι μόνο συμπληρωματικό εισόδημα, αλλά εργαλείο για ανταγωνιστικότητα πρωτογενούς τομέα. Προτείνεται εκπαίδευση, κατάρτιση και εξοικείωση με νέες τεχνολογίες για νέους αγρότες και κτηνοτρόφους.
6. Σύνδεση των ελληνικών προϊόντων με τον ελληνικό πολιτισμό, το brand «Ελλάδα και ελληνική σημαία» να επικρατήσει στον πρωτογενή τομέα σε συνδυασμό με την ποιότητα.
7. Δημιουργία Εθνικού Αγροτικού Επιμελητηρίου κατά τα πρότυπα Γαλλίας.
8. Για αγρότες και κτηνοτροφία: Νέο νόμο για τους συνεταιρισμούς και μειώνει φορολογία στο 10% για ομάδες παραγωγών και συνεργατικά σχήματα. Δίδεται επιτελικός ρόλος στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης. Ο εισαγωγικός συντελεστής του φόρου εισοδήματος μειώνεται από 22% στο 9% με διατήρηση αφορολόγητου και επιπλέον αφορολόγητο 1.000 ευρώ /παιδί.
Καθεστώς πλήρων και αποτελεσματικών ελέγχων για παράνομες ελληνοποιήσεις. Μείωση δαπάνης στο πετρέλαιο αγροτικό. Μείωση ασφαλιστικών εισφορών από 20% στο 15%.
9.  Αναγέννηση της μεσαίας τάξης με μείωση φορολογίας γενικά, με κατάργηση τέλους επιτηδεύματος και ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης και μείωση συντελεστών ΦΠΑ σε 11% και 22% από 13% και 24%, μείωση εισφορών για κύριες συντάξεις από 20% σε 15%,και αντιμετώπιση του δημογραφικού με επιδόματα στους γονείς ανεξαρτήτως αριθμού παιδιών και πρόβλεψη Ελαχίστου Εγγυημένου Εισοδήματος για 800.000 οικονομικά αδύναμους πολίτες.
10. Ίδρυση λευκού μητρώου εταιρειών για επιβράβευση εργοδοτών με χαμηλότερες εισφορές, που είναι συνεπείς απέναντι στους εργαζόμενους και κράτος, αλλά και φορολογικά Κίνητρα στις επιχειρήσεις που δίδουν πρόσθετες παροχές (δωρεάν μετακίνηση, σίτιση, επί πλέον ασφαλιστική κάλυψη) στους εργαζομένους.
11. Επιβάλλεται η ανάπτυξη κεφαλαιαγορών και χρηματοοικονομικών υποδομών και αγορών καινοτομικών κεφαλαίων, γιατί η παγκόσμια αγορά είναι γεμάτη ρευστό και πρέπει να το αντλήσουμε.
12. Αλλαγή και ταχύτητα στις διαδικασίες ασύλου στο προσφυγικό και καλύτερη διαχείριση Κοινοτικών Κονδυλίων προς τούτο.
13. Σημαντικά σήμερα είναι τα θέματα εξωτερικής πολιτικής σε συνδυασμό με την ελληνική ενεργειακή πολιτική στη Λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου, η οποία είναι καθοριστικής σημασίας για προμήθεια υδρογονανθράκων για την Ευρωπαϊκή Ενωση, δηλ. την πολιτική για ενεργειακή ασφάλεια και σε συνδυασμό με ασυμβίβαστη ελληνική τάση για το περιβάλλον θαλασσών και ελληνικό αθάνατο πολιτισμό.
Τέλος, επειδή είχε ως μερική θεματική ενότητα και την «αόρατη βία» κατά γυναικών που είναι στην πολιτική, η κ. Ελένη Αξιόγλου αναφέρθηκε σε έρευνα του 2016, σύμφωνα με την οποία ο σεξισμός, η παρενόχληση και βία κατά γυναικών κοινοβουλευτικών είναι ιδιαίτερα διαδεδομένες, με έμφαση στην ψυχολογική βία, που επηρεάζει το 81,8% των ερωτηθέντων γυναικών - βουλευτριών.
Ότι το φαινόμενο κυβερνο-βίας κατά γυναικών πολιτικών (δυσμενή σχόλια στα social media, απειλές θανάτου, βιασμού, ξυλοδαρμού) που μπορεί να είναι επίμονο και επαναλαμβανόμενο σε ορισμένες περιπτώσεις στη διάρκεια κοινοβουλευτικής περιόδου, επιφέρει σωρευτικό συναισθηματικό και ψυχολογικό κόστος, λειτουργώντας αποθαρρυντικά για απόφαση γυναικών να παραμείνουν στην πολιτική, και πρέπει να καταπολεμηθεί προληπτικά».