Δεν είναι κλειστό το επάγγελμα του αρτοποιού, διευκρινίζει η Ομοσπονδία Αρτοποιών Ελλάδος απαντώντας σε σχετικά δημοσιεύματα του τύπου. «Πράγματι, τονίζεται από τον πρόεδρο της Ομοσπονδίας κ. Μιχάλη Μούσιο, το επάγγελμα του αρτοποιού ήταν κλειστό έως και το 1968. Έως το 1992 υπήρχαν γεωγραφικοί περιορισμοί (αποστάσεις βιωσιμότητας μεταξύ των αρτοποιείων οι οποίες καταργήθηκαν με το ν. 2665/92 α. 65). Σήμερα δεν υπάρχει απολύτως κανένας περιορισμός για την ίδρυση και λειτουργία αρτοποιείου στην Ελλάδα. Το παράδειγμα του Πολωνού υδραυλικού δεν μπορεί να έχει καμία εφαρμογή ή να αποτελέσει επιχειρηματολογία για οιονδήποτε επιθυμεί να ασκήσει την επιχειρηματική δραστηριότητα του αρτοποιού. Και αυτό διότι:
Πολλά αρτοποιεία έχουν ιδρυθεί και λειτουργούν από νομίμως διαμένοντες στην Ελλάδα οικονομικούς μετανάστες, πέραν του Έλληνα πολίτη ο οποίος μπορεί να ιδρύσει και να λειτουργήσει αρτοποιείο. Με το Ν.3526/07 έχει απλουστευθεί και η διαδικασία για την αδειοδότηση των επιχειρήσεων αρτοποιίας. Άρα αδίκως χαρακτηρίζεται το επάγγελμα του αρτοποιού ως κλειστό επάγγελμα.
Η αναφορά στο επάγγελμα του αρτοποιού ως «κλειστό» γίνεται εκ του πονηρού με άμεσο στόχο την τροποποίηση του προσφάτως ψηφισθέντος νόμου 3526/07, ενός νόμου ο οποίος:
* Τέθηκε σε πλήρη εφαρμογή από τον Ιανουάριο του 2008
* Έτυχε της έγκρισης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
* Ενισχύει τον υγιή ανταγωνισμό.
* Προστατεύει τον καταναλωτή από παραπλανητικές πρακτικές.
* Εκσυγχρονίζει και απλουστεύει τη διαδικασία για την ίδρυση και λειτουργία του αρτοποιείου και γενικότερα των μονάδων αρτοποιίας».
