Με έξι θεατρικές συναντήσεις διαφορετικές ως προς το περιεχόμενό τους, αλλά εξόχως ενδιαφέρουσες, ξεκινούν σε λίγες ημέρες, οι παραστάσεις που διοργανώνει κάθε χρόνο τέτοια περίοδο, το «Θεσσαλικό Θέατρο» Λάρισας.
Ένα μικρό φεστιβάλ παραστάσεων με θεατρική ταυτότητα, που έχει καθιερωθεί πια να παρουσιάζεται στο «Θέατρο του Μύλου», δίνοντας τη δυνατότητα στους φίλους του θεάτρου, να δουν παραστάσεις με καλλιτεχνική αξία.
Αναλυτικά το πρόγραμμα των θεατρικών συναντήσεων είναι το εξής:
* Τρίτη 28 και Τετάρτη 29 Οκτωβρίου
«Τα ραδίκια ανάποδα» στις 9:15 μ.μ.
Σκηνοθεσία: Βλαδίμηρος Κυριακίδης και ερμηνεία Γιώργος Γαλίτης.
«Τα ραδίκια ανάποδα» είναι ένα συμπλήρωμα από δεκατρείς μονολόγους, αυτονόητα κωμικούς, που δίνουν λόγο σε φαινομενικά άσχετους μεταξύ τους χαρακτήρες –έναν ράπερ, έναν στρατηγό, έναν δημόσιο υπάλληλο, έναν μάγειρα, έναν Ρωμαίο συγκλητικό, έναν ηγούμενο, έναν κλέφτη και κάμποσους άλλους. Η κοινή συνισταμένη όλων αυτών των τύπων είναι πως έχουν αποδημήσει εις Κύριον και πλέον βλέπουν τα πράγματα από απόσταση και τα ραδίκια, αυτονοήτως, ανάποδα.
* Δευτέρα 3 και Τρίτη 4 Νοεμβρίου
«Ο Κ. Π. Καβάφης, στο Ξενοδοχείο Βαλκάνια» στις 9:15 μ.μ. με τον Γιώργο Χρονά
Ο Κ. Π. Καβάφης φτάνει στο Ξενοδοχείο Βαλκάνια - φανταστικό, μοναχικό ξενοδοχείο, σ' αυτό το δρόμο που πουλούν μπαχαρικά και τσάι, και ζητάει ένα δωμάτιο για 48 ώρες. Δεν συνοδεύεται από τον Αλέκο Σεγκόπουλο. Ο Γιώργος Χρονάς - δουλεύει ρεσεψιονίστ σ' αυτό το ξενοδοχείο - του δίνει το δωμάτιο 17. Εσωτερικό. Ήσυχο. Με διπλές βελούδινες κουρτίνες. Εκεί σ' αυτό το σκοτεινό δωμάτιο, που φωτίζεται από ένα κερί μόνο, ο ποιητής ακούει τον ρεσεψιονίστ να διαβάζει ποιήματά του. Και πέντε μουσικές. Τρία τραγούδια και δύο έργα του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ, για εκκλησιαστικό όργανο, συμπληρώνουν το μονόπρακτο. Ένα μονόπρακτο γεμάτο ποίηση και μουσική με αντηχήσεις ονείρου και χαμένων φίλων.
* Παρασκευή 7 και Σαββάτο 8 Νοεμβρίου
«Στο στόμα του λύκου» στις 9.15 μ.μ
Παίζουν οι ηθοποιοί: Μιχάλης Ζαχαρίας, Παναγιώτης Καλαντζής, Δανάη Ντέμου-Βικτωρία Καλογιάννη, Βίκυ Τριανταφύλλου-Βίκυ Λέκκα, Μαρίνα Σταμάτη-Αριάδνη Μιχαηλάρη, Γιώργος Σϊμωνας
Σκηνοθεσία: Γιώργος Σίμωνας.
«…Σε μια ήσυχη περιοχή της ορεινής Αττικής, ένας μικροκακοποιός συντηρεί, παρέα με τον αγαθό συνεργάτη του, μια επιχείρηση απολύμανσης για μικρόβια, έντομα και τρωκτικά. Ώσπου μια μέρα, δέχεται μια επίσκεψη από δύο ελεγκτές με σκοπό να ερευνήσουν την "φύση" της επιχείρησής του. Παράλληλα δέχεται ένα τηλεφώνημα, από μια πελάτισσα, η οποία τους ζητά να αναλάβουν μια περίπτωση λύκου, που εμφανίστηκε στην γειτονιά τους.
Είναι μια αλλόκοτη ιστορία που μέσα από συμπτώσεις και μακάβρια ανά στιγμές, γεγονότα, βρίσκει τον τρόπο να μας μιλήσει για τον παραλογισμό της σύγχρονης κατάστασης που βιώνει η κοινωνία μας. Μέσα από μια ανορθόδοξη γραφή, δημιουργούνται παράξενα περιστατικά καθημερινότητας με σκοπό να αναδείξουν προβληματισμούς υπερβολικά επίκαιρους και παράλληλα, υπερβολικά τρομαχτικούς….»
* Τρίτη 11 και Τετάρτη 12 Νοεμβρίου
«Μήδεια, ένα μανιασμένο ποίημα» στις 9:15 μ.μ
Ερμηνεία: Δήμητρα Ματσούκα, σκηνοθεσία: Λευτέρης Γιοβανίδης.
Μια γυναίκα αφηγείται την ιστορία της. Έχει αγαπήσει με πάθος, έχει πληγωθεί βαθιά και έχει εκδικηθεί άγρια. Τον άντρα που την πρόδωσε και την οδήγησε στην καταστροφή εξακολουθεί να τον αγαπά. Επιστρέφει αναζητώντας λύτρωση για ό,τι έχει κάνει και για ό,τι της έχουν κάνει. Έχει οργή μέσα της. Δεν περιμένει πια τίποτα. Έχει αποδεχθεί την ήττα της. Δεν ντρέπεται γι’ αυτό που είναι, βρεφοκτόνος μητέρα. Θεωρεί τον εαυτό της αθώο. Η μυστηριώδης και αμφιλεγόμενη Μήδεια, ξαναγεννιέται και πάλι από τις στάχτες της στο “μανιασμένο ποίημα” του Jean - René Lemoine, για να διηγηθεί με σημερινά λόγια, τη βιαιότητα και την προκλητική δύναμη του τραγικού μύθου. Επιστρέφει να πει την αλήθεια της, να πει την αλήθεια της κάθε γυναίκας που νιώθει ότι έχει προδοθεί. Οι σκανδαλώδεις πράξεις αυτής της γυναίκας, συγκλονίζουν, αναστατώνουν αλλά ταυτόχρονα συναρπάζουν.
* Σάββατο 15 και Κυριακή 16 Νοεμβρίου
«Ρόζα Εσκενάζυ» στις 9:15 μ.μ.
Κείμενο Παναγιώτης Μέντης, σκηνοθεσία Σωτήρης Τσόγκας.
Στο ρόλο της Ρόζας Εσκενάζυ, η Μαίρη Ραζή. Συμμετέχει ο Γιάννης Τσουρουνάκης και στο πιάνο ο Κωνσταντίνος Ευαγγελίδης.
…Η Ρόζα Εσκενάζυ μπήκε στο πάνθεον των μεγαλύτερων φωνών που έβγαλε η Ελλάδα. Χαρακτηρίστηκε ως «Η μεγάλη κυρία» του ρεμπέτικου τραγουδιού. Η Ρόζα είναι μια ελεύθερη, ανεξάρτητη, χειραφετημένη γυναίκα που έζησε 97 χρόνια. Ένα ατίθασο πλάσμα, αντράκι στη συμπεριφορά, ένας μύθος με ταραχώδη ζωή. Κατά τη διάρκεια της παράστασης ακούγονται γνωστά τραγούδια της σπουδαίας ερμηνεύτριας «Το χαρικλάκι», «Δημητρούλα», «Η γκαρσόνα», «Του Μάνθου ο τεκές», «Γιατί φουμάρω κοκαΐνη», «Μπαμπέσα» και πολλά καινούργια τραγούδια του Σταμάτη Κραουνάκη, γραμμένα ειδικά για την παράσταση.
* Τρίτη 18 και την Τετάρτη 19 Νοεμβρίου
«Όλο μου το είναι» στις 9:15 μ.μ
(Tρείς μονόλογοι )
«Η διάλεξη μιας μάνας» της Μαρίας Κονδύλη και Θάλειας Ασλανίδου, με τη Λήδα Πρωτοψάλτη
Ο «Επικήδειος» του Ιάκωβου Καμπανέλλη, με τον Θανάση Παπαγεωργίου.
«Η Αντριάνα» του Θανάση Παπαγεωργίου με την Εύα Καμινάρη.
Σκηνοθεσία: Θανάσης Παπαγεωργίου.
Ο «Επικήδειος» και «Η Αντριάνα» είναι δύο μεγάλα τηλεφωνήματα όπου συμπρωταγωνιστούν με ίση συμμετοχή οι συνομιλητές από την άλλη γραμμή του τηλεφώνου, η δε Διάλεξη της μάνας σύντομα εξελίσσεται σε ένα διάλογο με τα φανταστικά πρόσωπα που στοιχειώνουν την ύπαρξή της. Αυτή η υπαρξιακή αγωνία είναι εκείνο που χαρακτηρίζει και τα τρία έργα.
Στον «Επικήδειο» η ανάγκη της υστεροφημίας γίνεται τόσο επιτακτική για τους δυο συνομιλητές που η αγωνιώδης τους προσπάθεια να την πετύχουν, τους γελοιοποιεί στον θεατή, που παρακολουθεί το ξετύλιγμα των επιχειρημάτων τους για να μπορέσουν να αποκτήσουν κι αυτοί μια μεγαλειώδη κηδεία για τους εαυτούς τους.
Στην «Διάλεξη της μάνας» η προσπάθεια της να αποδείξει πως υπήρξε μια ιδανική μητέρα και σύζυγος, αποδεικνύεται αδύνατη, αφού δεν μπορεί να ολοκληρώσει τη διάλεξή της. Τα παιδιά και ο σύζυγος, που στοίχειωσαν τη ζωή της, εμφανίζονται διαρκώς μπροστά της. Πολύ γρήγορα καταρρέει, διαπιστώνοντας ότι η ίδια έζησε μια ζωή που την αφιέρωσε στην αποτυχημένη προσπάθεια να δημιουργήσει την τέλεια οικογένεια.
Στην «Αντριάνα» η πρωταγωνίστρια αδυνατεί να σηκώσει το βάρος της προσπάθειας μιας ζωής, να μην πικράνει τους άλλους και κυρίως να κρύψει την πληγή που της δημιούργησε η αδελφική σχέση.
Μια ανώδυνη ερωτική περιπέτεια της αδελφής της, βγάζει στην επιφάνεια όλη την πίκρα που έχει συσσωρευτεί όλα αυτά τα χρόνια και που την καταδίκασε σε μια άχαρη και απρόσωπη ζωή.
