Όπως είπε, «πριν από λίγα χρόνια, οι συνταξιούχοι οι οποίοι εργάζονταν λάμβαναν το 40% της σύνταξής τους. Η Νέα Δημοκρατία αύξησε το ποσοστό σε 70% το 2019 και πλέον οι συνταξιούχοι που εργάζονται θα παίρνουν το 100% της σύνταξής τους, γιατί τα χρήματα αυτά είναι δεδουλευμένα και έχουν πληρώσει ασφαλιστικές εισφορές σε όλον τον ασφαλιστικό βίο τους». Σύμφωνα με την κ. Μιχαηλίδου, υπολογίζεται ότι 100.000 συνταξιούχοι δουλεύουν και, από αυτούς, οι 36.000 το δηλώνουν.
«Κινητροδοτούμε τον κόσμο, ώστε να δηλώνει την απασχόλησή του, όντας συνταξιούχος, ακριβώς επειδή δεν κόβεται η σύνταξή του. Θα υπάρχει μία παρακράτηση 10% επί του μισθού, από την οποία εξαιρούνται συγκεκριμένες ομάδες πληθυσμού, όπως άτομα με ψυχική αναπηρία, όσοι λαμβάνουν το εξωιδρυματικό επίδομα, οι πολύτεκνοι, οι συνταξιούχοι, λόγω αναπηρίας, καθώς και οι απασχολούμενοι σε φορέα της Γενικής Κυβέρνησης, για τους οποίους, όμως, προβλέπεται αναστολή της σύνταξης έως το 62ο έτος της ηλικίας τους. Όσον αφορά τους ελεύθερους επαγγελματίες, ο αντίστοιχος πόρος είναι 50% συν του ασφαλιστικού κλιμακίου που έχει διαλέξει» διευκρίνισε η υπουργός Εργασίας.
Σε ερώτηση σχετικά με τον κατώτατο μισθό, η κ. Μιχαηλίδου απάντησε ότι η Κυβέρνηση προχωρά στην τέταρτη διαδοχική αύξησή του και διαβεβαίωσε ότι, μετά τη νέα αύξηση, το μεικτό ποσό θα είναι πάνω από 800 ευρώ.
Όπως υπενθύμισε, «μέχρι τις 22 Μαρτίου 2024, θα γίνει η εισήγηση στο Υπουργικό Συμβούλιο για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού, ο οποίος θα ισχύσει από την 1η Απριλίου 2024. Μάλιστα, από το 2019 ο κατώτατος μισθός έχει αυξηθεί κατά 20% και, με τον τρόπο αυτόν, δημιουργήθηκαν οι οικονομικές και αναπτυξιακές συνθήκες, ώστε και ο μέσος μισθός να ανέβει κατά 20%».
Για το επίδομα ανεργίας, η υπουργός Εργασίας σημείωσε ότι αυτό πρέπει να είναι αναλογικό των ετών στην εργασία και του μισθού. «Όμως, θα υπάρχει ένα δίχτυ προστασίας για όλους, γιατί το επίδομα ανεργίας το έχει πληρώσει ο εργαζόμενος» αποσαφήνισε η κ. Μιχαηλίδου. Παράλληλα, υπογράμμισε ότι αυτό που εξετάζεται είναι το επίδομα ανεργίας να είναι και εμπροσθοβαρές, έτσι ώστε, όταν ο εργαζόμενος βγαίνει από την αγορά εργασίας, χάνοντας τη δουλειά του, αρχικά να λαμβάνει υψηλότερο επίδομα και σιγά-σιγά να βαίνει μειούμενο, προκειμένου να υπάρχουν κίνητρα, για να ξαναμπεί στην αγορά εργασίας.