TΥΡΝΑΒΟΣ (Γραφείο «Ε»), Του Κώστα Τσόλα
Σε ένα από τα λίγα εναπομείναντα αρχοντικά του τέλους του 19ου αιώνα βρέθηκε ο φακός της «Ε» και απαθανάτισε εικόνες ενός σπιτιού που μας γυρίζει πολύ πίσω στον χρόνο. Πρόκειται για το αρχοντικό της οικογένειας του Ευριπίδη Μπεηγιώργη στην παλιά συνοικία του Αγίου Ιωάννη, ένα ζωντανό μουσείο που το χτίσιμό του ξεκίνησε το 1886. Πρόκειται για ένα επιβλητικό υπερυψωμένο σπίτι σε ένα τεράστιο οικόπεδο όπου στην αυλή του κυριαρχεί ακόμα το πετρωτό καλντερίμι με το ζευγoλατιό όπου σταβλίζονταν τα άλογα και τα βόδια που ήταν τα ζευγάρια που έσερναν το αλέτρι στο όργωμα και όπου εκεί φυλάσσονταν και όλα τα αγροτικά εργαλεία.
Στο υπόγειο υπήρχαν τα αγαθά, όπως το σιτάρι, η σταφίδα που την αποξέραναν νωρίς το φθινόπωρο για να την έχουν ολόκληρο τον υπόλοιπο χρόνο μέχρι τη νέα σοδειά. Επίσης σ’ αυτό ήταν οι μεγάλοι ξύλινοι κάδοι με το κρασί, οι νταμιτζάνες με το τσίπουρο, αλλά και τα τελάρα (μποτίνο) όπου τάιζαν με φύλλα μουριάς τον μεταξοσκώληκα.
Στον επάνω όροφο περνώντας τη μεγάλη δίφυλλη παραδοσιακή πόρτα εντυπωσιάζεσαι από την επιβλητική μεγάλη σάλα, τον μεγάλο οντά. Ένας ενιαίος χώρος έξι επί oκτώ μέτρων με ξύλινο ταβάνι ύψους 3,60 μέτρων. Στον χώρο κυριαρχεί η μεγάλη τραπεζαρία από ξύλο καρυδιάς ηλικίας πάνω από 120 χρόνων, η ολόμαλλη πάντα, προίκα της γιαγιάς Αθηνάς το γένος Δασκαλοπούλου, όπου κεντρικό πρόσωπο είναι η Ελληνίδα γυναίκα δίπλα στο λιοντάρι που συμβόλιζε την ισχύ και με φόντο τον Παρθενώνα. Έργο των αρχών του προηγούμενου αιώνα.
Στη νότια πλευρά εντυπωσιάζουν τα περίφημα σταμπωτά της οικογένειας Ιωαννίδη, η παλιά σερβάντα και οι ορθοστάτες επίσης άνω των 120 ετών.
Η νοικοκυρά του σπιτιού, η κ. Αναστασία Μπεηγιώργη νύφη τρίτης γενιάς στο αρχοντικό, ιδιαίτερα ευγενική και φιλόξενη, κυρίαρχο γνώρισμα των γυναικών του Τυρνάβου, μας υποδέχτηκε με χαρά και μας προσέφερε σπιτικό ποτό ρόδι και γλυκό του κουταλιού.
Η κ. Μπεηγιώργη μάνα και γιαγιά πλέον έζησε στο σπίτι αυτό τις καλύτερες οικογενειακές στιγμές και μέσα από τις διηγήσεις των γιαγιάδων γνώρισε το μεγαλείο και τις ένδοξες στιγμές του σπιτιού κυρίως προπολεμικά αλλά και μεταγενέστερα.
Η κ. Αναστασία διατηρεί τα πάντα όπως παλιά φροντίζοντας παράλληλα το σπίτι να είναι λειτουργικό στη σημερινή πραγματικότητα.
Δίπλα στο μεγάλο σαλόνι είναι το καθιστικό στο οποίο οι παλιοί άμβυκες από χαλκό μετατράπηκαν σε τραπεζάκια ενώ στα παράθυρα κυριαρχούν οι κοπτές κουρτίνες.
Στον τρίτο αιώνα ζωής το αρχοντικό Μπεηγιώργη και η κ. Αναστασία δίνει μια ευχή στην κόρη της Αθηνά, τον γαμπρό της Δημήτρη και τον εγγονό της Σταύρο να διατηρήσουν το σπίτι αυτό και στο μέλλον έτσι όπως είναι σήμερα αναλλοίωτο από τον χρόνο.
