Ο πρωταγωνιστής, ένας παιδονόμος, αναλαμβάνει καθήκοντα στο ίδρυμα και έρχεται σε επαφή με τις αναχρονιστικές μεθόδους καταστολής του διευθυντή. ‘Aσημος μουσικός ο ίδιος, επιχειρεί με όπλο την τέχνη του να κερδίσει την πειθαρχία των ανήλικων τροφίμων, αλλά και να αποδείξει στον στενόμυαλο προϊστάμενό του, πως κάτι σπουδαίο μπορεί να προκύψει από εκείνα τα «προβληματικά »παιδιά. Οι επιδόσεις των μαθητών ξεπερνούν κάθε προσδοκία. Μία μέρα το μαγικό τραγούδι της χορωδίας πλημμυρίζει κάθε γωνιά του παγωμένου κτιρίου.

Βασισμένα αμυδρά σε μια παλιά (και ξεχασμένη) γαλλική ταινία του 1943 («Το Κλουβί με τ’ Αηδόνια» του Ζαν Ντρεβίλ), τα «Παιδιά της Χορωδίας» αναδείχτηκαν σε ταινία-φαινόμενο στη Γαλλία το 2004. Η νοσταλγία της παιδικής ηλικίας και της γαλλικής επαρχίας, η πανέμορφη μουσική του Μπρουνό Κουλέ, η χαρισματική παρουσία κάποιων μικρών πρωταγωνιστών, η ανθρώπινη υπόσταση του ρόλου του Ζεράρ Ζινιό, η ιδέα ότι η μουσική και η τέχνη γενικότερα μπορούν να διαπαιδαγωγήσουν τις ατίθασες ψυχές και να αποτελέσουν ένα αντίδοτο στη βαρβαρότητα και την αδιαφορία, είναι οι βασικοί λόγοι αυτής της επιτυχίας.