Σύμφωνα με όσα αναφέρονται στην επιστολή, «με ομόφωνη απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου μας ενώνουμε τη φωνή μας με τους υγειονομικούς σε αναστολή, υιοθετούμε το περιεχόμενο της από 11 Απριλίου 2022 αναπάντητης- ως φαίνεται- επιστολής των απεργών πείνας και προσθέτουμε τα εξής: Σήμερα, που γιορτάζουμε το Άγιο Πάσχα και την ανάμνηση της Σταύρωσης του Χριστού, στην οποία συνήργησαν η τότε θρησκευτική, πολιτική και δικαστική εξουσία, πολλές οικογένειες και Πολυτέκνων Υγειονομικών σε αναστολή παρομοίως εδώ και μήνες βαδίζουν τον δικό τους Γολγοθά. Τι κακό εποίησαν; Ουδέν. Αντίθετα αφιέρωσαν έμπρακτα τη ζωή τους στην υπηρεσία των συνανθρώπων τους. Τα χρόνια των σπουδών τους, τις οικονομίες των οικογενειών τους, την πολύχρονη επαγγελματική τους ειδίκευση, το αμείωτο θυσιαστικό ενδιαφέρον τους κατά την άσκηση του λειτουργήματός τους. Αυτή τη χρονική στιγμή, της δύσκολης οικονομικής κι όχι μόνο κατάστασης και της στυγνής κερδοσκοπικής συγκυρίας, οι πολύτιμοι, πεπειραμένοι και έντιμοι υγειονομικοί μας, ιατροί μας, νοσηλευτές, συνάδελφοί μας στην ιατρική πράξη, κοκ, δεν έχουν καν το δικαίωμα να παλέψουν για τα προς το ζην, αντιμετωπίζοντας μια καθολικά άδικη προσπάθεια ηθικής, επαγγελματικής, προσωπικής και οικογενειακής τους εξόντωσης. Οι εξαρχής αμφίβολες και ανίσχυρες δικαιολογίες έχουν πλέον καταρρεύσει. Δεν θα επαναλάβουμε αυτά που είναι ήδη γνωστά, (το γεγονός ότι εργάζονται φορείς του ιού εμβολιασμένοι ή χωρίς τρίτη δόση, ότι εμβολιασμένοι νοσούν και μεταδίδουν, ότι εμβόλια συνδέονται με παρενέργειες, ότι με τη λήψη άλλων μέτρων αποτρέπεται η μετάδοση του ιού). Μόνο σε ένα θα σταθούμε: πίσω από την παραδοχή των θανάτων ΜΕ covid, κι όχι από covid, βρίσκεται η απουσία των αναγκαίων έμπειρων υγειονομικών και η εξ αυτής αποδυνάμωση του ΕΣΥ. Ας μην προφασιστεί κανένας τις τραγωδίες των θανόντων. Ποιος τα αποφάσισε αυτά; Το διεφθαρμένο και αποτυχημένο πολιτικό σύστημα της χώρας, συνεργούντων των νιπτόντων τας χείρας τους φορέων και εξουσιών. Είναι σκληρός ή άδικος ο λόγος; Στη χώρα μας υποδεχόμαστε εκατοντάδες χιλιάδες προσφύγων ή μεταναστών. Κατά κανόνα από εμπόλεμες ή κατεστραμμένες περιοχές. Έρχονται κι άμεσα προσπαθούν να φύγουν στην Ευρώπη. Την ίδια περίοδο εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας, εξειδικευμένοι και στο άνθος της από κάθε άποψη παραγωγικής ηλικίας τους, έχουν μεταναστεύσει στο εξωτερικό, τελευταία δε και υγειονομικοί. Εμείς όμως δεν έχουμε πόλεμο, ούτε επήλθε κάποια φυσική καταστροφή, και δεν υπάρχει άλλος λόγος, παρά μόνο το ιδιότυπο κληρονομικού χαρακτήρα δήθεν δημοκρατικό πολιτικό σύστημά μας. Έχουμε οικογένειες που τα πέντε από τα έξι παιδιά τους είναι στο εξωτερικό, και το τελευταίο είναι εδώ επειδή είναι ακόμη ανήλικο. Φεύγουν ασυζητητί. Αυτό το σύστημα βίαια προσέβαλε και προσβάλλει θεμελιώδη δικαιώματά μας, και την επιστημονική ελευθερία. Για τους υγειονομικούς μας και δη τις πολύτεκνες οικογένειές τους, αλήθεια, δεν κρίνεται καμιά παρέμβαση σκόπιμη;