Όπως τονίζεται, μεταξύ άλλων, στο κείμενο της ερώτησης: «Στην Ελλάδα το φαινόμενο της ενεργειακής φτώχειας αποτελεί, πλέον, ένα ιδιαίτερα σημαντικό πρόβλημα, αφού κατά το έτος 2022 καταγράφηκε πως το 18,7% του πληθυσμού εμφανίζει οικονομική αδυναμία για ικανοποιητική θέρμανση τον χειμώνα και δροσιά το καλοκαίρι.
Επιπλέον, σημειώνεται πως ο ποσοτικός στόχος που τέθηκε για τη χώρα μας είναι η μείωση κατά τουλάχιστον 50% των σχετικών δεικτών αποτύπωσης της ενεργειακής φτώχειας μέχρι το έτος 2025 και κατά 75% μέχρι το έτος 2030, σε σχέση με το έτος 2016, το οποίο αποτελεί και το έτος βάσης αναφοράς.
Η Κυβέρνηση της ΝΔ, συστηματικά και κατ’ εξακολούθηση, αγνοεί και υποβιβάζει τις Ενεργειακές Κοινότητες και τα έργα αυτοπαραγωγής και αυτοκατανάλωσης, προς όφελος των μεγάλων καθετοποιημένων εταιρειών, μένοντας απλά σε εξαγγελίες φιλόδοξων προγραμμάτων.
Ερωτάται ο Υπουργός: Ποια είναι η πορεία εξέλιξης και εφαρμογής των μέτρων πολιτικής που αφορούν σε: α) Διάθεση «ενεργειακής κάρτας» σε πληττόμενα νοικοκυριά, β) Παροχή κινήτρων σε υφιστάμενους μηχανισμούς για δράσεις σε πληττόμενα νοικοκυριά - Περιοχές Δίκαιης Μετάβασης, γ) Παροχή κινήτρων σε υφιστάμενους μηχανισμούς για δράσεις σε πληττόμενα νοικοκυριά - Καθεστώτα Επιβολής Υποχρέωσης Ενεργειακής Απόδοσης, δ) Αξιοποίηση του θεσμού ενεργειακών κοινοτήτων για την αντιμετώπιση της ενεργειακής ένδειας και ε) Δράσεις Ενημέρωσης και Εκπαίδευσης, καθώς και αν προγραμματίζονται νέα μέτρα πολιτικής για την αντιμετώπιση της ενεργειακής φτώχειας, όπως και ποια είναι αυτά;».