Οι φοιτητές έχουν ξανακούσει για τη «σύνδεση των πτυχίων με την αγορά». Η περιβόητη «προσαρμογή στις ανάγκες της αγοράς» δεν είναι καινούργια ανακάλυψη, υπάρχει ήδη. Και όμως, από τα δικά τους στοιχεία, 1 στους 5 πτυχιούχους ΑΕΙ ηλικίας 25-39 ετών είναι άνεργος, ενώ 6 στους 10 πτυχιούχους αμείβονται με 400 ευρώ έως 800 ευρώ τον μήνα. Στους φοιτητές των τμημάτων του πανεπιστημίου δεν τους λείπουν οι ικανότητες και οι δεξιότητες. Δεν λείπουν ούτε οι μέρες καριέρας, λείπουν καθηγητές και εργαστηριακό προσωπικό ώστε διδάσκονται το αντικείμενο σπουδών επαρκώς και όχι κάθε χρόνο να χάνονται πολύτιμες ώρες διδασκαλίας από τα κενά που δημιουργούνται... Είναι προκλητικό να προϋπολογίζονται πάνω από 30 εκατ. ευρώ ετησίως μέσω προγραμμάτων ΕΛΚΕ και να μη δίνονται τα απαραίτητα χρήματα για τη λειτουργία του «τρίτου μεγαλύτερου πανεπιστημιακού ιδρύματος στην Ελλάδα»...
Σήμερα στην εποχή της «Ψηφιακής» Οικονομίας, της Τεχνητής Νοημοσύνης, υπάρχουν οι επιστημονικές και παραγωγικές δυνατότητες για να ζούμε όλοι πολύ καλύτερα, χωρίς τον εφιάλτη της ανεργίας και την ανασφάλεια για το αύριο. Να σπουδάζουμε δωρεάν και ολοκληρωμένα την επιστήμη μας και να προσφέρουμε με τις γνώσεις μας στην κοινωνία. Να εργαζόμαστε λιγότερες ώρες, με καλύτερες αμοιβές. Να ανασαίνουμε ελεύθερα χωρίς την εργοδοτική και κρατική καταστολή, χωρίς τις κάθε είδους κοινωνικές διακρίσεις.
Γι’ αυτό χρειαζόμαστε ένα πανεπιστήμιο πραγματικά δημόσιο και δωρεάν που θα στηρίζει τις νέες και τους νέους στις σπουδές τους. Κόντρα στην πολιτική που τους αφήνει αβοήθητους στην προσπάθειά τους να σπουδάσουν. Που θα προάγει τη συζήτηση, τον προβληματισμό, ανοιχτό στη διάθεση του λαού, να έχει πρόσβαση στην επιστημονική γνώση, κόντρα στην πολιτική των αλλεπάλληλων φραγμών, της έντασης της καταστολής, της παρέμβασης στις εσωτερικές διαδικασίες των φοιτητικών συλλόγων.
Που θα παρέχει ενιαία επιστημονική μόρφωση και επαγγελματική ειδίκευση. Κόντρα στην πολιτική που δημιουργεί πτυχία πολλών ταχυτήτων και τα αντικαθιστά µε προσόντα. Αυτό είναι το Πανεπιστήμιο των σύγχρονων αναγκών και δυνατοτήτων της εποχής μας...».