Ημέρα τιμής στους εκπαιδευτικούς

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Εκπαιδευτικού, η αν. περιφερειακή διευθύντρια Εκπαίδευσης Θεσσαλίας, Βασιλική Ζιάκα, σε μήνυμά της αναφέρει τα ακόλουθα: ««Ο ιδανικός δάσκαλος είναι εκείνος που γίνεται γέφυρα για να περάσει αντίπερα ο μαθητής του. Κι όταν πια του διευκολύνει το πέρασμα, αφήνεται χαρούμενα να γκρεμιστεί, ενθαρρύνοντας τον μαθητή του να φτιάξει δικές του γέφυρες». Μέσα σε αυτά τα λίγα λόγια ο Νίκος Καζαντζάκης παρουσιάζει το σημαντικό, πολυσύνθετο και πολυδιάστατο έργο που επιτελεί ο εκπαιδευτικός. 5 Οκτωβρίου και η UNESCO την καθιέρωσε ως Παγκόσμια Ημέρα του Εκπαιδευτικού, ως ημέρα τιμής στους εκπαιδευτικούς που οραματίστηκαν και άνοιξαν προοδευτικούς παιδαγωγικούς δρόμους, με στόχο μια καλύτερη εκπαίδευση, ως μέσο για μια καλύτερη ζωή. Μέρα τιμής στον Κομένιο, στη Μοντεσσόρι, στον Δημήτρη Γληνό, στον Αλέξανδρο Δελμούζο, στην Έλλη Αλεξίου, στον Παπανούτσο και σε τόσους άλλους πρωτοπόρους παιδαγωγούς. Μέρα τιμής στον σύγχρονο εκπαιδευτικό που καθημερινά δίνει το είναι του για να μπορέσει να ανταποκριθεί στις ολοένα αυξανόμενες ανάγκες και απαιτήσεις των παιδιών για γνώση, καθοδήγηση, πνευματική και ψυχολογική στήριξη. Αψηφώντας τις ποικίλες αντιξοότητες, με γνώμονα πάντα το συμφέρον των παιδιών, ο σύγχρονος εκπαιδευτικός δίπλα και μαζί με τους μαθητές και τις μαθήτριές του, συμβάλλει με το έργο του στη δημιουργία ενός μέλλοντος που ευαγγελίζεται μία καλύτερη ζωή σε έναν κόσμο δίκαιο, ειρηνικό, δημοκρατικό, αλληλέγγυο, με σεβασμό στη διαφορετικότητα. Τιμώντας τους συναδέλφους-εκπαιδευτικούς, αισθάνομαι την ανάγκη να ευχαριστήσω όλους και τον καθένα ξεχωριστά, που αγωνίζονται και προσπαθούν, που έχουν αναλάβει το χρέος και το βαρύ καθήκον της μόρφωσης, της διάπλασης και της διαπαιδαγώγησης των παιδιών μας. Κι ας μην ξεχνάμε, όπως πολύ όμορφα αποτύπωσε την εικόνα ο ακαδημαϊκός Δ. Λιαντίνης, ότι «ενώ όλοι οι άνθρωποι που πλάθει ο δάσκαλος κάνουν ο καθείς το δικό του επάγγελμα, και είναι ο καθείς μία ψηφίδα στο ενιαίο ψηφιδωτό της οικονομίας, της αγοράς, της πολιτείας …στο ψηφιδωτό των επαγγελμάτων ο δάσκαλος δεν είναι η μια ψηφίδα ανάμεσα στις άλλες. Αλλά είναι ο καλλιτέχνης νους, ο κοσμητικός και ο επόπτης που φιλοτεχνεί ολόκληρο το ψηφιδωτό».

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Εκπαιδευτικού, η αν. περιφερειακή διευθύντρια Εκπαίδευσης Θεσσαλίας, Βασιλική Ζιάκα, σε μήνυμά της αναφέρει τα ακόλουθα:
««Ο ιδανικός δάσκαλος είναι εκείνος που γίνεται γέφυρα για να περάσει αντίπερα ο μαθητής του. Κι όταν πια του διευκολύνει το πέρασμα, αφήνεται χαρούμενα να γκρεμιστεί, ενθαρρύνοντας τον μαθητή του να φτιάξει δικές του γέφυρες».

Μέσα σε αυτά τα λίγα λόγια ο Νίκος Καζαντζάκης παρουσιάζει το σημαντικό, πολυσύνθετο και πολυδιάστατο έργο που επιτελεί ο εκπαιδευτικός. 5 Οκτωβρίου και η UNESCO την καθιέρωσε ως Παγκόσμια Ημέρα του Εκπαιδευτικού, ως ημέρα τιμής στους εκπαιδευτικούς που οραματίστηκαν και άνοιξαν προοδευτικούς παιδαγωγικούς δρόμους, με στόχο μια καλύτερη εκπαίδευση, ως μέσο για μια καλύτερη ζωή.
Μέρα τιμής στον Κομένιο, στη Μοντεσσόρι, στον Δημήτρη Γληνό, στον Αλέξανδρο Δελμούζο, στην Έλλη Αλεξίου, στον Παπανούτσο και σε τόσους άλλους πρωτοπόρους παιδαγωγούς.
Μέρα τιμής στον σύγχρονο εκπαιδευτικό που καθημερινά δίνει το είναι του για να μπορέσει να ανταποκριθεί στις ολοένα αυξανόμενες ανάγκες και απαιτήσεις των παιδιών για γνώση, καθοδήγηση, πνευματική και ψυχολογική στήριξη. Αψηφώντας τις ποικίλες αντιξοότητες, με γνώμονα πάντα το συμφέρον των παιδιών, ο σύγχρονος εκπαιδευτικός δίπλα και μαζί με τους μαθητές και τις μαθήτριές του, συμβάλλει με το έργο του στη δημιουργία ενός μέλλοντος που ευαγγελίζεται μία καλύτερη ζωή σε έναν κόσμο δίκαιο, ειρηνικό, δημοκρατικό, αλληλέγγυο, με σεβασμό στη διαφορετικότητα.
Τιμώντας τους συναδέλφους-εκπαιδευτικούς, αισθάνομαι την ανάγκη να ευχαριστήσω όλους και τον καθένα ξεχωριστά, που αγωνίζονται και προσπαθούν, που έχουν αναλάβει το χρέος και το βαρύ καθήκον της μόρφωσης, της διάπλασης και της διαπαιδαγώγησης των παιδιών μας.
Κι ας μην ξεχνάμε, όπως πολύ όμορφα αποτύπωσε την εικόνα ο ακαδημαϊκός Δ. Λιαντίνης, ότι «ενώ όλοι οι άνθρωποι που πλάθει ο δάσκαλος κάνουν ο καθείς το δικό του επάγγελμα, και είναι ο καθείς μία ψηφίδα στο ενιαίο ψηφιδωτό της οικονομίας, της αγοράς, της πολιτείας …στο ψηφιδωτό των επαγγελμάτων ο δάσκαλος δεν είναι η μια ψηφίδα ανάμεσα στις άλλες. Αλλά είναι ο καλλιτέχνης νους, ο κοσμητικός και ο επόπτης που φιλοτεχνεί ολόκληρο το ψηφιδωτό».