Συγκεκριμένα, ο κ. Βασ. Κόκκαλης, αναφέρει:
«Η κυβέρνηση εν μέσω του δεύτερου κύματος της πανδημίας έσπευσε να ψηφίσει τον επονείδιστο πτωχευτικό νόμο, τον οποίο μάλιστα, με θράσος χρησιμοποιεί για να εμφανίσει το δήθεν το κοινωνικό της πρόσημο, μέσω της «επίτευξης» της αναστολής εφαρμογής του έως τον Ιούνιο του 2021. Στη μεταμνημονιακή διαπραγμάτευση, που μόλις ολοκληρώθηκε, αποφασίστηκε ότι η αναστολή πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας θα ισχύει για όλες τις περιπτώσεις μόνο για έναν μήνα ακόμη, δηλαδή μέχρι τις 15 Μαρτίου.
Εφεξής, από 16 Μαρτίου μέχρι 1η Ιουνίου, θα παραμένει η προστασία, δηλαδή η αναστολή κάθε διαδικασίας για πλειστηριασμό για ευάλωτες μόνο οικονομικά ομάδες και για όσους έχουν πληγεί από τον κορονοϊό και τα μέτρα προστασίας.
Ενώ από την 1η Ιουνίου και εφεξής, με τη θέση σε εφαρμογή του πτωχευτικού νόμου, θα επέλθει πλήρης απελευθέρωση των πλειστηριασμών για φυσικά πρόσωπα και επιχειρήσεις, μη εξαιρουμένης της πρώτης κατοικίας. Είναι προφανές, ότι το οικονομικό επιτελείο παίζει ένα επικοινωνιακό παιχνίδι, σχετικά με τη δήθεν προστασία εν μέσω πανδημίας από τους πλειστηριασμούς και τις δήθεν παρατάσεις ως προς τον χρόνο έναρξης της πλήρους απελευθέρωσης των πλειστηριασμών, ακόμη και της πρώτης κατοικίας.
Είναι τουλάχιστον εμπαιγμός προς την κοινωνία, τη στιγμή που η κοινωνία βοά και βρίσκεται σε πλήρη αναταραχή, να επικρέμαται ως δαμόκλειος σπάθη, η απώλεια της κατοικίας του.
Το Οικονομικό Επιτελείο όφειλε να δει και να αξιολογήσει μακροπρόθεσμα την κοινωνία και τα απόνερα της πανδημίας, γιατί, όταν η ανεργία θα είναι σε υψηλά επίπεδα, τα λουκέτα θα είναι πληθώρα, η εισοδηματική κατάσταση των νοικοκυριών σε επίπεδα ένδειας, το μόνο που θα ολοκληρώσει την εξαθλίωση θα είναι η πλειστηριασμοί των κατοικιών. Για αυτό, η Κυβέρνηση, θεωρώ ότι είναι σε λάθος κατεύθυνση να συζητά με τους θεσμούς για τον χρόνο επαναφοράς των πλειστηριασμών στην κανονικότητά τους, και να χρησιμοποιεί επικοινωνιακά την επίτευξη παρατάσεων. Εξάλλου, όταν η κοινωνία δεν θα μπορέσει να επιστρέψει στην κανονικότητά της, ούτε οι πλειστηριασμοί πρέπει να επιστρέψουν στη δική τους. Διαφορετικά, θα αποδειχθεί ότι η πανδημία αποτελεί μια καλή δικαιολογία για την εφαρμογή σκληρών και αντικοινωνικών πολιτικών».