Οι λαμπάδες της αλληλεγγύης

ΕΝΑΣ ΜΑΘΗΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΕΦΤΙΑΞΕ 100 ΠΑΣΧΑΛΙΝΕΣ ΚΑΙ ΔΙΕΘΕΣΕ ΤΑ ΕΣΟΔΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΩΛΗΣΗ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΔΑΜΑΣΙΟΥ!

Μια βδομάδα μετά τον καταστροφικό σεισμό, ο διευθυντής του Δημοτικού Σχολείου Δαμασίου απαθανατίζει τις τελευταίες εικόνες του. Δυόμισι μήνες μετά η αλληλεγγύη ενός μαθητή της έκτης Δημοτικού και των φίλων του θα ενισχύσουν τον εξοπλισμό του νέου σχολείου

Ο Α.Π. είναι μαθητής της έκτης τάξης του Δημοτικού. Φοιτά σε σχολείο των Αθηνών. Ένα μικρό παιδί, αλλά με μεγάλη καρδιά. Ένα παιδί που κατάφερε να συγκινήσει και να παραδειγματίσει με την καλή του πράξη την εκπαιδευτική κοινότητα του Δημοτικού

Σχολείου Δαμασίου. Ένα παιδί που την περίοδο των εορτών του Πάσχα δεν έκανε ό,τι κάνουν συνήθως τα άλλα παιδιά της ηλικίας του. Αντί να παίζει σκέφτηκε πώς μπορεί να βοηθήσει τους συμμαθητές του στο Δαμάσι που είδαν το σχολείο τους να καταστρέφεται από τον σεισμό. Έτσι είχε την ιδέα να κατασκευάσει μόνος του λαμπάδες και να τις πουλήσει για να συγκεντρώσει χρήματα που θα δώριζε στο Σχολείο Δαμασίου για την αγορά εξοπλισμού. Έτσι και έγινε ο μικρός μαθητής έφτιαξε 100 λαμπάδες, τις οποίες και πούλησε στον οικογενειακό και φιλικό του περίγυρο, κατορθώνοντας να συγκεντρώσει το ποσό των 500 ευρώ!
Προφανώς αυτό ήταν και το μήνυμα που θέλησε να περάσει με τη χθεσινή του ανάρτηση στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης ο διευθυντής του Δημοτικού Σχολείου Δαμασίου. Ο Διευθυντής κοινοποίησε την επιστολή του αξιέπαινου μικρού μαθητή που έστειλε μαζί με τα χρήματα που συγκέντρωσε για τους «φίλους» του, όπως τους αποκαλεί, του Δημοτικού Σχολείου Δαμασίου.
«Επικοινωνώ μαζί σας για σας ενημερώσω ότι μετά τον μεγάλο σεισμό και βλέποντας την καταστροφή του σχολείου σας, θέλησα να αγοράσω και να προσφέρω και εγώ προσωπικά έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή στη Στ’ Δημοτικού του σχολείου σας.
Σκέφτηκα ότι πρέπει να απευθυνθώ σε παιδιά ίδιας ηλικίας με εμένα «για να νιώσουν» ότι εμείς οι συνομήλικοι σε άλλες γωνιές της Ελλάδας δεν τους ξεχνάμε... και γι’ αυτό σας αναφέρω τη Στ’ Δημοτικού.
Για να συγκεντρώσω τα χρήματα έφτιαξα προσωπικά 100 λαμπάδες για την Ανάσταση μέσα σε 15 ημέρες και τις έδωσα σε συγγενείς και φίλους έναντι 5 ευρώ.
Ο σκοπός μου δεν ήταν να ζητήσω χρήματα από τους γονείς μου, αλλά να εργαστώ κι εγώ, και να προσφέρω τα χρήματα της εργασίας μου σε έναν καλό σκοπό.
Έχω, λοιπόν, στη διάθεση της τάξης 500 ευρώ για αγορά υπολογιστή ή ό,τι άλλο νομίζετε εσείς ότι χρειάζονται οι φίλοι μου στο σχολείο σας».
Όσα μπράβο και να πει κανείς πάλι λίγα θα είναι. Είναι μια πράξη, πρωτίστως, ψυχής, εξαιρετικά σπουδαία κι αξιέπαινη, μια πράξη που αναπτερώνει την ελπίδα ότι όσο υπάρχουν τα παιδιά, ο κόσμος μας θα γίνεται καλύτερος.
Ν. ΠΟΛΥΓΕΝΗ