Ομιλητής ήταν ο Θανάσης Σερδένης, στέλεχος του ΚΚΕ, ο οποίος τόνισε μεταξύ άλλων: «Σαν σήμερα, 23 του Οκτώβρη 1944, ο θρυλικός ΕΛΑΣ απελευθέρωσε τη Λάρισα από τον χιτλεροφασιστικό ζυγό. Ήταν και θα παραμείνει μια μεγάλη ημέρα, η μέρα της Νίκης και της Λευτεριάς, ύστερα από τέσσερα χρόνια βάρβαρης, ασήκωτης σκλαβιάς, αλλά και ενός τιτάνιου εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα του απροσκύνητου λαού μας, της ανυπότακτης νεολαίας μας, που πάλεψε μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜικού κινήματος, του ΕΛΑΣ, της ΕΠΟΝ, της Εθνικής Αλληλεγγύης, και των άλλων οργανώσεων. Με την καθοδήγηση του ΚΚΕ, του κόμματος της εργατικής τάξης. Σήμερα οι παραχαράκτες της ιστορίας, προσπαθούν να αποχρωματίσουν την Αντίσταση αποσιωπώντας τον πρωτοπόρο ρόλο του ΚΚΕ, ισχυρίζονται ότι η αντίσταση στους φασίστες ήταν παλλαϊκή. Τα γεγονότα εκείνης της περιόδου είναι αδιάψευστοι μάρτυρες και προσπαθούν όλες οι κυβερνήσεις να τα διαστρεβλώσουν.
Η Απελευθέρωση της Λάρισας και των άλλων πόλεων δεν γιορταζόταν επί δεκαετίες για τον απλούστατο λόγο ότι είναι μία επέτειος που θυμίζει τις πομπές της αστικής τάξης και τον αγώνα του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ, τον οποίο καθοδήγησε το ΚΚΕ. Δηλαδή, θυμίζει ότι ένα μέρος των αστικών πολιτικών δυνάμεων συνεργάστηκε με τους κατακτητές, ένα άλλο μετακόμισε στην Αίγυπτο, ένα τρίτο μέρος καλούσε τον λαό να δείξει υπομονή και αυτοσυγκράτηση και ένα τέταρτο μέρος ανέπτυξε κάποια αντιστασιακή δράση συνεργαζόμενο με τους Εγγλέζους, αλλά στην πορεία η ηγεσία του ή τμήμα της συνεργάστηκε και με τους Γερμανούς (ΕΔΕΣ, ΠΑΟ, 5/42 Σύνταγμα κ.ά.).
Ταυτόχρονα, σε όλη τη διάρκεια της Κατοχής, τα παραπάνω τμήματα βρίσκονταν σε ανοιχτή επικοινωνία μεταξύ τους, σχεδιάζοντας το χτύπημα του ΚΚΕ και του ΕΑΜ, προκειμένου να μην αμφισβητήσει ο ματωμένος λαός την αστική εξουσία.
Σήμερα 75 χρόνια από την απελευθέρωση δεν έχουν καταβληθεί στη χώρα μας από τη Γερμανία οι πολεμικές αποζημιώσεις. Αυτό συμβαίνει γιατί καμία ελληνική κυβέρνηση όλα αυτά τα χρόνια δεν διεκδίκησε τις γερμανικές οφειλές. Υπενθυμίζουμε ότι μόνο το ΚΚΕ μέχρι σήμερα σε συνεργασία με τις αντιστασιακές οργανώσεις και με την ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ σταθερά διεκδικεί την πληρωμή των γερμανικών οφειλών-πολεμικές αποζημιώσεις και το κατοχικό δάνειο.
Απέναντι στην πολύπλευρη αντικομμουνιστική επίθεση του συστήματος η καλύτερη απάντηση που μπορεί να δοθεί είναι η ενίσχυση και αναβάθμιση της παρέμβασης της επαναστατικής πρωτοπορίας, του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, για να απεγκλωβίζονται διαρκώς νέες δυνάμεις, ενισχύοντας την πάλη για την ανατροπή του καπιταλισμού.
Όσο και αν ενοχλεί τους ένθερμους υποστηρικτές της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, η προσπάθεια να την παρουσιάσουν ως κάτι το «φυσιολογικό» και αυτονόητο δεν θα είναι ανεμπόδιστη γιατί θα βρουν απέναντί τους την πάλη των κομμουνιστών για να ανεβαίνει η οργάνωση των εργαζομένων και του λαού, να γίνουν βήματα στην ανάπτυξη του κινήματος, στην οργάνωση της αντεπίθεσης που θα στοχεύει τον πραγματικό αντίπαλο. Θα βρουν απέναντί τους τη δική μας προσπάθεια για να αποδεικνύεται σε ολοένα και περισσότερους ότι ο σοσιαλισμός - κομμουνισμός, η εργατική εξουσία είναι ένα σύστημα πολλαπλά ανώτερο από τη σημερινή καπιταλιστική βαρβαρότητα».